Ο θρύλος των Φόρσαϊτ

Μυθιστορηματικός κύκλος του Τζον Γκάλσγουορθυ

Ο θρύλος των Φόρσαϊτ (αγγλικός τίτλος: The Forsyte Saga) είναι μυθιστορηματικός κύκλος του Τζον Γκάλσγουορθυ που δημοσιεύτηκε με αυτόν τον τίτλο το 1922. Είναι μια σειρά από τρία μυθιστορήματα και δύο μικρότερα ενδιάμεσα διηγήματα που δημοσιεύθηκαν αυτόνομα μεταξύ 1906 και 1921. Το έργο αναφέρεται στο χρονικό τριών γενεών μιας αγγλικής μεγαλοαστικής οικογένειας από τα τέλη του 19ου έως τις αρχές του 20ού αιώνα και είναι μια τοιχογραφία της αγγλικής κοινωνίας αυτής της περιόδου γραμμένη με οξυδερκή κριτική αίσθηση. Οι κοινωνικές συμβάσεις, η επιθυμία για πλουτισμό και επιτυχία, οι οικογενειακές, ρομαντικές και κοινωνικές σχέσεις είναι επαναλαμβανόμενα θέματα σε αυτό το έργο, όπου επίσης αναφέρονται σημαντικά ιστορικά γεγονότα και ανατροπές στις ταξικές σχέσεις και στην κοινωνική θέση της γυναίκας, ιδιαίτερα στα πλαίσια του θεσμού του γάμου. Περιλαμβάνονται αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία καθώς η οικογένεια του συγγραφέα ήταν παρόμοια με τους Φόρσαϊτ.[1]

Ο θρύλος των Φόρσαϊτ
ΣυγγραφέαςΤζον Γκάλσγουορθυ
ΤίτλοςThe Forsyte Saga
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημιουργίας1906
Ημερομηνία δημοσίευσης1906
Μορφήμυθιστόρημα
LC ClassOL879088W
Πρώτη έκδοσηHeinemann

Το 1932 ο συγγραφέας τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας για την «διακεκριμένη τέχνη της αφήγησης που φτάνει στο αποκορύφωμά της στον Θρύλο των Φόρσαϊτ».[2]

Μυθιστορήματα του κύκλου Επεξεργασία

Ο μυθιστορηματικός κύκλος Ο θρύλος των Φόρσαϊτ αποτελείται από τρία μυθιστορήματα μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται δύο διηγήματα που ο συγγραφέας ονόμασε ιντερμέδια:

  • Ιδιοκτήτης (The Man of Property), μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε το 1906
  • Το όψιμο καλοκαίρι ενός Φορσάιτ (Indian Summer of a Forsyte), διήγημα που δημοσιεύτηκε το 1918
  • Στο δικαστήριο (In Chancery), μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε το 1920
  • Αφύπνιση (Awakening), διήγημα που δημοσιεύτηκε το 1920
  • Ενοικιάζεται (To Let), μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε το 1921.

Υπόθεση Επεξεργασία

Η δράση ξεκινά το 1874, στο δεύτερο μισό της βικτωριανής εποχής. Η πλούσια οικογένεια Φόρσαϊτ αποτελείται από πολλά αδέρφια, μεταξύ των οποίων ο Τζόλιον, πλούσιος έμπορος τσαγιού, και ο Τζέιμς, ιδιοκτήτης μιας φημισμένης δικηγορικής εταιρείας. Ο γιος του Τζέιμς, ο Σόαμς, έκανε την επιτυχία το νόημα της ζωής του. Κερδίζει πλούτο διευθύνοντας το διάσημο δικηγορικό γραφείο του και επενδύει σε έργα τέχνης, από τα οποία κερδίζει ακόμη περισσότερα χρήματα. Κατά τη γνώμη του, το αποκορύφωμα της επιτυχίας είναι να αποκτήσει μια όμορφη γυναίκα. Έτσι παντρεύεται την όμορφη, ευαίσθητη και φτωχή Αϊρίν, την οποία αντιμετωπίζει ως ιδιοκτησία του. Η δυστυχισμένη Αϊρίν βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά του αρχιτέκτονα Μποσινέ, τον οποίο ο Σόαμς προσλαμβάνει για να χτίσει μια πολυτελή οικογενειακή κατοικία. Αφού ο αρχιτέκτονας αποτυγχάνει να εκπληρώσει τους όρους της σύμβασης, ο Σόαμς τον οδηγεί στο δικαστήριο και τον καταστρέφει. Γνωρίζοντας για την απιστία της συζύγου του, της αποδεικνύει τα δικαιώματά του και της φέρεται βίαια. Η Αϊρίν τον εγκαταλείπει, αλλά όταν ο Μποσινέ σκοτώνεται κάτω από τις ρόδες μιας άμαξας, η γυναίκα, χωρίς περιουσία, επιστρέφει στον σύζυγό της τον οποίο δεν αγαπά. [3]

 
Σκηνή από την τηλεοπτική σειρά του BBC, 1967

Το δεύτερο μυθιστόρημα, Στο δικαστήριο, παρουσιάζει την περαιτέρω μοίρα του Σόαμς και της Αϊρίν. Το ζευγάρι τελικά χωρίζει. Η Αϊρίν παντρεύεται τον ξάδελφο του Σόαμς, τον νεαρό Τζόλιον, και αποκτά έναν γιο, τον Τζον. Με τη σειρά του, ο Σόαμς παντρεύεται μια νεαρή Γαλλίδα, με την οποία αποκτά μια κόρη, τη Φλέρ.

Το τρίτο μυθιστόρημα, Ενοικιάζεται, αφηγείται την ιστορία των παιδιών του Σόαμς και της Αϊρίν. Η Φλερ και ο Τζον όταν μεγαλώνουν, συναντιούνται τυχαία και ερωτεύονται. Και οι δύο πλευρές της οικογένειας ενώνονται για να αποτρέψουν τον γάμο. Ο Τζόλιον ενημερώνει τον γιο του ότι ο πατέρας της αγαπημένης του είναι ο πρώην σύζυγος της μητέρας του. Η Φλερ θα ήθελε να αψηφήσουν την απαγόρευση αλλά ο πιο προσεκτικός Τζον δέχεται την οικογενειακή απαγόρευση για να προστατεύσει τα συναισθήματα της μητέρας του, αποφασίζει να μην παντρευτεί τη Φλερ και φεύγει στην Αμερική. Έτσι η Φλερ παντρεύεται τον πρώην θαυμαστή της, τον βαρονέτο Μάικλ Μοντ, γάμος που την εισάγει από την μεγαλοαστική στην αριστοκρατική ανώτερη τάξη. Μετά το θάνατο του Τζόλιον, η χήρα Αϊρίν βρίσκει τον γιο της στο εξωτερικό. Ο Σόαμς ανακαλύπτει ότι η δεύτερη σύζυγός του τον απατά επίσης.

Στο πρώτο διήγημα, Το όψιμο καλοκαίρι ενός Φορσάιτ, αναφέρεται η ιστορία των τελευταίων ημερών του παππού Τζόλιον. Το δεύτερο, Αφύπνιση, είναι μια περιγραφή των παιδικών χρόνων του Τζον, του γιου του Τζόλιον και της Αϊρίν.[4]

Η συνέχεια Επεξεργασία

Η επιτυχία του Θρύλου των Φόρσαϊτ ώθησε τον Γκάλσγουορθυ να επεκτείνει το μυθιστόρημα-ποταμό με δύο συμπληρωματικές τριλογίες που επικεντρώνονται στη μοίρα των παιδιών και των απογόνων των χαρακτήρων του αρχικού κύκλου.

  • Η πρώτη τριλογία: Μια σύγχρονη κωμωδία (A Modern Comedy), αποτελείται από τα μυθιστορήματα: Άσπρος Πίθηκος (The White Monkey, 1924), Ασημένιο Κουτάλι (The Silver Spoon, 1926) και Κύκνειον Άσμα (Swan Song,1928).
  • Η δεύτερη τριλογία: Τέλος του Κεφαλαίου (End of the Chapter) αποτελείται από: Η κυρία που περιμένει (A Girl Waits, 1931), Η ανθισμένη αγριάδα (Blooming Wilderness (1932) και Πέρα απ' το ποτάμι (Over the River, 1933).

Το έργο που προέκυψε έχει τον συλλογικό τίτλο Το χρονικό των Φόρσαϊτ.

Διασκευές Επεξεργασία

  • Κατά την εποχή του βωβού κινηματογράφου, το βιβλίο διασκευάστηκε δύο φορές, το 1920 και το 1922.
  • 1949: That Forsyte Woman, αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Κόμπτον Μπένετ, με τον Έρολ Φλιν και την Γκριρ Γκάρσον. Η διασκευή περιορίζεται ουσιαστικά στο μυθιστόρημα Ο ιδιοκτήτης.
  • 1967: The Forsyte Saga, βρετανική τηλεοπτική σειρά του BBC με τον Έρικ Πόρτερ.
  • 2002 : The Forsyte Saga, βρετανική μίνι σειρά με τους Ντέμιαν Λιούις και Ρούπερτ Γκρέιβς.[5]

Ελληνική μετάφραση Επεξεργασία

  • Ο θρύλος των Φόρσαϊτ, μετάφραση: Σ. Μαυροειδή-Παπαδάκη, Θ. Πετσάλης-Διομήδης, Μάγδα Καϊναδά, εκδ. Βιβλιοθήκη για όλους, 1965 [6]
  • Το Χρονικό των Φόρσαϊτ, ο Θρύλος των Φόρσαϊτ, μετάφραση: Τασσώ Καββαδία - Α. Τασόπουλος - Ειρήνη Καλκάνη, εκδ. Πάπυρος, 1971

Παραπομπές Επεξεργασία