Βικιπαίδεια

Παναΐτ Ιστράτι

Ρουμάνος συγγραφέας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 29/04/2015.

Ο Παναΐτ Ιστράτι (Panait Istrati, μερικές φορές αναφέρεται και ως Panaït Istrati, 10 Αυγούστου 1884 – 16 Απριλίου 1935) ήταν Ρουμάνος συγγραφέας και λογοτέχνης που έγραφε στα γαλλικά και στα ρουμανικά, και αποκλήθηκε «ο Μαξίμ Γκόρκι των Βαλκανίων».

Παναΐτ Ιστράτι
Ο Παναΐτ Ιστράτι το 1927
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Panait Istrati (Ρουμανικά)
Γέννηση10  Αυγούστου 1884[1][2][3]
Βραΐλα
Θάνατος16  Απριλίου 1935[4][1][5]
Βουκουρέστι
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςκοιμητήριο Μπελού και κεντρικό νεκροταφείο του Κισινάου
ΨευδώνυμοMarele Gorki din Balcani
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
ΘρησκείαΟρθόδοξη Εκκλησία
αθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
Ρουμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
δημοσιογράφος
μυθιστοριογράφος
φωτογράφος[6]
Ελαιοχρωματιστής[6]
valet[7]
Επηρεάστηκε απόΡομαίν Ρολάν
Νίκος Καζαντζάκης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στη Βραΐλα και ήταν γιος της πλύστρας Ζωίτσας Ιστράτι (Joiţa Istrate) και ενός Έλληνα παράνομου καπνεμπόρου, του Γεώργιου Βαλσαμή[8] που ποτέ δε γνώρισε από το χωριό Φαρακλάτα Κεφαλονιάς.

Ολοκλήρωσε με δυσκολίες την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στο Μπαλντοβινέστι. Έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει και παράλληλα ήταν πολυγραφότατος. Στην αρχή έγραφε άρθρα σε σοσιαλιστικά περιοδικά. Αργότερα έγραψε πολλά βιβλία.

Έκανε δύο απανωτούς αποτυχημένους γάμους. Υπήρξε φίλος του Καζαντζάκη[9] και του Ρομέν Ρολάν, ο οποίος προλόγισε και το έργο του «Κυρά Κυραλίνα» και τον χαρακτήρισε «ο Μαξίμ Γκόρκι των Βαλκανίων». Ο Ιστράτι προσβλήθηκε από φυματίωση και πέθανε σε σανατόριο στο Βουκουρέστι, αφού προηγουμένως επιχείρησε να αυτοκτονήσει. Αρχικά, ήταν ενταγμένος στον κομμουνιστικό πολιτικό χώρο[10][11], όμως τη δεκαετία του τριάντα έγραφε σε ακροδεξιά έντυπα και είχε πολιτικές σχέσεις με την οργάνωση 'Σταυροφορία για τον Ρουμανισμό' που προέκυψε από διάσπαση της Φασιστικής Σιδηράς Φρουράς.

  •  
    Η κηδεία του Παναΐτ Ιστράτι το 1935. Διακρίνεται ο Mihai Stelescu ηγετικό πρόσωπο της Σταυροφορίας για τον Ρουμανισμό

Σημαντικά έργα

Επεξεργασία
  • Κυρά Κυραλίνα (μετάφραση: Κυρά αδερφή μου)
  • Μπαρμπα-Αγγελής

Άλλα έργα

Επεξεργασία
  • Κυρ Νικόλας
  • Νεραντζούλα
  • Τσατσά Μίνκα

Κριτικές που γράφτηκαν για τον Ιστράτι

Επεξεργασία
  • Roger Dadoun, Panait Istrati, L'Arc, Aix-en-Provence, 1983.
  • Elisabeth Geblesco, Panaït Istrati et la métaphore paternelle, Anthropos, Paris, 1989, ISBN 2-7178-1665-8
  • Mircea Iorgulescu, Panaït Istrati, Oxus Éditions, collection Les Roumains de Paris, Paris, 2004, ISBN 2-84898-037-0
  • Monique Jutrin-Klener, Panaït Istrati: un chardon déraciné: écrivain français, conteur roumain, Éditeur F. Maspero, Paris, 1970
  • Monique Jutrin-Klener, Hélène Lenz, Daniel Lérault, Martha Popovici, Élisabeth Geblesco, Catherine Rossi, Jeanne-Marie Santraud, Les haïdoucs dans l'œuvre de Panaït Istrati : l'insoumission des vaincus, L'Harmattan, collection Critiques Littéraires, Paris, 2002, ISBN 2-7475-3199-6
  • Édouard Raydon, Panaït Istrati, vagabond de génie, Les Éditions Municipales, Paris, 1968
  • David Seidmann, L'existence juive dans l'œuvre de Panaït Istrati, Éditions Nizet, Paris, 1984, ISBN 2-7078-1040-1
  • Jean-François Bacot, "Panaït Istrati ou la conscience écorchée d'un vaincu" in Moebius : Écritures / Littérature, Numéro 35, hiver 1988, p. 95-114, éditions Triptyque (Montréal). http://id.erudit.org/iderudit/15212ac

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w66c0w24. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) Babelio. 14132.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 28369.
  4. ↑ 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119083160. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. istrati-panait. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ 6,0 6,1 revista-apostrof.ro/apowp/reviste/2007-03.pdf.
  7. ↑ humanitas.ro/autori/panait-istrati.
  8. ↑ Βιογραφία Αρχειοθετήθηκε 2010-05-28 στο Wayback Machine. στο kefalonitis.com
  9. ↑ Βιογραφία, Βιβλίονετ
  10. ↑ «Ο Αβδελιώδης συνταξιδιώτης του Παναΐτ Ιστράτι». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2015. 
  11. ↑ «Ο Παναΐτ Ιστράτι και η οικογένεια Καζαντζάκη | Kathimerini». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  • Λήμμα στην Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, προσπέλαση στις 12-7-2013.


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παναΐτ_Ιστράτι&oldid=9102369"