Βικιπαίδεια

Πίτερ Ουστίνοφ

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/06/2012.

Ο Πίτερ Ουστίνοφ (Peter Alexander von Ustinov, 16 Απριλίου 1921 - 28 Μαρτίου 2004) ήταν Άγγλος ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών και δύο βραβεία Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου για τις ταινίες Σπάρτακος (Spartacus, 1960) και Τοπ Καπί (Top Kapi, 1964) το 1961 και το 1965 αντίστοιχα. Θεωρούνταν ένας πολύ ευφυής άνθρωπος και δεινός αφηγητής.

Πίτερ Ουστίνοφ
Sir Peter Ustinov Allan Warren.jpg
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Peter Ustinov (Αγγλικά Βρετανίας)
Γέννηση16  Απριλίου 1921[1][2][3]
London Borough of Camden
Θάνατος28  Μαρτίου 2004[1][2][3]
Ζενολιέ[4]
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια[4]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςBursins
ΚατοικίαBursins (από 1980)
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΣπουδέςΣχολείο του Ουέστμινστερ
Ιδιότηταηθοποιός[4], σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων, συγγραφέας[5], τηλεοπτικός παρουσιαστής, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας[4][5], παραγωγός ταινιών, αυτοβιογράφος[6], κωμικός[7] και ηθοποιός τηλεόρασης
ΣύζυγοςIsolde Denham (1940–1950), Suzanne Cloutier (1954–1971) και Hélène du Lau d'Allemans (από 1972)[8]
ΤέκναIgor Ustinov, Pavla Ustinov, Andrea Ustinov και Tamara Ustinov
ΓονείςJona von Ustinov[4] και Nadia Benois[4]
ΒραβεύσειςΣταυρός του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1984), Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (1975), Παράσημο Καρλ Φάλεντιν (1981), Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου (1960), Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου (1964), Knight of the Order of the Southern Cross, Τάγμα του Χαμόγελου, Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων[9], μετάλλιο Βενιαμίν Φραγκλίνος (1958), Επίτιμος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, honorary doctor of Durham University, Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1998), Knight Bachelor, Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οττάβας, βραβείο της Βαυαρικής Τηλεόρασης (1998)[10], Golden Schlitzohr (1987)[11], Τάγμα του Σταυρού του Νότου, Χρυσή Σφαίρα Β' Ανδρικού Ρόλου - κινηματογραφική ταινία, Αργυρή Άρκτος, Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1958), Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1967) και honorary doctorate of the Vrije Universiteit Brussel (1995)[12]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Ο Πίτερ Αλεξάντερ Μπάρον φον Ουστίνοφ γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1921 στο Λονδίνο. Ο πατέρας του Ουστίνοφ, Ιόνας, ήταν υπολοχαγός στη Λουφτβάφε, ενώ αργότερα έλαβε τη Βρετανική υπηκοότητα και εργάστηκε για την MI5. Ο Ουστίνοφ είχε επίσης Ρώσικη, Ελβετική, Αιθιοπική, Γαλλική και Ιταλική καταγωγή. Η μητέρα του Ναντέζντα Λεοντίεβνα "Νάντια" Μπενουά ήταν ζωγράφος. Ο Ουστίνοφ ήταν συμμαθητής με τον γιο του Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ, Ρούντολφ. Αρχικά, επιστρατεύτηκε με τον Βρετανικό στρατό στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος ήταν εκείνος του Νέρωνα στην ταινία Κβο Βάντις. Αργότερα, κέρδισε δύο βραβεία Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για τις ταινίες Σπάρτακος του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και Τοπ Καπί του Ζυλ Ντασέν.

Από το 1969 και έπειτα, ο Ουστίνοφ εγκατέλειψε τον κινηματογράφο και συμμετείχε σε εκστρατείες όπως εκείνες της UNICEF. Στις 31 Οκτωβρίου 1984, ο Ουστίνοφ θα επισκεπτόταν την πρωθυπουργό της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι, όμως εκείνη δολοφονήθηκε στον δρόμο για τη συνάντηση. Αργότερα, ο Ουστίνοφ έγινε Πρέσβης Καλής Θελήσεως του ΟΗΕ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Ουστίνοφ έλαβε την Ελβετική υπηκοότητα για να αποφύγει το βαρύ φορολογικό σύστημα της Βρετανίας προς τους πλούσιους. Ο Πίτερ Ουστίνοφ πέθανε στις 24 Μαρτίου 2004 σε μια κλινική της πόλης Ζενολιέ της Ελβετίας. Διακρινόταν επίσης για τη γλωσσομάθειά του, αφού, ενώ είχε ως μητρική του την Αγγλική, μιλούσε άπταιστα Ρωσικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Ελληνικά και Τουρκικά.

Στην Ελλάδα είναι γνωστά τα θεατρικά του έργα The Love of Four Colonels (Ο έρωτας των τεσσάρων συνταγματαρχών, 1951), Romanoff and Juliet (Ρομανόφ και Ιουλιέττα, 1956) και Photo Finish (1962).

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11927370z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6t18pfr. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 93510. Ανακτήθηκε στις 28  Μαρτίου 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/79240. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  8. ↑ «Daily Mirror». (Αγγλικά) Daily Mirror. Reach plc. 6  Ιουλίου 1972. σελ. 4.
  9. ↑ www.whoswho.fr/decede/biographie-peter-ustinov_519. Ανακτήθηκε στις 2  Φεβρουαρίου 2021.
  10. ↑ www.stmwi.bayern.de/fileadmin/user_upload/stmwi/Themen/Wettbewerbe/Medienpreise/2017-01-16_Bayerische_Fernsehpreistraeger-1989-2016__2017-01_.pdf. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουνίου 2019.
  11. ↑ www.schlitzohren.org/das-goldene-schlitzohr/. Ανακτήθηκε στις 12  Ιανουαρίου 2020.
  12. ↑ cavavub.be/nl/eredoctoraten.
  Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πίτερ_Ουστίνοφ&oldid=9290124"