Ρινάλντο των Έστε, καρδινάλιος
O Ρινάλντο, ιταλ. Rinaldo, (1618 - 30 Σεπτεμβρίου 1672) από τον Οίκο των Έστε, ήταν καρδινάλιος και επίσκοπος του Ρέτζο και της Παλεστρίνα[1].
| Ρινάλντο Β΄ | |
|---|---|
 | |
καρδινάλιος | |
| Γέννηση | 1618 |
| Θάνατος | 30 Σεπτεμβρίου 1672 Μόντενα |
| Οίκος | Έστε-Μόντενα |
| Πατέρας | Αλφόνσος Γ΄ |
| Μητέρα | Ισαβέλλα της Σαβοΐας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο δεύτερος γιος του Αλφόνσου Γ΄ δούκα της Μόντενα και του Ρέτζο και της Ισαβέλλας της Σαβοΐας, κόρης του Καρόλου-Εμμανουήλ Α΄ δούκα της Σαβοΐας. Αδελφός του ήταν ο Φραγκίσκος Α΄ δούκας της Μόντενα και του Ρέτζο.
Ως νέος ξεκίνησε στρατιωτική σταδιοδρομία, αλλά την άφησε διότι είχε εκκλησιαστική κλίση[2]. Το 1641 ο Φερδινάνδος Γ΄ των Αψβούργων-Αυστρίας ζήτησε από τον πάπα Ουρβανό Η΄ Μπαρμπερίνι να κάνει τον Ρινάλντο καρδινάλιο, κάτι που έγινε στη Σύνοδο (Consistorium). Το ίδιο έτος ξέσπασε ο πρώτος Πόλεμος του Κάστρο (στο Λάτσιο), όπου ο πάπας διεκδίκησε την πόλη από τον Οδοάρδο Φαρνέζε δούκα της Πάρμας. Η οικογένειά του τάχθηκε ενάντια στους Μπαρμπερίνι και έτσι δεν μπόρεσε τα ταξιδέψει στη Ρώμη για να παραλάβει τον πίλο του καρδιναλίου[3]. Το 1644 απεβίωσε ο Ουρβανός Η΄ και ο Ρινάλντο συμμετείχε στη Σύσκεψη των καρδιναλίων (Conclavium) για την εκλογή νέου πάπα: εκλέχθηκε ο Ιννοκέντιος Ι΄ Πάμφιλι, ο οποίος τέλεσε την τελετή της ανάληψης του αξιώματος του καρδιναλίου από τον Ρινάλντο.
Η εκλογή του πάπα ήταν επιτυχία της μερίδας των Ισπανόφιλων καρδιναλίων, έναντι του υποψήφιου των Γαλλόφιλων. Όταν οι Ισπανόφιλοι τον παραγκώνισαν, ο ίδιος δήλωσε Γαλλόφιλος και έτσι η οικογένειά του έγιναν τώρα ένθερμοι υποστηρικτές των Μπαρμπερίνι, οι οποίοι ζούσαν εξόριστοι στη Γαλλία[3]. Το 1647 ο αδελφός του πήγε να πολεμήσει τους Ισπανούς και ο Ρινάλντο έγινε κυβερνήτης της Μόντενα προσωρινά.
Μετέβη στη Ρώμη διότι ο πρέσβης της Ισπανίας θα επισκεπτόταν την πόλη. Αυτός όμως επισκέφτηκε όλους τους καρδιναλίους εκτός του Ρινάλντο, μια και η οικογένειά του ήταν υποστηρικτές των Γάλλων[3]. Έτσι μία μικρή δυσαρέσκεια κλιμακώθηκε σε μέγεθος και κάθε πλευρά ετοιμαζόταν για σύγκρουση. Ο πρέσβης είχε 600 άνδρες και ο Ρινάλντο, αφού ενεχυρίασε κοσμήματα, προσέλαβε 600 πολιτοφύλακες. Ο Ιννοκέντιος Ι΄ διέταξε το στρατό του να εισέλθει στη Ρώμη για να διατηρηθεί η ειρήνη· ωστόσο ορισμένοι είχαν σκοτωθεί και από τις δύο πλευρές[3].
Ο Ρινάλντο εξελέγη το 1650 επίσκοπος του Ρέτζο και το 1671 επίσκοπος της Παλεστρίνα. Συμμετείχε στη Σύσκεψη (Conclavium) για την εκλογή του Αλεξάνδρου Ζ΄ το 1667, του Κλήμη Θ΄ και του Κλήμη Ι΄. Όποτε έλειπε ο αδελφός του από την Μάντοβα, πήγαινε στην πόλη για να κυβερνήσει ως αντικαταστάτης του, μια και ο ανιψιός του Ρινάλντο ήταν πολύ μικρός. Απεβίωσε το 1672 στη Μόντενα.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Catholic Hierarchy: Rinaldo d'Este
- ↑ S. Miranda: Rinaldo d'Este
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Pope Alexander the Seventh and the College of Cardinals by John Bargrave, edited by James Craigie Robertson (reprint; 2009)