Ριβονουκλεοτίδιο

Στη βιοχημεία, το ριβονουκλεοτίδιο είναι νουκλεοτίδιο το οποίο περιέχει τη ριβόζη ως συστατικό της πεντόζης του. Θεωρείται μοριακός πρόδρομος των νουκλεϊκών οξέων. Τα νουκλεοτίδια είναι τα βασικά δομικά στοιχεία του ριβονουκλεϊκού οξέως (RNA). Το ίδιο το μονομερές σχηματίζει τα βασικά δομικά στοιχεία του ριβονουκλεϊκού οξέως από ριβονουκλεοτίδια. Ωστόσο, η μείωση του ριβονουκλεοτιδίου, από το ένζυμο της ριβονουκλεοτιδικής αναγωγάσης, σχηματίζει το δεοξυριβονουκλεοτίδιο, το βασικό δομικό στοιχείο του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέως. Υπάρχουν αρκετές διαφορές μεταξύ των δεοξυριβονουκλεοτιδίων του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέως και των ριβονουκλεοτιδίων του ριβονουκλεϊκού οξέως. Τα διαδοχικά νουκλεοτίδια συνδέονται μεταξύ τους μέσω ομολόγων φωσφοδιεστέρας.

Η γενική δομή του ριβονουκλεοτιδίου: φωσφορική ομάδα, ριβόζη και νουκλεοβάση.

Τα ριβονουκλεοτίδια χρησιμοποιούνται και σε άλλες κυτταρικές λειτουργίες. Αυτά τα ειδικά μονομερή χρησιμοποιούνται στην κυτταρική ρύθμιση και τη κυτταρική σηματοδότηση, όπως φαίνεται στη μονοφωσφορική αδενοσίνη. Επιπλέον, τα ριβονουκλεοτίδια μπορούν να μετατραπούν σε τριφωσφορική αδενοσίνη, το ενεργειακό νόμισμα των οργανισμών. Τα ριβονουκλεοτίδια μπορούν να μετατραπούν σε κυκλική μονοφωσφορική αδενοσίνη για να ρυθμίσουν τις ορμόνες του οργανισμού. Στους ζωντανούς οργανισμούς, οι πιο κοινές βάσεις ριβονουκλεοτιδίων είναι η αδενίνη (Α), η γουανίνη (G), η κυτοσίνη (C) και η ουρακίλη (U). Οι αζωτούχες βάσεις είναι ταξινομημένες σε δύο μητρικές ενώσεις, την πουρίνη και την πυριμιδίνη.