Ρανούτσο Β΄ Φαρνέζε της Πάρμας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ρανούτσο Β΄, ιταλ. Ranuccio II (17 Σεπτεμβρίου 1630 - 11 Δεκεμβρίου 1694) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν δούκας της Πάρμας & Πλακεντίας (1646-94) και τού Κάστρο (1646-49).
Ρανούτσο Β΄ Φαρνέζε της Πάρμας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ranuccio II Farnese (Ιταλικά) |
Γέννηση | 17 Σεπτεμβρίου 1630[1][2][3] Πάρμα |
Θάνατος | 11 Δεκεμβρίου 1694[1][2][3] Πάρμα |
Τόπος ταφής | Βασιλική της Σάντα Μαρία ντέλα Στεκάτα |
Χώρα πολιτογράφησης | Πάρμα |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[4] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαργαρίτα-Γιολάνντα της Σαβοΐας (από 1660)[5] Ισαβέλλα των Έστε, δούκισσα της Πάρμας (από 1664)[5] Μαρία των Έστε (από 1668)[5] |
Τέκνα | Μαργαρίτα Μαρία Φαρνέζε Εδουάρδος Φαρνέζε Φραγκίσκος Φαρνέζε της Πάρμας Αντώνιος Φαρνέζε |
Γονείς | Εδουάρδος Α΄ Φαρνέζε και Μαργαρίτα των Μεδίκων |
Αδέλφια | Αλέξανδρος Φαρνέζε, πρίγκιπας Αικατερίνη Φαρνέζε Maria Maddalena Farnese of Parma |
Οικογένεια | Οίκος των Φαρνέζε |
Υπογραφή | |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο πρωτότοκος γιος τού Οδοάρδου 4ου δούκα της Πάρμας & Πλακεντίας και της Μαργαρίτας των Μεδίκων, κόρης τού Κόζιμο Β΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης.
Ο πατέρας του απεβίωσε το 1646 αιφνίδια και ο Ρανούτσο Β΄ τον διαδέχθηκε. Ήταν ανήλικος και για δύο έτη επιτροπεύθηκε από τον θείο του Φραγκίσκο-Μαρία και τη μητέρα του.
Κατά τη διακυβέρνησή του το δουκάτο, που ήταν σε παρακμή, ενεπλάκη στους Πολέμους τού Κάστρο, ένα φέουδο εντός τού Παπικού κράτους, βόρεια της Ρώμης. Ο ισχυρός Οίκος των Μπαρμπερίνι τού πάπα Ουρβανού Η΄ ήταν πρόθυμος να το αποκτήσει. Βρήκαν αφορμή, όταν ο δούκας δεν μπορούσε να πληρώσει τους πιστωτές του. Αυτοί απευθύνθηκαν στον Ουρβανό Η΄ για βοήθεια, ο οποίος κατέλαβε το Κάστρο. Ακολούθησε ο Α΄ Πόλεμος τού Κάστρο, που έληξε με ήττα τού πάπα.
Ο Ρανούτσο Β΄ αρνήθηκε να πληρώσει τους πιστωτές τού πατέρα του, αν και αρχικά είχε υπογράψει συμφωνητικό. Ο διάδοχος τού Ουρβανού Η΄, ο Πάπας Ιννοκέντιος Ι΄ έστειλε νέο επίσκοπο στο Κάστρο, αλλά ο Ρανούτσιο Β΄ αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει. Το 1649 ο νέος επίσκοπος Κριστόφορο Τζιάρντα, καθ' οδόν προς το Κάστρο, φονεύτηκε. Ο πάπας κατηγόρησε τον δούκα για το φόνο και ως αντίποινα, στρατός πιστός στον Ιννοκέντιο Ι΄ πολιόρκησε το Κάστρο και το ισοπέδωσε. Τον Αύγουστο ο στρατός τού Ρανούτσο Β΄ συντρίφθηκε κοντά στη Μπολόνια. Ο δούκας προσπάθησε να αγοράσει με χρήματα το φέουδό του, αλλά μάταια.
Το 1672 αγόρασε το πριγκιπάτο τού Μπάρντι & Κομπιάνο από τη Τζιαναντρέα Ντόρια Λάνντι και έτσι η επικράτειά του απέκτησε την τελική της έκταση. Κατά τα τελευταία έτη της εξουσίας του το δουκάτο υπέφερε βαριά από την παρουσία των Γερμανικών στρατευμάτων, που συμμετείχαν στη διαμάχη τού Βίκτωρα-Αμεδαίου Β΄ της Σαρδηνίας με τη Γαλλία.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε πρώτα το 1660 τη Μαργαρίτα-Γιολάντα, κόρη τού Βίκτωρα-Αμεδαίου Α΄ δούκα της Σαβοΐας και είχε δύο τέκνα, που απεβίωσαν πρόωρα.
Το 1663 απεβίωσε η Μαργαρίτα-Γιολάντα και το 1664 ο Ρανούτσο Β΄ έκανε δεύτερο γάμο, με την Ισαβέλλα των Έστε, κόρη τού Φραγκίσκου Α΄ δούκα της Μόντενα και είχε τέκνα:
- Μαργαρίτα-Μαρία 1664-1718, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Β΄ των Έστε δούκα της Μόντενα.
- Τερέζα 1665-1702, μοναχή στη μονή Βενεδικτίνων του Σαντ' Αλεσσάνντρο στην Πάρμα.
- Οδοάρδος 1666-1693, διάδοχος της Πάρμα.
Το 1666 απεβίωσε η Ισαβέλλα και ο Ρανούτσο Β΄ έκανε το 1668 τρίτο γάμο, με τη Μαρία των Έστε, αδελφή της Ισαβέλλας και είχε τέκνα:
- Ισαβέλλα-Φραντσέσκα-Μαρία 1668-1718, μοναχή στη μονή Βενεδικτίνων στης Σάντα Μαρία ντι Καμπάνα στη Πλακεντία.
- Φραγκίσκος 1678-1727, δούκας της Πάρμα.
- Αντώνιος 1679-1731, δούκας της Πάρμας.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w63b6qvc. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 447828. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11445.htm#i114447. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 p11445.htm#i114447. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.