Πόθος Αργυρός (Δομέστικος των Σχολών)

Ο Πόθος Αργυρός (άκμασε π. 910 - μετά το 958) ήταν Βυζαντινός στρατηγός, δραστήριος στο πρώτο μισό του 10ου αι.

Πόθος Αργυρός (Δομέστικος των Σχολών)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας[1]
Θάνατος10ος αιώνας[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΓονείςΕυστάθιος Αργυρός (στρατηγός του Λέοντα ΣΤ΄)
ΑδέλφιαΛέων Αργυρός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδομέστικος των σχολών

Πρώιμη ζωή

Επεξεργασία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού μάγιστρου Ευστάθιου Αργυρού, δρουγγάριου της Φρουράς επί Λέοντος ΣΤ΄ των Μακεδόνων τού Σοφού (βασ. 886–912). Είχε δύο αδέλφια, τον Λέοντα και τον Ρωμανό. [3] [4] Περί το 910 ο Πόθος και ο αδελφός του Λέων Αργυρός υπηρετούσαν στην Αυλή ως μανγλαβίτες (προσωπικοί σωματοφύλακες τού Αυτοκράτορα), όταν ο πατέρας τους δηλητηριάστηκε μετά από υποψία από τον Λέοντα ΣΤ΄ για συνωμοσία εναντίον του. Τα δύο αδέλφια έφεραν το σώμα του πατέρα τους για ταφή στο μοναστήρι της Αγίας Ελισάβετ στη συνοικία Χαρσιανών, που είχε ιδρύσει ο παππούς τους Λέων Αργυρός. [3] [4] [5] Συνεπώς γεννήθηκε πιθανώς περί το 890 ή λίγο αργότερα. [4]

Στρατιωτική σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Ο Πόθος και ο Λέων ακολούθησαν και οι δύο στρατιωτικές σταδιοδρομίες και έφτασαν σε υψηλά αξιώματα. [5] Περί το 921 ο Πόθος διορίστηκε στη θέση του Δομέστικου των Σχολών από τον Ρωμανό Α΄ (βασ. 920–944) διαδεχόμενος τον Αδράλεστο, ο οποίος είχε αποβιώσει πρόσφατα. [4] Ένας «όμορφος και έμπειρος άνδρας», σύμφωνα με τον Συνεχιστή τού Θεοφάνη, στάλθηκε για να αντιμετωπίσει μία βουλγαρική εισβολή στη Θράκη κατά τη διάρκεια του Βυζαντινο-Βουλγαρικού πολέμου του 913-927. Ο Πόθος οδήγησε τα τάγματα της πρωτεύουσας για να τους συναντήσει, αλλά ένα απόσπασμα εμπροσθοφυλακής υπό κάποιον Μιχαήλ έπεσε σε ενέδρα και εξολοθρεύτηκε. [4] Το 922 ο Πόθος στάλθηκε για να συναντήσει μία άλλη βουλγαρική επιδρομή, που είχε φτάσει στις Πηγές, ένα προάστιο της Κωνσταντινούπολης. Ο Πόθος και ο Ιωάννης ο Ραίκτωρ διοικούσαν τις δυνάμεις των ταγματαμάτων και των Εταιρειών, μαζί με τμήματα τού στόλου υπό τον Αλέξιο Μοσηλέ. Ο βυζαντινός στρατός υπέστη συντριπτική ήττα στη μάχη των Πηγών στις αρχές Απριλίου 922, χάνοντας πολλούς νεκρούς και αιχμαλώτους. Ο Πόθος και ο αδελφός του όμως κατάφεραν να διαφύγουν και να βρουν καταφύγιο σε ένα κοντινό οχυρό, ενώ οι Βούλγαροι λεηλάτησαν και έκαψαν τα αυτοκρατορικά ανάκτορα στις Πηγές και στο Στενόν. [4] Αυτή η καταστροφή σημάδευσε προφανώς το τέλος της σταδιοδρομίας τού Πόθου ως Δομέστικου, για τον οποίο δεν ακούγεται τίποτε περισσότερο κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού Ρωμανού Α΄. [4] [6]

Δεν αποκλείεται, ωστόσο, να ταυτιστεί με τον στρατηγό της Ελλάδας Πόθο, που υπηρέτησε στα τέλη της δεκαετίας τού 940. [4] Ένας ομώνυμος άνδρας, που κατείχε τον βαθμό τού πατρικίου και τη θέση τού Δομεστίκου των Εξκουβιτόρων, μαρτυρείται το 958, όταν νίκησε μία επιδρομή των Μαγυάρων, που είχε φτάσει στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης στις 11 Απριλίου. [4] Ενώ ορισμένοι μελετητές θεωρούν ότι οι δύο άνδρες είναι ταυτόσημοι, [4] [3] οι ειδικοί στις βιογραφίες J.-C. Cheynet και J.-F. Ο Vannier το θεωρούν απίθανο, δεδομένου ότι το 921, ο αδελφός τού Πόθου ήταν αρκετά μεγάλος για να αποκτήσει έναν γιο σε ηλικία γάμου και προτείνουν ότι ο διοικητής τού 958 ήταν ένα άλλο μέλος της οικογένειας, πιθανότατα εγγονός είτε τού Λέοντα, είτε τού Πόθου. [5]

  • Cheynet, J.-C.; Vannier, J.-F. (2003). «Les Argyroi» (στα French). Zbornik Radova Vizantološkog Instituta 40: 57–90. doi:10.2298/ZRVI0340057C. ISSN 0584-9888. 
  • Lilie, Ralph-Johannes; Ludwig, Claudia; Pratsch, Thomas; Zielke, Beate (2013). Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit Online. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften. Nach Vorarbeiten F. Winkelmanns erstellt (in German). Berlin and Boston: De Gruyter. 
  • Tougher, Shaun (1997). The Reign of Leo VI (886-912): Politics and People. Leiden; New York; Köln: Brill. ISBN 9004108114. 

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2018.
  2. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  3. 3,0 3,1 3,2 Tougher 1997, σελ. 211.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 PmbZ.
  5. 5,0 5,1 5,2 Cheynet & Vannier 2003.
  6. Cheynet & Vannier 2003, σελ. 62.