Πάπιγκο Ιωαννίνων

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°58′N 20°44′E / 39.967°N 20.733°E / 39.967; 20.733

Το Πάπιγκο είναι χωριό του νομού Ιωαννίνων, χτισμένο στις πλαγιές της Τύμφης σε υψόμετρο 960 μέτρων. Αναφέρεται και ως Μεγάλο Πάπιγκο και μαζί με το γειτονικό του χωριό Μικρό Πάπιγκο αποτελεί την δημοτική ενότητα Παπίγκου, του δήμου Ζαγορίου. Η δημοτική ενότητα έχει πληθυσμό 294 κατοίκους από τους οποίους οι 237 μένουν στο Πάπιγκο και οι 57 στο Μικρό Πάπιγκο. Το Πάπιγκο αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα Ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής και ο οικισμός είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός.

Πάπιγκο
Το Πάπιγκο και στο βάθος το Μικρό Πάπιγκο
Πάπιγκο is located in Greece
Πάπιγκο
Πάπιγκο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Γεωγραφία
ΝομόςΙωαννίνων
Υψόμετρο985 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος184
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας440 04
Τηλ. κωδικός2653
http://www.papigo.gr/
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Μικρό Πάπιγκο

Ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία

Το Πάπιγκο αναφέρεται για πρώτη φορά σε ένα χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄, το έτος 1325.[1] Από τον 15ο μέχρι τον 17ο αιώνα εκμεταλλευόμενο τα προνόμια που είχαν παραχωρηθεί στην περιοχή του Ζαγορίου γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη. Από το 1780 λειτούργησε ελληνικό σχολείο στο χωριό. Μετά την κατάργηση των ειδικών προνομίων της περιοχής, τον 19ο αιώνα, άρχισε η παρακμή και η μετανάστευση του πληθυσμού. Ο πληθυσμός συνέχισε να φθίνει και κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα ακόμα και μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου. Από το 1919 το Πάπιγκο αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα που διατηρήθηκε αμετάβλητη μέχρι το 2010 και την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης.[2] Τις τελευταίες δεκαετίες ο πληθυσμός συγκρατείται και αυξάνεται ελαφρά λόγω της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής.

Φυσικό περιβάλλον

Επεξεργασία

Το Πάπιγκο βρίσκεται πολύ κοντά στο φαράγγι του Βίκου και εντός του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου. Περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση φυλλοβόλων δέντρων με αποτέλεσμα η περιοχή να αλλάζει χρώματα κάθε εποχή του έτους.

Η περιοχή αποτελεί πόλο έλξης περιηγητών καθ' όλη την διάρκεια του έτους. Οι κλιματολογικές συνθήκες ακολουθούν την ιδιορρυθμία του οικοσυστήματος του εθνικού δρυμού, με εκτεταμένες χιονοπτώσεις την χειμερινή περίοδο και υγρασία το καλοκαίρι. Η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία.

Στην όμορφη εικόνα του οικισμού συμβάλλει ο εντυπωσιακός σχηματισμός της Αστράκας (κορυφής της Τύμφης) με τους απόκρημνους βράχους της να υψώνονται εντυπωσιακά πάνω από τον οικισμό θυμίζοντας πύργους. Προς τις κορυφές της Τύμφης και τη Δρακόλιμνη ξεκινάει από το Πάπιγκο ορειβατική διαδρομή. Η διαδρομή διαρκεί συνολικά 5 ώρες ενώ στην πορεία του ορειβατικού μονοπατιού, σε υψόμετρο 1950 μέτρων υπάρχει το ορειβατικό καταφύγιο Τύμφης.[3]

Διάσημο σημείο κοντά στον οικισμό είναι οι κολυμπήθρες ή "Οβίρες Ρογκοβού" όπως είναι η επίσημη ονομασία τους. Πρόκειται για μεγάλες κοιλότητες που σχηματίζονται στη βραχώδη κοίτη του ρέματος του Ρογκοβού οι οποίες γεμίζουν νερό θυμίζοντας κολυμπήθρες.

 
Ο Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος

Από το Πάπιγκο καταγόταν ο λόγιος, φιλάνθρωπος και ευεργέτης της περιοχής Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος ή Άναγκνος (1837-1906) και ο γλωσσολόγος Γεώργιος Αναγνωστόπουλος (1884-1936)[4].

Διατελέσαντες πρόεδροι της Κοινότητας Παπίγκου

Επεξεργασία

Μετά το 1978

Επεξεργασία
  • 1979-1982 Αχιλλέας Χριστοδούλου
  • 1983-1990 Οδυσσέας Σκούρτης (19??-1997)
  • 1991-1994 Αθανάσιος Χριστοδούλου
  • 1995-2010 Λεωνίδας Τσουμάνης

Πηγή: ΕΕΤΑΑ


Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Ιστορία του Πάπιγκου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2010. 
  2. Διοικητικές μεταβολές ΟΤΑ, κοινότητα Πάπιγκου[νεκρός σύνδεσμος]
  3. «Το καταφύγιο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2010. 
  4. Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών, 1999, τόμος πρώτος, σ. 238.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία