Παναγιώτης Χρήστου
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Παναγιώτης Χρήστου (1917 - 1996) ήταν Έλληνας θεολόγος και καθηγητής Πατρολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκτός από το καθηγητικό και το συγγραφικό του έργο, είχε λάβει και σε κυβερνήσεις το 1966 και το 1973.
Παναγιώτης Χρήστου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παναγιώτης Χρήστου (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1917 Βασιλικό Ιωαννίνων |
Θάνατος | 1996 Θεσσαλονίκη |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός θεολόγος διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας Υπουργός Βορείου Ελλάδος Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας |
Γεννήθηκε στο Βασιλικό Ιωαννίνων και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στα πανεπιστήμια του Γέιλ και της Βοστώνης. Το 1951 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ την ίδια χρονιά εξελέγη υφηγητής και το 1954 τακτικός καθηγητής Πατρολογίας στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.
Διετέλεσε Κοσμήτορας Θεολογικής Σχολής το διάστημα 1963-1964 και πρύτανης του Πανεπιστημίου το 1966-1967. Υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών κατά τα έτη 1966-1989 καθώς και διευθυντής του Κέντρου Θεολογικών και Αγιολογικών Μελετών Θεσσαλονίκης (1989-1994).
Ο Χρήστου διετέλεσε υπουργός Βορείου Ελλάδος (1966-67) και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1973-1974). Από αυτή τη θέση μάλιστα επανέφερε σε ισχύ τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας που είχε καταργηθεί το 1967 και απομάκρυνε πολλούς από τους Μητροπολίτες που είχαν τοποθετηθεί στις έδρες τους επί επταετίας. Το 1974 μετά την επαναφορά της Δημοκρατίας απομακρύνθηκε από την πανεπιστημιακή του έδρα. Έκτοτε αφοσιώθηκε στην μελέτη και έκδοση πατερικών κειμένων και Μελετών.
Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 1996.
Συγγραφικό έργο
ΕπεξεργασίαΥπήρξε ο πρώτος σύγχρονος εκδότης των έργων του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά σε πέντε τόμους από το 1962 και εξής. Στο συγγραφικό του έργο συμπεριλαμβάνονται τα εξής έργα:
- Διάδοχος Φωτικής (1952)
- Αθωνική Πολιτεία (1963)
- Ο Μέγας Βασίλειος (1979)
- Ελληνική Πατρολογία (5 τόμοι, 1985-1992)
- Γρηγόριος Θεολόγος, ο μύστης της θείας ελλάμψεως (1990)
- Κύριλλος και Μεθόδιος, οι φωτισταί των Σλάβων (1992)
Χαρακτηριστικό είναι ότι τα περισσότερα έργα του τα επεξεργάζονταν πάντα κατά τις επόμενες εκδόσεις και για τον λόγο αυτό πολλά φαίνονται σε πολύ πρόσφατες εκδόσεις. Επίσης κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με την έκδοση πατερικών κειμένων που περιλάμβαναν εισαγωγή, το πρωτότυπο κείμενο και μετάφραση. Ως υπεύθυνος της σειράς Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας (Ε.Π.Ε.) των εκδόσεων Βυζάντιο επιμελήθηκε την έκδοση περισσότερων από 100 τόμων.
Παραπομπές
Επεξεργασία
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία Έλληνα/ίδα πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |