Ναός του Λευκού Αλόγου

(Ανακατεύθυνση από Ο ναός του Λευκού Αλόγου)

Συντεταγμένες: 34°43′34″N 112°36′23″E / 34.72611°N 112.60639°E / 34.72611; 112.60639

Ο ναός του Λευκού Αλόγου (κινέζικα: 白马寺; Πινγίν: Báimǎ Sì), σύμφωνα με την παράδοση, είναι ο πρώτος Βουδιστικός ναός στην Κίνα και ανεγέρθηκε το 67 Κ.Ε., υπό την ηγεμονία του Αυτοκράτορα Μινγκ, της δυναστείας των Ανατολικών Χαν (κινέζικα: 东明帝; Πινγίν: dōng hàn míngdì, διακυβέρνησε 58–75 Κ.Ε.)[1], στην τότε πρωτεύουσα Λούο Γιάνγκ (κινέζικα: 洛阳; Πινγίν: luòyáng).

Ναός του Λευκού Αλόγου
Ο ναός του Λευκού Αλόγου
Κεντρική είσοδος
Βασικές πληροφορίες
ΤοποθεσίαΕπαρχία Χονάν, Κίνα
ΥπαγωγήΚινέζικος Βουδισμός
ΔήμοςΛουογιάν
ΧώραΚίνα
ΚαταστατικόΛειτουργικός
Ιστοσελίδαhttp://www.chinabaimasi.org
Αποπεράτωση68 Κ.Ε.
Λεπτομέρειες
Κατεύθυνση προσόψεωςΝότια
Χωρητικότητα32 Στρέμματα

Βρίσκεται 13 χμ βορειοανατολικά από την πόλη Λουογιάνγκ και 1,5 χμ βόρεια από την Πύλη της Δυτικής Αρμονίας (κινέζικα: 西雍门; Πινγίν: xi yōng mén) του παλατιού. Κείτεται στις πλαγιές του βουνού Μανγκ Σαν (κινέζικα: 邙山; Πινγίν: máng shān), και κοιτάει γαλήνια τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού Λούο (κινέζικα: 洛河; Πινγίν: luò hé).

Η ίδρυση του Μοναστηριού Επεξεργασία

Μιά μέρα, ο δεύτερος αυτοκράτορας της δυναστείας των Aνατολικών Χαν, Μινγκ Ντι (κινέζικα: 东汉明帝; Πινγίν: dōnghàn míngdì, 28-75 Κ.Ε), είδε στον ύπνο του «έναν άνθρωπο από χρυσό που έλαμπε σαν ήλιος». Αφού ο αυτοκράτορας συμβουλεύτηκε τους συμβούλους, έστειλε μία ισχυρή διπλωματική αποστολή από 18 αντιπροσώπους του στην Ινδία, με επικεφαλής τον υπουργό του Φου Γι (κινέζικα: 傅毅; Πινγίν: fu yì), και τους ακολούθους του Τσάι Γιν (κινέζικα: 蔡愔; Πινγίν: cài yīn), Τσιν Τζινγκ (κινέζικα: 秦景; Πινγίν: qín jǐng) και Ουάνγκ Τζουν (κινέζικα: 王遵; Πινγίν: wáng zūn). Το 64 Κ.Ε[1], η αποστολή έφτασε στο Αφγανιστάν, όπου συνάντησε δύο Ινδούς ιερείς, τον Κασιάπα Ματάνγκα (κινέζικα: 摄摩腾; Πινγίν: shè mó téng) και τον Ντάρμα Ράκσα (κινέζικα: 竺法兰; Πινγίν: zhúfǎlán). Εκεί, συγκέντρωσαν ένα μεγάλο αριθμό βουδιστικών έργων, με σπουδαιότερα, την Ζωή του Βούδα σε πέντε τόμους και το Κείμενο των Σαράντα Δύο Κεφαλαίων (κινέζικα: 四十二章经; Πινγίν: sìshí'èr zhāng jīng).

Όλοι μαζί γύρισαν στη Λουογιάνγκ ενώ ένα άσπρο άλογο κουβαλούσε στην πλάτη του τα βουδιστικά κείμενα και ένα από τα επτά δοχεία που περιείχε τα λείψανα του Βούδα Σακιαμούνι. Ο αυτοκράτορας τους υποδέχτηκε με μεγάλη πομπή και τελετές και διέταξε την ανέγερση ενός ναού για την διαμονή τους. Έτσι το 10ο έτος της περιόδου Γιούνγκ Πίνγκ (κινέζικα: 永平十年; Πινγίν: yǒng píng shí nián), δηλαδή το 67 Κ.Ε., ανεγέρθηκε στη Λουογιάνγκ, το μοναστήρι του Λευκού Αλόγου, Μπάι Μα Σου, προς τιμή του αλόγου που κουβάλαγε στην πλάτη του τις γραφές.

Μία από τις διασημότερες ιστορικές προσωπικότητες, που μελέτησε και έζησε στο ναό του Λευκού Αλόγου, ήταν ο μοναχός Σουάν Τζαν (κινέζικα: 玄奘; Πινγίν: Xuánzàng, 602 - 664 Κ.Ε.). Ο Σουάν Τζαν οραματίστηκε το ταξίδι του στην Ινδία, όταν ήταν μοναχός στο ναό του Λευκού Αλόγου και όταν επέστρεψε από τα ταξίδια του, έγινε ο Ηγούμενος του μοναστηριού μέχρι το θάνατό του. 

Αρχιτεκτονική και Αίθουσες Επεξεργασία

Το μοναστήρι είναι περιτριγυρισμένο από κόκκινα τείχη και έχει μία μεγάλη κεντρική πύλη προς το νότο, πάνω από την οποία είναι γραμμένα τα τρία ιδεογράμματα Μπάϊ Μά Σού (κινέζικα: 白馬寺; Πινγίν: Báimǎ Sì), ενώ δεξιά και αριστερά της, βρίσκονται δύο λευκά πέτρινα άλογα.

Περνώντας την κεντρική πύλη (κινέζικα: 中央门; Πινγίν: Zhōngyāng mén), μπαίνει κανείς σε ένα νέο κόσμο ηρεμίας και απόλυτης γαλήνης. Πιο πέρα στο βάθος, βρίσκεται η Αίθουσα της Ουράνιας Φρουράς (κινέζικα: 天王殿; Πινγίν: tiānwáng diàn). Είναι η μεγαλύτερη αίθουσα του μοναστηριού και στην σκεπή της υπάρχει το φωτοστέφανο του Βούδα, με τη φράση «ευοίωνη είναι η εποχή, όταν η χώρα ευημερεί και οι άνθρωποι ζουν ειρηνικά» (κινέζικα: 风调雨顺, 国泰民安; Πινγίν: fēngtiáoyǔshùn, guótàimín'ān).

Μετά την Αίθουσα της Ουράνιας Φρουράς βρίσκεται η Αίθουσα του Μεγάλου Βούδα (κινέζικα: 大佛殿; Πινγίν: dàfó diàn). Πιο πέρα, βρίσκεται η Αίθουσα της Μεγάλης Δύναμης (κινέζικα: 大雄殿; Πινγίν: dàxióngdiàn) και η μικρή Αίθουσα της Διδασκαλίας (κινέζικα: 接引殿; Πινγίν: jiē yǐn diàn). 

Ανεβαίνοντας τα σκαλιά, βρίσκεται κανείς στην δροσερή βεράντα (κινέζικα: 清凉台; Πινγίν: qīngliáng tái). Είναι χτισμένη από μπλε τούβλα και φιλοξενεί δύο μεγάλα έλατα, πάνω από 500 ετών το καθένα. Στο κέντρο βρίσκεται η Αίθουσα του Βαϊροτσάνα (κινέζικα: 毗卢阁; Πινγίν: pí lú gé). Στις δύο μικρές πλαϊνές αίθουσες βρίσκονται τα αγάλματα με τα ιερά των δύο Ινδών μοναχών. Οι δύο ιερείς είναι θαμμένοι στο δάσος με τα έλατα μέσα στο μοναστήρι. Ο αυτοκράτορας Τζάου Τζί, της βόρειας δυναστείας Σούνγκ (κινέζικα: 宋趙佶; Πινγίν: sòng zhàojí, διακυβέρνησε 1100–1125), έδωσε στους δύο αυτούς μοναχούς τους τιμητικούς τίτλους «Δάσκαλος της Φώτισης» (κινέζικα: 汉启道圆通摩腾大师; Πινγίν: hàn qǐ dào yuántōng mó téng dàshī) και «Δάσκαλος της Βουδικής Διδασκαλίας» (κινέζικα: 汉开教总持竺法兰大师; Πινγίν: hàn kāi jiào zǒng chí zhúfǎlán dàshī)

Άλλες αίθουσες του μοναστηριού είναι η Τραπεζαρία (κινέζικα: 斋堂; Πινγίν: zhāi táng), η Αίθουσα Υποδοχής (κινέζικα: 客堂; Πινγίν: kètáng), η Αίθουσα των Έξι Αγίων (κινέζικα: 六祖殿; Πινγίν: liù zǔ diàn), η Αίθουσα των Γραφών (κινέζικα: 藏经阁; Πινγίν: cáng jīng gé), η Αίθουσα Διαλογισμού (κινέζικα: 禅堂; Πινγίν: chántáng), ο Πύργος της Καμπάνας (κινέζικα: 钟楼; Πινγίν: zhōnglóu), ο Πύργος του Τυμπάνου (κινέζικα: 鼓楼; Πινγίν: gǔlóu) και η Αίθουσα του Επικλινούς Βούδα (κινέζικα: 卧佛殿; Πινγίν: wò fó diàn).

Περίπου 200 μέτρα νοτιοανατολικά βρίσκεται η παγόδα Τσί Γιούν (κινέζικα: 齐云塔; Πινγίν: qí yún tǎ), 25 μέτρα ψηλή, με 13 ορόφους, γνωστή και σαν η «Παγόδα των Ιερών Λειψάνων» (κινέζικα: 释迦舍利塔; Πινγίν: shì jiā shèlì tǎ) γιατί περιέχει ιερά λείψανα του Βούδα. Η αρχική κατασκευή ήταν ξύλινη, αλλά κάηκε το τελευταίο έτος της δυναστείας των Βόρειων Σούνγκ (κινέζικα: 北宋末年; Πινγίν: běisòng mònián, 960- 1127). Ξαναχτίστηκε το 15ο έτος της περιόδου Ντα Τίνγκ (κινέζικα: 金朝大定十五年; Πινγίν: jīn cháo dà dìng shíwǔ nián)[2], δηλαδή το 1175, που είναι και η σημερινή της μορφή.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Περίοδος Γιουν Πινγκ (κινέζικα: 永平; Πινγίν: Yǒngpíng, 58–75)
  2. Περίοδος Ντα Ντίνγκ (κινέζικα: 大定; Πινγίν: Dàdìng, 1161–1189)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Yang Xuanzhi "A Record of Buddhist Monasteries in Lo-Yang",Μετάφραση Yi-t'ung Wang(王伊同,Έκδοση Πανεπιστημίου Πρίνστον, New Jersey,1983