Ο Πάουλ Ραντόμσκι (Paul Otto Radomski) Γερμανός ταγματάρχης (21 Σεπτεμβρίου 1902 - 14 Σεπτεμβρίου 1945). Ήταν αξιωματικός των SS με βαθμό SS-Sturmbannführer.

Πάουλ Ραντόμσκι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση21  Σεπτεμβρίου 1902[1]
Θάνατος14  Μαρτίου 1945
Σέκεσφεχερβαρ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβασανιστής
Περίοδος ακμής1942
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔιοικητής στρατοπέδου συγκέντρωσης των Ναζί[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Είχε διατελέσει Διοικητής στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Σύρετς (Syrets camp ή Syretsky camp) που ιδρύθηκε την άνοιξη του 1942 στο Κίεβο. [3]

Στη συνέχεια διετέλεσε διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου, όταν πέρασε η διοίκηση του στρατοπέδου το 1943 από τους Ιταλούς στους Γερμανούς, στις 10 Σεπτεμβρίου του 1943 με διοικητή αρχικά τον επιλοχία Ρούντι Τρέπτε. 

Μετά από την σύλληψη του Γερμανού Ρούντι Τρέπτε από την Γκεστάπο στις 21 Νοεμβρίου για λόγους αδιευκρίνιστους, στις 29 Νοεμβρίου η διοίκηση του στρατοπέδου Χαϊδαρίου πέρασε στα χέρια των SS και του διαβόητου Πάουλ Ραντόμσκι. Ο Πάουλ Ραντόμσκι είχε φήμη βαρβαρότατου και ανελέητου αγριάνθρωπου. [4] [5]

Η πρώτη εκτέλεση στο Χαϊδάρι Επεξεργασία

Η πρώτη εκτέλεση στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου έλαβε χώρα στις 7 Δεκεμβρίου 1943 το απόγευμα. To θύμα, το οποίο εκτελέστηκε από τον ίδιο τον Ραντόμσκι, έφτασε στο Χαϊδάρι με δωδεκαμελή ομάδα από τις φυλακές Αβέρωφ το μεσημέρι της ίδιας ημέρας. Πρόκειται για τον έφεδρο υπολοχαγού του ελληνικού στρατού, τον Ισραηλίτη Λευή εξ Ιωαννίνων.

Ακολουθεί μαρτυρία από τον Κώστα Βατικιώτη, ο οποίος ήταν στις φυλακές Αβέρωφ και μεταφέρθηκε μαζί με τον άτυχο υπολοχαγό Λευή στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

«Όταν εφθάσαμεν εις το Χαϊδάρι, ο Διοικητής, κατά το προσκλητήριον του απογεύματος, εκάλεσε τον διερμηνέα και του ενεχείρισεν εν έγγραφον, διέταξε δε συγχρόνως τον δυστυχή κρατούμενον, ο οποίος ήτο ακόμη σιδηροδέσμιος και είχε ταχθεί αριστερά μου, να προχωρήσει πλησίον του. Αφού τον εμαστίγωσεν εις το πρόσωπον εστράφη προς τον διερμηνέα και του είπε να διαβάσει μεγαλοφώνως την έγγραφον διαταγήν του. Και ο διερμηνεύς ανέγνωσε: Ό διοικητής Χαϊδαρίου Ταγματάρχης Ραδόμσκυ θα εκτελέσει ιδιοχείρως ενώπιόν σας τον Λευή, διότι απεπειράθη να δραπετεύσει την ημέραν της συλλήψεώς του. Προσέξατε. Η αυτή τύχη σας περιμένει, αν επιχειρήσετε το ίδιον". Οι παρατεταγμένοι κρατούμενοι επάγωσαν από φρίκην. Ο απαίσιος διοικητής επραγματοποίησεν την απειλήν του. Ετράβηξε το περίστροφον και επυροβόλησε εναντίον του ατυχούς ανθρώπου, ο οποίος εσωριάσθη κατά γης αιμόφυρτος. Ο Γερμανός δολοφόνος ατάραχος διέταξεν τότε να τον πάρωμεν. Πριν όμως τον σηκώσωμεν, επετέθη εναντίον μας με το βούνευρον, τον επήρεν από τα χέρια μας και τον επυροβόλησεν ακόμη μίαν φορά Διέταξε τότε να του αφαιρέσωμεν τα υποδήματα. Ήσαν καινουργή και συνεπώς καλή λεία. Ακολουθούμενοι από τον διοικητή μετεφέραμε το θύμα προς ταφήν και τη υποδείξει του, ελλείψει φτιαριού και σκαπάνης, το εθάψαμε με τα χέρια μας εις ένα λάκκον σκουπιδιών. Ο ατυχής δεν είχεν εκπνεύει ακόμη, όταν τον εκαλύψαμε με το χώμα του Χαϊδαριού». [6]

Ο Πάουλ Ραντόμσκι απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του τον Φεβρουάριο του 1944, όταν απείλησε σε κατάσταση μέθης να πυροβολήσει τον υπασπιστή του και αντικαταστάθηκε από τον υπολοχαγό Καρλ Φίσερ (Karl Fischer). [7]

Μετά τον πόλεμο, τα ίχνη του Ραντόμσκι χάθηκαν μέχρι το 2005, όταν ο εισαγγελέας του Αμβούργου ανακοίνωσε ότι οι ουκρανικές αρχές, ερευνώντας εγκλήματα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σύρετς, είχαν αναφέρει ότι ο Ραντόμσκι πέθανε στις 14 Μαρτίου 1945 στην περιοχή του Σέκεσφεχερβαρ στην Ουγγαρία[8][9].

Παραπομπές Επεξεργασία