Ο Πίτερ Ουστίνοφ (Peter Alexander von Ustinov, 16 Απριλίου 1921 - 28 Μαρτίου 2004) ήταν Άγγλος ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών και δύο βραβεία Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου για τις ταινίες Σπάρτακος (Spartacus, 1960) και Τοπ Καπί (Top Kapi, 1964) το 1961 και το 1965 αντίστοιχα. Θεωρούνταν ένας πολύ ευφυής άνθρωπος και δεινός αφηγητής.

Πίτερ Ουστίνοφ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Peter Ustinov (Αγγλικά Βρετανίας)
Γέννηση16  Απριλίου 1921[1][2][3]
Κάμντεν
Θάνατος28  Μαρτίου 2004[1][2][3]
Ζενολιέ[4]
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια[4]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςBursins
ΚατοικίαBursins (από 1980)
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΣπουδέςΣχολείο του Ουέστμινστερ
Ιδιότηταηθοποιός[4], σκηνοθέτης κινηματογράφου, συγγραφέας[5], τηλεοπτικός παρουσιαστής, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας[4][5], παραγωγός ταινιών, αυτοβιογράφος[6], κωμικός[7] και ηθοποιός τηλεόρασης
ΣύζυγοςIsolde Denham (1940–1950), Suzanne Cloutier (1954–1971) και Hélène du Lau d'Allemans (από 1972)[8]
ΤέκναIgor Ustinov, Pavla Ustinov, Andrea Ustinov και Tamara Ustinov
ΓονείςJona von Ustinov[4] και Nadia Benois[4]
ΒραβεύσειςΣταυρός του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1984), Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (1975), Παράσημο Καρλ Φάλεντιν (1981), Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου (1960), Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου (1964), Knight of the Order of the Southern Cross, Τάγμα του Χαμόγελου, Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[9], μετάλλιο Βενιαμίν Φραγκλίνος (1958), επίτιμος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, honorary doctor of Durham University, Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1998), Knight Bachelor, Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οττάβας, βραβείο της Βαυαρικής Τηλεόρασης (1998)[10], Golden Schlitzohr (1987)[11], Τάγμα του Σταυρού του Νότου, Χρυσή Σφαίρα Β' Ανδρικού Ρόλου - κινηματογραφική ταινία, Αργυρή Άρκτος, Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1958), Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1967), επίτιμος διδάκτωρ του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών (1995)[12] και Critics' Circle Award for Distinguished Service to the Arts
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σε στιγμιότυπο της ταινίας Κβο Βάντις (1951)
Στιγμιότυπο από την ταινία Αυτοί που δεν ριζώνουν πουθενά (1960)
Από την ταινία Τοπ Καπί (1964)

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Πίτερ Αλεξάντερ Μπάρον φον Ουστίνοφ γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1921 στο Λονδίνο. Ο πατέρας του Ουστίνοφ, Ιόνας, ήταν υπολοχαγός στη Λουφτβάφε, ενώ αργότερα έλαβε τη βρετανική υπηκοότητα και εργάστηκε για την MI5. Ο Ουστίνοφ είχε επίσης ρώσικη, ελβετική, αιθιοπική, γαλλική και ιταλική καταγωγή. Η μητέρα του Ναντέζντα Λεοντίεβνα "Νάντια" Μπενουά ήταν ζωγράφος. Ο Ουστίνοφ ήταν συμμαθητής με τον γιο του Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ, Ρούντολφ. Αρχικά, επιστρατεύτηκε με τον Βρετανικό στρατό στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος ήταν εκείνος του Νέρωνα στην ταινία Κβο Βάντις. Αργότερα, κέρδισε δύο βραβεία Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για τις ταινίες Σπάρτακος του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και Τοπ Καπί του Ζυλ Ντασέν.

Από το 1969 και έπειτα, ο Ουστίνοφ εγκατέλειψε τον κινηματογράφο και συμμετείχε σε εκστρατείες όπως εκείνες της UNICEF. Στις 31 Οκτωβρίου 1984, ο Ουστίνοφ θα επισκεπτόταν την πρωθυπουργό της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι, όμως εκείνη δολοφονήθηκε στον δρόμο για τη συνάντηση. Αργότερα, ο Ουστίνοφ έγινε Πρέσβης Καλής Θελήσεως του ΟΗΕ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Ουστίνοφ έλαβε την ελβετική υπηκοότητα για να αποφύγει το βαρύ φορολογικό σύστημα της Βρετανίας προς τους πλούσιους. Ο Πίτερ Ουστίνοφ πέθανε στις 24 Μαρτίου 2004 σε μια κλινική της πόλης Ζενολιέ της Ελβετίας. Διακρινόταν επίσης για τη γλωσσομάθειά του, αφού, ενώ είχε ως μητρική του την Αγγλική, μιλούσε άπταιστα Ρωσικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Ελληνικά και Τουρκικά.

Στην Ελλάδα είναι γνωστά τα θεατρικά του έργα The Love of Four Colonels (Ο έρωτας των τεσσάρων συνταγματαρχών, 1951), Romanoff and Juliet (Ρομανόφ και Ιουλιέτα, 1956) και Photo Finish (1962).

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Ελληνική μετάφραση Ρόλος
1940 Mein Kampf - My Crimes Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε
1942 One of Our Aircraft Is Missing Ένα από τα αεροπλάνα μας δεν επέστρεψε ιερέας
Let the People Sing δρ Μπεντίκα
The Goose Steps Out Κράους
1944 The Way Ahead Ο δρόμος προς τη δόξα Ρίσπολι
1949 Private Angelo στρατιώτης Άντζελο
1950 Odette Οδέτη, πράκτωρ S-23 Άλεξ Ραμπίνοβιτς / Αρνό
1951 Hotel Sahara Ξενοδοχείο Σαχάρα Ίμαντ
The Magic Box Το μαγικό κουτί κινηματογραφιστής
Quo Vadis Κβο βάντις Νέρων
1952 Le plaisir Η ηδονή αφηγητής (φωνή)
La bergère et le ramoneur φωνή
1953 Martin Luther δούκας Φράνσις
1954 The Egyptian Ο Αιγύπτιος Κάπτα
Beau Brummell Ο ωραίος Μπρούμελ Πρίγκιπας της Ουαλίας
1955 We're No Angels Δεν είμαστε άγγελοι Τζουλς
Lola Montès Λόλα Μοντέζ διευθυντής τσίρκου
1956 I girovaghi Αλφόνσο Πουλιέζι
1957 Les espions Οι κατάσκοποι Μισέλ Καμίνσκι
Un angelo è sceso a Brooklyn κύριος Μπόσι
1960 Spartacus Σπάρτακος Μπατίατος
The Sundowners Αυτοί που δεν ριζώνουν πουθενά Ρούπερτ Βένεκερ
1961 Romanoff and Juliet Ιουλιέτα και Ρομανόφ στρατηγός
1962 Billy Budd Έντουιν Φέρφαξ Βιρ
1964 Topkapi Τοπ Καπί Άρθουρ Σάιμον Σίμσον
1965 John Goldfarb, Please Come Home! Η Σίρλεϊ και το χαρέμι της βασιλιάς Φάουζ
Lady L Λαίδη Λ. πρίγκιπας Ότο της Βαυαρίας
1967 The Comedians Οι εραστές της νύχτας πρέσβης Μανουέλ Πινέντα
1968 Blackbeard's Ghost Το φάντασμα του Μαυρογένη καπετάν Μαυρογένης
Hot Millions Τα εκατομμύρια που καίνε Μάρκους Πάντλετον / Σίζαρ Σμιθ
1969 Viva Max Βίβα Μαξ! στρατηγός Μαξιμίλιαν Ροντρίγκεζ ντε Σάντος
1972 Hammersmith Is Out γιατρός
1973 Robin Hood Ρομπέν των δασών πρίγκιπας Τζον / βασιλιάς Ριχάρδος (φωνή)
1974 Big Truck and Sister Clare Ισραηλινός φορτηγατζής
1975 One of Our Dinosaurs Is Missing Μας κλέψανε τον δεινόσαυρο! Χναπ Γουόν
1976 Logan's Run Η μεγάλη έξοδος γέρος
Treasure of Matecumbe Ο θησαυρός του Ματεκούμπε δρ Γιούινγκ Τ. Σνόντγκρας
1977 Jesus of Nazareth Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ Ηρώδης ο Μέγας
Un taxi mauve Οι 5 ύποπτοι Τόμπλμαν
The Mouse and His Child Μάνι ο αρουραίος (φωνή)
The Last Remake of Beau Geste Τα δίδυμα της λεγεώνας Μάρκοφ
Doppio delitto Διπλή δολοφονία Χάρι Χέλμαν
1978 Metamorphoses αφηγητής (φωνή)
Death on the Nile Έγκλημα στον Νείλο Ηρακλής Πουαρό
The Thief of Baghdad Ο κλέφτης της Βαγδάτης χαλίφης
1979 Tarka the Otter Οι περιπέτειες ενός μικρού κάστορα αφηγητής (φωνή)
Ashanti Ασάντι Σουλεϊμάν
Nous maigrirons ensemble Βικτόρ Λασνιέ
1981 Charlie Chan and the Curse of the Dragon Queen Ο Τσάρλι Τσαν και το παράσημο της ανοιχτής παλάμης Τσάρλι Τσαν
The Great Muppet Caper φορτηγατζής
Grendel Grendel Grendel Γκρέντελ Γκρέντελ (φωνή)
1982 Evil Under the Sun Δύο εγκλήματα κάτω από τον ήλιο Ηρακλής Πουαρό
1984 Memed My Hawk Το γεράκι Άμπντι Άγκα
1988 Appointment with Death Ραντεβού με τον θάνατο Ηρακλής Πουαρό
1989 La révolution française Αντρέ Μπονιφάς Λουί Ρικετί
1990 C'era un castello con 40 cani κτηνίατρος Μουγκιόνε
1992 Lorenzo's Oil Λορέντζο καθηγητής Νικολάις
1995 The Phoenix and the Magic Carpet παππούς / Φίνιξ (φωνή)
1997 Stiff Upper Lips Χόρας
1999 Alice in Wonderland Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων θαλάσσιος ίππος
Animal Farm Η φάρμα των ζώων ταγματάρχης
The Bachelor Αμετανόητος εργένης παππούς
2002 Salem Witch Trials Οι μάγισσες του Σάλεμ Γουίλιαμ Στάουτον
2003 Luther Λούθηρος Φρειδερίκος Γ΄ της Σαξονίας

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11927370z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6t18pfr. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 93510. Ανακτήθηκε στις 28  Μαρτίου 2020.
  5. 5,0 5,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/79240. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  7. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  8. «Daily Mirror». (Αγγλικά) Daily Mirror. Reach plc. 6  Ιουλίου 1972. σελ. 4.
  9. www.whoswho.fr/decede/biographie-peter-ustinov_519. Ανακτήθηκε στις 2  Φεβρουαρίου 2021.
  10. www.stmwi.bayern.de/fileadmin/user_upload/stmwi/Themen/Wettbewerbe/Medienpreise/2017-01-16_Bayerische_Fernsehpreistraeger-1989-2016__2017-01_.pdf. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουνίου 2019.
  11. www.schlitzohren.org/das-goldene-schlitzohr/. Ανακτήθηκε στις 12  Ιανουαρίου 2020.
  12. cavavub.be/nl/eredoctoraten.