Πυλί Κω
Συντεταγμένες: 36°50′39″N 27°9′26″E / 36.84417°N 27.15722°E
Το Πυλί (επίσημα Πύλιο) είναι κωμόπολη της Κω. Υπάγεται στον δήμο Κω του ομώνυμου νησιού των Δωδεκανήσων. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 2469 μόνιμους κατοίκους[1].
| Πυλί | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
| Δήμος | Κω |
| Δημοτική Ενότητα | Δικαίου |
| Δημοτική Κοινότητα | Πυλίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Νησιά Αιγαίου Πελάγους |
| Νομός | Δωδεκανήσου |
| Υψόμετρο | 70 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 2.918 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 85300 |
| Τηλ. κωδικός | +30 22420 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤο Πυλί βρίσκεται 15 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Κω σε απόσταση 4 χιλιομέτρων νότια από το Μαρμάρι. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 70 μέτρων στο κέντρο του νησιού[2], μέσα σε κάμπο όπου ευδοκιμούν τα ελαιόδεντρα και τα κηπευτικά[3]. Χωρίζεται[2] στο Επάνω ή Παλιό Πυλί και στο Κάτω Πυλί και διαθέτει αρκετά παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια[3]. Σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από το Πυλί υπάρχει τεχνητή λίμνη που εξυπηρετεί τις ανάγκες των τοπικών καλλιεργειών[3].
Ιστορικά στοιχεία
Επεξεργασία.jpg)
Στην αρχαιότητα στον ίδιο χώρο υπήρχε ο αρχαίος οικισμός Πέλη. Στους επόμενους αιώνες το Πυλί αναπτύχθηκε γύρω από βυζαντινό κάστρο που κτίστηκε μεταξύ του 9ου και 11ου αιώνα. Όταν αργότερα η Κως κατελήφθη από τους Ιωαννίτες ιππότες, το κάστρο ανακατασκευάστηκε με σκοπό την ενίσχυση της άμυνας του νησιού[4], ενώ κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας εγκαινιάστηκε στο Πυλί η παρουσία μουσουλμάνων. Μετά την επανάσταση του 1821 οι οθωμανικές αρχές έδιωξαν από τον οικισμό του κάστρου τους Έλληνες κατοίκους, οι οποίοι δημιούργησαν σε μικρή απόσταση τον σύγχρονο οικισμό (Κάτω ή Νέο Πυλί)[5].
Κατά τον 20ό αιώνα το Πυλί ακολούθησε την ιστορική διαδρομή του υπόλοιπου νησιού (ιταλική κατοχή από τις 7 Μαΐου[6] του 1912 και ενσωμάτωση στην Ελλάδα στις 7 Μαρτίου του 1948).
Διοικητικά το Πυλί υπαγόταν μέχρι το 1997 στην επαρχία Κω, ενώ στη συνέχεια αποτέλεσε τον πολυπληθέστερο οικισμό του καποδιστριακού δήμου Δικαίου[2]. Από το 2011 υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Κω[1].
Αξιοθέατα - Πολιτισμός
ΕπεξεργασίαΣε κοντινή απόσταση από το Πυλί κοντά σε μια φυσική πηγή έχουν βρεθεί αρχαίοι θόλοι[3], ενώ στον λόφο Ψωριάρη υπάρχουν τα απομεινάρια του αρχαίου ιερού προς τιμήν της θεάς Δήμητρας και της Περσεφόνης[3]. Επίσης στη θέση Χαρμύλειον σώζεται ταφικό σύνολο των ελληνιστικών χρόνων. Κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ερευνών ανευρέθηκαν στο Πυλί νομίσματα που χρονολογούνται γύρω στο 200 π.Χ[7]. Σημαντικά είναι και τα μνημεία του κάστρου όπου σώζονται οι ναοί της Υπαπαντής και των Ταξιαρχών[4]. Στα αξιοθέατα του οικισμού περιλαμβάνεται και το «Πυλιώτικο σπίτι», μια παραδοσιακή οικία στους χώρους της οποίας αναπαριστώνται η κουζίνα, η σάλα και το υπνοδωμάτιο ενός νοικοκυριού των παλιών χρόνων[3].
Κάθε Φεβρουάριο διοργανώνονται αποκριάτικες εκδηλώσεις ενώ το καλοκαίρι λαμβάνουν χώρα ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Σημαντικές τοπικές γιορτές είναι αυτές του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Ιωάννη του Κλήδονα[3].
Απογραφές πληθυσμού
Επεξεργασία| Απογραφή | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 2049[2] | 1883[2] | 1508[2] | 1816[2] | 2453[2] | 2431 | 2469[1] |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Πύλιο (το) Δήμου Κω Δημοτική Κοινότητα Πυλίου. Δωδεκάνησα». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος, Ερμής, Αθήνα 2001, σελ. 654.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 «Πυλί». kos.gr. Ο Επίσημος Ηλεκτρονικός Τουριστικός Οδηγός της Κω - Δήμος Κω. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 «Κάστρο του Πυλίου και Παλαιό Πυλί». kos.gr. Ο Επίσημος Ηλεκτρονικός Τουριστικός Οδηγός της Κω - Δήμος Κω. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ Ιάκωβος Ε. Ζαρράφτης, Κωϊων, B' Mέρος. Ιστορία της Κω από των αρχαιοτάτων μέχρις ημών, Τύποις Ν. Ι. Νικολαΐδου, Κως 1922, σελ. 103 - 104.
- ↑ Ιάκωβος Ε. Ζαρράφτης, 1922, σελ. 117.
- ↑ Kostas Buraselis, Kos Between Hellenism and Rome. Studies on the Political, Institutional, and Social History of Kos from Ca. the Middle Second Century B.C. Until Late Antiquity, American Philosophical Society, 2000, τόμος 90, μέρος 4, σελ. 21 - 22.