Η Παλακανέστρο Βαρέζε (ιταλικά: Pallacanestro Varese) είναι επαγγελματική ομάδα καλαθοσφαίρισης με έδρα το Βαρέζε. Κατά την δεκαετία του '70, συμμετείχε σε όλους τους τελικούς του κυπέλλου πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, κατακτώντας πέντε φορές τον τίτλο.[1] Αγωνίζεται στην ιταλική Σέριε Α. Διεξάγει τους εντός έδρας αγώνες της στο Πάλασπορτ Λίνο Ολντρίνι.

Βαρέζε
Ταυτότητα
Πλήρες όνομαPallacanestro Varese S.p.A.
Ίδρυση1945
ΧρώματαΛευκό, Κόκκινο
         
ΈδραΠάλασπορτ Λίνο Ολντρίνι
(χωρητικότητα: 5.300)
ΠεριοχήΒαρέζε, Ιταλία
Ιστότοποςpallacanestrovarese.it
Πρόσωπα
ΠρόεδροςΣτέφανο Κόππα
ΠροπονητήςΜατ Μπρέις
Διοργανώσεις
ΔιοργανώσειςΣέριε Α
Γιούροπ Καπ
Διακρίσεις
Τίτλοι5 Πρωταθλήματα Ευρώπης
2 Κύπελλα Κυπελλούχων
3 Διηπειρωτικά Κύπελλα
10 Πρωταθλήματα Ιταλίας
4 Κύπελλα Ιταλίας
1 Σούπερ καπ Ιταλίας
Εμφανίσεις
Εντός
Εκτός
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Ιστορία Επεξεργασία

Η Βαρέζε ιδρύθηκε το 1945 και ήδη στον τέταρτο χρόνο λειτουργίας της κατέλαβε την δεύτερη θέση στο ιταλικό πρωτάθλημα. Το 1961, κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα, κάτι που επανέλαβε τρία χρόνια αργότερα. Σαν Ίνις Βαρέζε έφθασε στους ημιτελικούς του κυπέλλου Κυπελλούχων το 1965, όπου ηττήθηκε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.[2]

 
Ο Φλαμπορέα σηκώνει το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της Βαρέζε το 1970

Η δυναστεία της Βαρέζε ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '60, όταν με προπονητή τον Άτσα Νίκολιτς κατέκτησε το νταμπλ στην Ιταλία,[3] με προεξάρχοντες αστέρες τον Ντίνο Μενεγκίν, τον Άλντο Οσσόλα και τον Μανουέλ Ράγκα.[4] Ακολούθησαν οι ευρωπαϊκοί τίτλοι του 1970,[5] 1972 και 1973,[6][7] ενώ ως το 1974, η ομάδα κατέκτησε τέσσερα ακόμη πρωταθλήματα και τρία κύπελλα Ιταλίας, όντας φιναλίστ του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 και το 1974.[8][9]

Η Βαρέζε αντιμετώπισε την Ρεάλ Μαδρίτης δύο φορές, το 1974 και το 1976, ξεκινώντας μία μεγάλη διαμάχη ανάμεσα στους δύο συλλόγους. Κέρδισε δύο ακόμη ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, το 1975 και το 1976,[10][11] ενώ συμμετείχε στους τελικούς του 1977, 1978 και 1979, χωρίς επιτυχία.[12][13][14] Κατέκτησε το εγχώριο πρωτάθλημα το 1977 και το 1978, όπως και το κύπελλο Κυπελλούχων του 1979-80, με αντίπαλο την Καντού στον τελικό.[15]

Έκτοτε, η Βαρέζε δεν έχει κερδίσει κάποιον άλλο ευρωπαϊκό τίτλο, αν και το 1985 έφθασε ως τον τελικό του κυπέλλου Κόρατς, όπου ηττήθηκε από την Ολίμπια Μιλάνο.[16] Το 1999, κατέκτησε το δέκατο της πρωτάθλημα και από το 2002 ως το 2005 αγωνίστηκε στο ULEB Cup, φθάνοντας δύο φορές ως την προημιτελική φάση.

Το 2008 υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας, αλλά επέστρεψε στο ανώτερο επίπεδο την επόμενη σεζόν, ανακτώντας ένα κομμάτι από την χαμένη αίγλη της το 2013, όταν έφθασε στον τελικό του κυπέλλου αλλά ηττήθηκε από την Σιένα.[17]

Εμπορικές ονομασίες Επεξεργασία

Με βάση τις εμπορικές συμφωνίες, στην ονομασία της ομάδας εμπεριέχεται και ο εκάστοτε κύριος χορηγός:[18]

Λογότυπο Επεξεργασία

Το λογότυπο της ομάδας όπως έχει εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου.

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

Εγχώριοι Επεξεργασία

1960-61, 1963-64, 1968-69, 1969-70, 1970-71, 1972-73, 1976-77, 1977-78, 1998-99

  • Φιναλίστ Πρωταθλήματος Ιταλίας (10):

1948-49, 1961-62, 1962-63, 1964-65, 1965-66, 1966-67, 1971-72, 1974-75, 1975-76, 1989-90

  • Κύπελλα Ιταλίας (4):

1968-69, 1969-70, 1970-71, 1972-73

  • Φιναλίστ Κυπέλλου Ιταλίας (5):

1971-72, 1984-85, 1987-88, 1998-99, 2012-13

Διεθνείς Επεξεργασία

1969-70, 1971-72, 1972-73, 1974-75, 1975-76

1970-71, 1973-74, 1976-77, 1977-78, 1978-79

1966-67, 1979-80

1984-85

1966, 1970, 1973

1967, 1974, 1976, 1977

2016

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία