Ο Δρόμος της Αγάπης
Η ταινία Ο Δρόμος της Αγάπης (Αγγλ. Going My Way) είναι δραματική κομεντί παραγωγής 1944 σε σκηνοθεσία Λίο ΜακΚάρεϊ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Μπινγκ Κρόσμπι και ο Μπάρι Φιτζέραλντ. Η ταινία κέρδισε 7 βραβεία όσκαρ, μεταξύ των οποίων και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και αποτέλεσε τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία για το 1944[1][2]. Η επιτυχία της ταινίας έφερε τον Κρόσμπι στην πρώτη θέση του Box-Office θέση που κράτησε μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του '40. Μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μπίνγκ Κρόσμπι και ο Λίο ΜακΚάρεϊ παρουσίασαν αντίγραφο της ταινίας στον Πάπα Πίο ΙΒ' στο Βατικανό. Η ταινία ακολουθήθηκε από το σίκουελ Οι καμπάνες της Αγίας Μαρίας (The Bells Of St. Mary's) την επόμενη χρονιά[3].
| Ο Δρόμος της Αγάπης Going My Way | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Λίο ΜακΚάρεϊ |
| Παραγωγή | Λίο ΜακΚάρεϊ |
| Σενάριο | Φρανκ Μπάτλερ, Φρανκ Καβέτ Λίο ΜακΚάρεϊ |
| Πρωταγωνιστές | Μπινγκ Κρόσμπι Μπάρι Φιτζέραλντ Ράιζ Στίβενς |
| Μουσική | Τζέιμς Βαν Χάουζεν |
| Φωτογραφία | Λάιονελ Λίντον |
| Μοντάζ | LeRoy Stone |
| Εταιρεία παραγωγής | Paramount Pictures |
| Πρώτη προβολή |  3/5/1944 |
| Κυκλοφορία | 1944 |
| Διάρκεια | 130 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Aγγλικά |
| δεδομένα () | |
ΥπόθεσηΕπεξεργασία
Ο αιδεσιμότατος πατήρ Τσακ Ο'Μάλεϊ (Μπινγκ Κρόσμπι) ένας χαρισματικός και αντισυμβατικός καθολικός ιερέας διήγαγε μια ζωή γεμάτη ικανοποιήσεις πριν αφιερωθεί στον κλήρο. Υπήρξε αθλητικός, ασχολήθηκε με τη μουσική και είχε πολλές κατακτήσεις, αλλά πλέον όλες αυτές οι εμπειρίες αποτελούν παρελθόν καθώς είναι σίγουρος για την επιλογή που έχει κάνει. Ο Ο'Μάλεϊ διορίζεται στην ενορία του αιδεσιμότατου Φιτσγκίμπον (Μπάρι Φιτζέραλντ) τον οποίο πρόκειται να εγκαταστήσει. Ο Φιτσγκίμπον είναι ένας ιδιότροπος αλλά κατά βάθος καλός άνθρωπος προσκολημένος στην παράδοση και έρχεται αμέσως σε σύγκρουση με το ανήσυχο πνεύμα του Ο'Μάλεϊ. Ο Ο'Μάλεϊ για να μην τον κακοκαρδίσει του αποκρύπτει το γεγονός ότι βρίσκεται στην ενορία για να τον αντικαταστήσει και χάρη στο μοντέρνο του χαρακτήρα καταφέρνει να προσεγγίσει τα παιδιά της ενορίας δίνοντας τους μαθήματα ζωής.
ΠληροφορίεςΕπεξεργασία
Ο Λίο ΜακΚάρεϊ, σκηνοθέτης και δημιουργός της ταινίας, σκόπευε να γυρίσει πρώτα τις Καμπάνες της Αγίας Μαρίας που είχε επίσης ως κεντρικό χαρακτήρα τον ιρλανδικής καταγωγής αντισυμβατικό ιερέα Τσακ Ο'Μάλλεϊ και ύστερα την ταινία Ο Δρόμος της Αγάπης (Going My Way, 1944). Για ανεξήγητους λόγους όμως η ταινία γυρίστηκε πριν τις Καμπάνες της Αγίας Μαρίας. Η ταινία είναι μια μικρή παραγωγή που κατάφερε παρά το χαμηλό της προϋπολογισμό να κάνει αναπάντεχες εισπράξεις άνω των 16.300.000 δολαρίων και να βρεθεί γι' αυτό το λόγο στο Βιβλίο Γκίνες[4]. Πέρα από την εισπρακτική της επιτυχία η ταινία έλαβε και την εύνοια των κριτικών που επαίνεσαν κυρίως την ερμηνεία του Μπινγκ Κρόσμπι, που για πρώτη φορά τον αντιμετώπισαν ως δραματικό ηθοποιό κι όχι ως τραγουδιστή (που ήταν η πρώτη του και κύρια ενασχόληση) ή ως κωμικό που συμμετείχε σε ταινίες αμφίβολης ποιότητας πλάι στο μόνιμο συμπρωταγωνιστή του Μπομπ Χόουπ. Ο Κρόσμπι ήταν ο εμπορικότερος ηθοποιός στο Box-Office κατά το 1944 και η ταινία αποτέλεσε την αφετηρία για μια διπλή καριέρα τόσο στο χώρο του τραγουδιού όσο και στον κινηματογράφο. Συνέχισε να έχει επιτυχία συμμετέχοντας σε μιούζικαλ Το βαλς του Αυτοκράτορα (The Emperor Waltz, 1948) του Μπίλι Γουάιλντερ και Υψηλή Κοινωνία (High Society, 1956) του Τσαρλς Γουόλτερς κι είχε ακόμη έναν αξιομνημόνευτο πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Η χωριατοπούλα (The Country Girl, 1954) του Τζορτζ Σίτον πλάι στη Γκρέις Κέλι, ενώ ταυτόχρονα οι δίσκοι του έκαναν επιτυχία[5]. Μεγάλη επίσης επιτυχία έκαναν τραγούδια που ακούγονται στην ταινία (ειδικά το Swinging on a Star που κέρδισε Όσκαρ Πρωτότυπου Τραγουδιού την πρώτη χρονιά που θεσπίστηκε η κατηγορία).
ΒραβείαΕπεξεργασία
Η ταινία έλαβε 10 υποψηφιότητες για όσκαρ κερδίζοντας 7 μεταξύ των οποίων και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας υπερισχύοντας άλλων ταινιών όπως η Κολασμένη Αγάπη (Double Idemnity) του Μπίλι Γουάιλντερ, το Εφιάλτης (Gaslight) του Τζόρτζ Κιούκορ και το επικό αντιπολεμικό δράμα του Τζον Κρόμγουελ Από όταν έφυγες (Since You Went Away)[6]. Άξιο λόγου είναι επίσης ότι για πρώτη και μοναδική φορά ο ίδιος ηθοποιός βρέθηκε υποψήφιος για Όσκαρ για την ίδια ταινία σε δυο διαφορετικές κατηγορίες. Ο Μπάρι Φιτζέραλντ βρέθηκε υποψήφιος τόσο για όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου όσο και για όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ίδια ταινία κάτι που προκάλεσε σάλο και ανάγκασε την ακαδημία να αλλάξει τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους λαμβάνονται οι υποψηφιότητες[7].
Βράβευση:
- Καλύτερης Ταινίας – Λίο ΜακΚάρεϊ
- Σκηνοθεσίας – Λίο ΜακΚάρεϊ
- Α’ Ανδρικού Ρόλου – Μπινγκ Κρόσμπι
- Β’ Ανδρικού Ρόλου – Μπάρι Φιτζέραλντ
- Πρωτότυπου Σεναρίου – Φρανκ Μπάτλερ & Φρανκ Καβέτ
- Πρωτότυπου Τραγουδιού – Τζίμι Βαν Χάουζεν & Τζόνι Μπερκ (για το Swinging On A Star)
- Πρωτότυπης Ιστορίας – Λίο Μακ Κάρεϊ
Υποψηφιότητα:
- Α’ Ανδρικού Ρόλου – Μπάρι Φιτζέραλντ
- Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας – Λάιονελ Λίντον
- Μοντάζ - Λιρόι Στόουν
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ http://www.tcm.com/this-month/article/111407%7C111408/Bing-Crosby-Profile.html
- ↑ Gilliland, John (1994). Pop Chronicles the 40s: The Lively Story of Pop Music in the 40s (audiobook). ISBN 978-1-55935-147-8. OCLC 31611854.
- ↑ Oscar, I film, I premi, Le Star (1927 - 1962), Vol. 1. Mondadori, 2003, p.81
- ↑ Oscar, I film, I premi, Le Star (1927 - 1962), Vol. 1. Mondadori, 2003, p.78
- ↑ Oscar, I film, I premi, Le Star (1927 - 1962), Vol. 1. Mondadori, 2003, p.81
- ↑ Tom O'Neill, Movie Awards.New York, Perigee, 2001, p.90
- ↑ Oscar, I film, I premi, Le Star (1927 - 1962), Vol. 1. Mondadori, 2003, p.78