Ρουμπέν Σεβάκ
Ο Ρούμπεν Σεβάκ (αρμενικά: Ռուբէն Սեւակ, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ρούμπεν Τσιλιγκιριάν, αρμενικά: Ռուբէն Յովհաննէսի Չիլինկիրեան, 1885-1915) ήταν Αρμένιος λογοτέχνης και γιατρός που έζησε στην Ελβετία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Υπήρξε ένα από τα θύματα της γενοκτονίας των Αρμενίων[4].
| Ρούμπεν Σεβάκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 15 Φεβρουαρίου 1885 Σηλυβρία[1] |
| Θάνατος | 26 Αυγούστου 1915 Τσανκιρί |
| Αιτία θανάτου | Γενοκτονία των Αρμενίων |
| Κατοικία | Κωνσταντινούπολη (από 1914) |
| Εθνικότητα | Αρμένιοι[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Aρμενικά[3] Γαλλικά |
| Σπουδές | Berberian School (1901–1905) Πανεπιστήμιο της Λωζάνης (έως 1911) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής ιατρός συγγραφέας |
| Περίοδος ακμής | 1905 - 1915 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Σεβάκ γεννήθηκε το 1885 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης όπου έμαθε και τα πρώτα γράμματα σε τοπικό αρμενικό σχολείο. Κατόπιν φοίτησε σε αμερικανικό σχολείο μέσης εκπαίδευσης στο Μπαρτιζάγκ της Νικομήδειας και στο Κολέγιο Περπεριάν της Κωνσταντινούπολης, από όπου αποφοίτησε το 1905. Στη συνέχεια μετέβη στη Λωζάνη της Ελβετίας, όπου σπούδασε ιατρική μέχρι το 1911, έτος κατά το οποίο έλαβε το πτυχίο του. Παρέμεινε στην Ελβετία μέχρι το 1914 εξασκώντας την ιατρική. Λίγο καιρό πριν την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου επέστρεψε με την οικογένειά του στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Την 24η Απριλίου του 1915 συνελήφθη από τις οθωμανικές αρχές από κοινού με άλλους Αρμένιους διανοούμενους και ακολούθως εκτοπίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους δολοφονήθηκε μαζί με άλλους τέσσερις συμπατριώτες του σε τοποθεσία κοντά στο Τσανκιρί, περίπου 140 χλμ βορειοανατολικά της Άγκυρας[4], ενώ τα χρήματα και τα υπάρχοντά του μοιράστηκαν μεταξύ των δολοφόνων του. Τα πτώματα βρέθηκαν λίγες ημέρες αργότερα από ομάδα έρευνας που είχε συγκροτήσει ο τοπικός κυβερνήτης, ο οποίος είχε εγγυηθεί στον Σεβάκ και τους συγκρατούμενούς του για την ασφαλή μετάβασή τους στην Άγκυρα[5].
Σύμφωνα με μια εκδοχή, κατά τη διάρκεια της κράτησής του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, Οθωμανός αξιωματικός (του οποίου την κόρη είχε νοσηλεύσει ο Σεβάκ) του πρότεινε να ασπαστεί το ισλάμ προκειμένου να σώσει τη ζωή του, πρόταση την οποία ωστόσο ο Σεβάκ απέρριψε. Επιπλέον, φέρεται να ήταν μεταξύ των ατόμων που ενθάρρυναν και παρότρυναν τους συγκρατούμενούς τους, να μείνουν σταθεροί στην πίστη τους και να προτιμήσουν τον θάνατο από τον εξισλαμισμό[6].
Σε ότι αφορά την προσωπική του ζωή ήταν παντρεμένος με Γερμανίδα, την οποία γνώρισε κατά τα χρόνια των σπουδών του στην Ελβετία και ήταν πατέρας δύο παιδιών[4]. Το 2013, μετά από ενέργειες του συγγενή του Σεβάκ, Χοβχάνες Τσιλιγκιριάν, εγκαινιάστηκε στο Βαγαρσαπάτ της Αρμενίας μουσείο τέχνης που φέρει το όνομα του Αρμένιου λογοτέχνη.
Λογοτεχνικό έργο Επεξεργασία
Ο Σεβάκ ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία[4]. Είναι γνωστός κυρίως ως λυρικός ποιητής. Το πρώτο του ποίημα δημοσιεύθηκε το 1905 σε εφημερίδα του κινήματος της Αρμενικής Επαναστατικής Ομοσπονδίας (ντασνάκ), ενώ το 1910 εκδόθηκε το «Κόκκινο Βιβλίο», το μοναδικό έργο του Σεβάκ που κυκλοφόρησε όσο εκείνος ήταν ακόμη εν ζωή.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1974.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15569528w. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Hacikyan, Agop Jack (2000). The Heritage of Armenian Literature. From the eighteenth century to modern times. III. Detroit: Wayne State University Press. σελ. 858.
- ↑ Μπαλακιάν, Πήτερ (2006). Ο Τίγρης φλέγεται. Η αρμενική γενοκτονία και η ολιγωρία της Δύσης. μετάφραση: Ηλίας Μαγκλίνης. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη. σελ. 271.
- ↑ Manoukian, Rev. Dr. Abel (2015) [2013]. New Saints. Canonizing the Victims of the Armenian Genocide (γ΄ έκδοση). Geneva. σελ. 57.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Μπαλακιάν, Πήτερ (2006). Ο Τίγρης φλέγεται. Η αρμενική γενοκτονία και η ολιγωρία της Δύσης. μετάφραση: Ηλίας Μαγκλίνης. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.
- Hacikyan, Agop Jack (2000). The Heritage of Armenian Literature. From the eighteenth century to modern times. III. Detroit: Wayne State University Press.
- Manoukian, Rev. Dr. Abel (2015) [2013]. New Saints. Canonizing the Victims of the Armenian Genocide (γ΄ έκδοση). Geneva.