Παρόριο Βοιωτίας

Το Παρόριο ή Παρόρι (πρώην Μπισχένι) είναι γνωστό χωριό του Δήμου Λεβαδέων του Νομού Βοιωτίας. Βρίσκεται ανατολικά της Δαύλειας, στους πρόποδες του Παρνασσού. Κατά μία άποψη ονομάζεται έτσι επειδή βρίσκεται στα όρια των αντιπεριφερειών Βοιωτίας και Φθιώτιδας. Έχει πληθυσμό 224 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

Παρόριο Βοιωτίας
Νότια άποψη του Παρορίου
Map
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Αποκεντρωμένη Διοίκηση	Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
Περιφέρεια	Στερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή Ενότητα	Βοιωτίας
Δήμος	Λεβαδέων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Στερεά Ελλάδα
Νομός	Βοιωτίας
Υψόμετρο	150 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος	186
Έτος απογραφής	2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας	350 15
https://saparoritwn.blogspot.com/

Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό ονομαζόταν Μπισχένι μέχρι το 1930, οπότε μετονομάστηκε σε Παρόρι. Ο ερευνητής Γιάννης Δέδες ταυτίζει το σημερινό Παρόριο με το Καταλανικό φέουδο Bussancha (Bissikeni το αναφέρει ο William Leake στο έργο του Travels in Northern Greece) που αναφέρεται ως ιδιοκτησία του Καταλανού αξιωματούχου Antic Sabater, στη διαθήκη του με ημερομηνία 28 Δεκεμβρίου 1336 που συντάχθηκε στη Θήβα.

Τον Φεβρουάριο του 1856 πραγματοποιήθηκε στον οικισμό μάχη ανάμεσα σε δυνάμεις ασφαλείας και ληστές που υπάγονταν στη συμμορία Πανουργία, με αποτέλεσμα τον θάνατο ή τον τραυματισμό αρκετών ληστών.

Το Παρόρι υπήρξε έδρα κοινότητας στο διάστημα 1912-1998, ενώ στη συνέχεια εντάχθηκε στον δήμο Δαύλειας οπού παρέμεινε έως το 2010. Με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης από την 1η Ιανουαρίου 2011 εντάχθηκε στον Δήμο Λεβαδέων. Ο πληθυσμός του παρουσιάζει μικρή ελάττωση τις τελευταίες δεκαετίες.

Αξιοθέατα

Εκκλησάκι Ζωοδόχου Πηγής

Το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, στο νεκροταφείο Παρορίου, είναι χτισμένο το 1898, όπως μαρτυρά η χαραγμένη πλάκα δίπλα από την είσοδο του. Τη Μεγάλη Παρασκευή οι κάτοικοι του Παρορίου επισκέπτονται το νεκροταφείο όπου καθαρίζουν τα μνημεία, αποθέτουν λουλούδια σε αυτά και προσκυνούν το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής.

Ιερός Ναός Άγiων Θεοδώρων

Πολιούχοι Άγιοι του Παρορίου είναι ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Θεόδωρος, στην μνήμη των οποίων υπάρχει δισυπόστατος ναός, κτίσμα του 1924-1925. Στην εορτή των Αγίων Θεοδώρων, του Τήρωνος και του Στρατηλάτου το Παρόρι πραγματοποιούνται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Μεσαιωνικός Πύργος

Ο μεσαιωνικός πύργος είναι Φράγκικος και χρησίμευε κυρίως σαν στρατιωτικό φυλάκιο και φρυκτωρία. Βρίσκεται σε χαμηλό λόφο, 1.500 μέτρα ανατολικά από το Παρόρι και έχει οπτική επαφή με τον πύργο του Θουρίου, τον πύργο της Αμφίκλειας και τον πύργο του Πανοπέα. Ο πύργος σώζεται σε ύψος 13 μέτρα, με πάχος τοίχων 2,30 μέτρα και διαστάσεις 7,60x7,45μ. Η είσοδος ήταν στον πρώτο όροφο μέσω τοξωτής θύρας με λίθινους θολίτες. Το τμήμα του δεύτερου ορόφου που σώζεται δείχνει ότι ο όροφος αυτός ήταν λίγο πιο μέσα σε σχέση με τον τοίχο του υποκείμενο ορόφου. Αυτό οδηγεί στην υπόθεση ότι στο παρελθόν ο πύργος επισκευάστηκε με την προσθήκη μιας λίθινης επένδυσης εξωτερικά στην τοιχοποιία του ισογείου που αύξησε το πάχος της.

Πολιτιστική δραστηριότητα

Ο Σύλλογος των Απανταχού Παροριτών «Οι Άγιοι Θεόδωροι» ιδρύθηκε το 1999, έχοντας ως έδρα στην Αθήνα ενώ από το 2019 με απόφαση της ΓΣ των μελών του, η έδρα μεταφέρθηκε τυπικά στο Παρόρι. Τα τελευταία χρόνια, κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, που πανηγυρίζει η τοπική Μεταμόρφωση του Σωτήρος, διοργανώνεται το Τριήμερο Παράδοσης και Πολιτισμού με ποικίλες πολιτιστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες τόσο για τους κατοίκους του όσο και για τους επισκέπτες της ευρύτερης περιοχής, αφου εκείνο το διάστημα το Παρόρι γίνεται πόλος έλξης.

Απογραφές πληθυσμού

Πορεία του πληθυσμού από την δεκαετία του 1920:

Έτος	1920	1928	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Πληθ.	619	627	680	663	573	526	454	347	286	228	186

Μεταφορές

Η Εθνική Οδός 3 διέρχεται πλησίον του χωριού συνδέοντάς το με τη Λιβαδειά, τη Λαμία και άλλες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας. Επίσης, η περιφερειακή σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας - Λειανοκλαδίου εξυπηρετεί το χωριό με τον ομώνυμο σιδηροδρομικό σταθμό.