Βικιπαίδεια

Ρούντολφ Άκερμαν

Γερμανοβρετανός εκδότης

Ο Ρούντολφ Άκερμαν (γερμανικά: Rudolph Ackermann‎‎, 20 Απριλίου 1764, Σνέεμπεργκ, Σαξονία - 30 Μαρτίου 1834, Φίντσλεϊ, Λονδίνο)[10] ήταν αγγλογερμανός βιβλιοπώλης, εφευρέτης, λιθογράφος, εκδότης και επιχειρηματίας.

Ρούντολφ Άκερμαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Rudolph Ackermann (Γερμανικά)
Γέννηση20  Απριλίου 1764[1][2][3]
Στόλμπεργκ
Θάνατος30  Μαρτίου 1834[1][2][4]
Φίντσλεϊ[5]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Κένσαλ Γκριν
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκλεκτοράτο της Σαξονίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεφευρέτης
εκδότης[6]
λιθογράφος[7]
επιχειρηματίας
εκδότης χαρακτικών
Οικογένεια
ΤέκναΡούντολφ Άκερμαν ο Νεότερος[8]
Τζορτζ Άκερμαν[9]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία Επεξεργασία

Φοίτησε στη λατινική σχολή του Στόλμπεργκ, αλλά η επιθυμία του να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο κατέστη αδύνατη λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων,[11] και έτσι έγινε σαγματοποιός όπως ο πατέρας του.

 
Η άμαξα Royal Sailor, σχεδιασμένη από τον Άκερμαν (J. Stadler, 1791)

Εργάστηκε ως σαγματοποιός και κατασκευαστής αμαξών σε διάφορες γερμανικές πόλεις, μετακόμισε από τη Δρέσδη στη Βασιλεία και το Παρίσι και στη συνέχεια, 23 ετών, εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Εγκαταστάθηκε στο Λονγκ Ακρ, το κέντρο της κατασκευής αμαξών στο Λονδίνο και κοντά στην αγορά του Κόβεντ Γκάρντεν. Το εξαιρετικό επιχειρηματικό του ένστικτο, καθώς και το ταλέντο του στον σχεδιασμό και το ταλέντο του στην αυτοπροβολή, του χάρισαν τη σύμβαση αξίας 200 λιρών για τον σχεδιασμό της επίσημης άμαξας του Λόρδου Καγκελάριου της Ιρλανδίας, Τζον ΦιτζΓκίμπον, 1ου Κόμη του Κλερ. Μετά από αυτό σχεδίασε τη Royal Sailor, μια 8τροχη άμαξα που εκτελούσε δρομολόγια μεταξύ Τσάρινγκ Κρος, Γκρίνουιτς και Γούλιτς.[12]

Στη συνέχεια ο Άκερμαν μετακόμισε στην οδό Little Russell, όπου εξέδωσε το Imitations of Drawings of Fashionable Carriages (Απομιμήσεις σχεδίων μοντέρνων αμαξών, 1791) για να προωθήσει την κατασκευή αμαξών. Ακολούθησαν και άλλες εκδόσεις. Ικανός καλλιτέχνης από μόνος του,[13] το 1795 ίδρυσε ένα τυπογραφείο και μια σχολή ζωγραφικής στη διεύθυνση Strand 96.[14] Ο Άκερμαν δημιούργησε λιθογραφικό πιεστήριο και άρχισε να εμπορεύεται χαρακτικά.[10] Αργότερα άρχισε να κατασκευάζει χρώματα και χοντρό χαρτί από χαρτόνι για ζωγράφους τοπίου και μικρογραφιών. Μέσα σε τρία χρόνια οι χώροι κατέστησαν πολύ μικροί και μετακόμισε στη διεύθυνση Strand 101, σύμφωνα με τα δικά του λόγια «τέσσερις πόρτες πιο κοντά στο Somerset House», την έδρα της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών.[12]

Μεταξύ του 1797 και του 1800 ο Άκερμαν ανέπτυξε ταχύτατα την επιχείρηση εκτύπωσης και έκδοσης βιβλίων[15] φέρνοντας σε επαφή πολλούς ταλαντούχους καλλιτέχνες και τυπογράφους, μεταξύ των οποίων οι Τόμας Ρόουλαντσον, Άιζακ Κρούικσανκ, Τζον Μπλουκ, Θίοντορ Λέιν, Χένρι Σίνγκλετον, Μαρία Κόσγουεϊ, Φ. Τζ. Σουλτς, Χένρι Μέρκε, Τόμας Σάδερλαντ, Νίκολας Χάιντελχοφ, Όγκουστους Πούγκιν και Τζ. Μ. Γούντγουορντ σε πολυάριθμα έργα για την παραγωγή μεμονωμένων εκτυπώσεων καθώς και εικονογραφήσεων για βιβλία και περιοδικά.

Το 1809 χρησιμοποίησε την πρέσα του για την εικονογράφηση του Repository of Arts, Literature, Fashions (Αποθετήριο Τεχνών, Λογοτεχνίας και Μόδας), το οποίο εκδόθηκε κάθε μήνα μέχρι το 1829, οπότε και κυκλοφόρησαν σαράντα τόμοι. Το Repository κατέγραφε τις μεταβαλλόμενες κλασικίζουσες μόδες στο ντύσιμο και τα έπιπλα της εποχής της Αντιβασιλείας. Ο Τόμας Ρόουλαντσον και άλλοι διακεκριμένοι καλλιτέχνες ήταν τακτικοί συνεργάτες. Η παρωδία του Γουίλιαμ Κομπ και του Ρόουλαντσον, Dr. Syntax in search of the Picturesque (Ο Δρ. Συντακτικό σε αναζήτηση του γραφικού), εμφανίστηκε αρχικά τμηματικά στο Ackermann's Poetical Magazine (Ποιητικό περιοδικό του Άκερμαν) και στη συνέχεια επανεκδόθηκε ως ξεχωριστό βιβλίο που σημείωσε επιτυχία. Ο Άκερμαν δημοσίευσε επίσης το αριστούργημα του Ρόουλαντσον The English Dance of Death (Ο αγγλικός χορός του θανάτου, 2 τόμοι 1816). Εισήγαγε από τη Γερμανία[16] τη μόδα των κάποτε δημοφιλών ετήσιων λογοτεχνικών εκδόσεων, αρχής γενομένης το 1823 με το Forget-Me-Not (Μη με ξεχνάς), και δημοσίευσε πολλούς εικονογραφημένους τόμους τοπογραφίας και ταξιδιών, όπως The Microcosm of London (Ο μικρόκοσμος του Λονδίνου, 3 τόμοι, 1808-1811), Westminster Abbey (Αββαείο του Ουεστμίνστερ, 2 τόμοι, 1812),[17] The Rhine (Ο Ρήνος, 1820),[18] The Seine (Ο Σηκουάνας, 1821),[19] και το The World in Miniature (Ο κόσμος σε μικρογραφία, 43 τόμοι, 1821-1826).[10]

Εφευρέτης και καινοτόμος, υπήρξε σημαντικός σχεδιαστής αμαξών και κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τη γεωμετρία τιμονιού Άκερμαν.[20] Το 1801 κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μια μέθοδο για την αδιαβροχοποίηση του χαρτιού και του υφάσματος και ανήγειρε ένα εργοστάσιο στο Τσέλσι για την παραγωγή του.[21] Ήταν ένας από τους πρώτους που φώτισε τις εγκαταστάσεις του με αέριο.[22] Πράγματι, η εισαγωγή του φωτισμού με αέριο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν.[10]

Κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, ο Άκερμαν ήταν ένθερμος υποστηρικτής του συμμαχικού αγώνα και συνέβαλε σημαντικά στη βρετανική προπαγάνδα μέσω της έκδοσης αντιναπολεόντειων εντύπων και στρατιωτικών εγχειριδίων. Πολιτογραφήθηκε Βρετανός πολίτης τον Μάρτιο του 1809.[23] Μετά τη μάχη της Λειψίας, ο Άκερμαν συγκέντρωσε σχεδόν 250.000 λίρες στερλίνες για την προσπάθεια αρωγής των Γερμανών.[10]

Ως ένας από τους πρωτοπόρους των σύγχρονων εκδοτικών μεθόδων, ο Άκερμαν ανέπτυξε ένα διεθνές δίκτυο διανομής για τις εκδόσεις του και απέκτησε σημαντικά εμπορικά συμφέροντα στη Νότια Αμερική.[24] Η επιχείρηση που ίδρυσε στο Λονδίνο άκμασε καθ' όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα υπό τη διεύθυνση των απογόνων του.[25] Κηδεύτηκε στον ναό του Αγίου Κλήμεντα Ντέινς στο Στραντ του Λονδίνου.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 448371. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6cr6dkp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. 18617087. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) Cambridge University Press. Νέα Υόρκη, Κέιμπριτζ. 1911.
  6. ↑ Philipp Walther: «Ackermann, Rudolph» (Γερμανικά) 1875. σελ. 38–39.
  7. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 8  Αυγούστου 2021. 500083656. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2022.
  8. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names.
  9. ↑ «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4   Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Ackermann, Rudolph» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 148 
  11. ↑ Ford 2018, σελ. 1.
  12. ↑ 12,0 12,1 James Hamilton (2014), A Strange Business: Making Art and Money in Nineteenth-Century Britain.
  13. ↑ Ford 2018, σελ. 32.
  14. ↑ Chambers Biographical Dictionary, (ISBN 0-550-18022-2), σελ. 6
  15. ↑ Ford 2018, σελ. 43.
  16. ↑ Ford 2018, σελ. 259.
  17. ↑ Ford, Jill (Winter 1981). «Ackermann's History of Westminster Abbey: its publishing history and the unique copy in Westminster Abbey». The Book Collector (London): 461–78. 
  18. ↑ von Gerning, J.J. (1820). A Picturesque Tour along the Rhine, from Mentz to Cologne. London: R. Ackermann. 
  19. ↑ Jean Baptiste Balthazar Sauvan (1821). Picturesque Tour on the Seine, from Paris to the Sea. London: R. Ackermann. 
  20. ↑ King-Hele, Desmond (2002). «Erasmus Darwin's improved design for steering carriages––and cars». Notes and Records 56 (1): 41–62. doi:10.1098/rsnr.2002.0166. PMID 11949679. 
  21. ↑ Maxted, Ian (1977). The London Book Trades 1775-1780. Folkestone, England: Dawson. σελ. 1. ISBN 0-7129-0696-7. 
  22. ↑ Ford 2018, σελ. 137.
  23. ↑ Ford 2018, σελ. 110.
  24. ↑ Ford 2018, σελ. 293.
  25. ↑ Ford, John (1983). Ackermann, the business of art. London: Ackermann Ltd. 

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

  • Rudolph Ackermann (1808), Microcosm of London . 1904 reprint
  • Ford, John (2018). Rudolph Ackermann & the Regency World. Sussex: Warnham books. ISBN 978-1-5272-1944-1. 
  • Martin Hardie (1906), English Coloured Books, London: Methuen & Co and New York: G.P. Putnam's & Sons. Chapter X: Rudolph Ackermann. (pp. 96–116; with index of works, pp. 310–314).
  • S.T. Prideaux (1909), Aquatint engraving. London: Duckworth & Co. Chapter VI: Rudolph Ackermann and his Associates. (pp. 110–152; with index of works, pp. 374–378)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρούντολφ_Άκερμαν&oldid=9831838"