Βικιπαίδεια

ΣΚ Ιντερνασιονάλ

Η ΣΚ Ιντερνασιονάλ (πορτογαλικά: SC Internacional,[2] προφέρεται: [ˌĩteɾnɐsjɔˈnaw]) είναι βραζιλιάνικος σύλλογος από το Πόρτο Αλέγκρε, του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ. Ιδρύθηκε στις 4 Απριλίου το 1909. Η ομάδα αγωνίζεται με κόκκινες φανέλες, άσπρα παντελονάκια και κάλτσες. Λόγω της κόκκινων αμφιέσεων έχουν αποκτήσει το παρατσούκλι Colorado (Κόκκινοι). Η ομάδα διατηρεί μια παραδοσιακή αντιπαλότητα με την άλλη μεγάλη ομάδα της πόλης, την Γκρέμιο. Τα μεταξύ τους ντέρμπι ονομάζονται Gre-Nal. Το στάδιο της ομάδας είναι γνωστό σαν Μπέιρα-Ρίο και έχει χωρητικότητα 56.000 θεατών.[3][4]

ΣΚ Ιντερνασιονάλ
Ίδρυση4  Απριλίου 1909
ΈδραΠόρτο Αλέγκρε, Βραζιλία
ΣτάδιοΣτάδιο Χοσέ Πινέιρο Μπόρντα, Πράια ντε Μπέλας
Χρώματακόκκινο και λευκό
ΠροπονητήςRoger Machado[1]
ΠρωτάθλημαΚαμπεονάτο Μπραζιλέιρο Σέριε Α, Κύπελλο Βραζιλίας και Καμπεονάτο Γκαούτσο
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
wikidata (π • σ • ε )

Η Ιντερνασιονάλ ήταν μία από τις τρεις ομάδες που είχαν συμμετάσχει σε όλα τα εθνικά πρωταθλήματα πρώτης κατηγορίας της Βραζιλίας από την ίδρυση του το 1971 έως το 2016. Η Ιντερνασιονάλ είναι η πρώτη ομάδα στην Αμερική και η έκτη στον κόσμο σε αριθμό εγγεγραμμένων μελών, με περισσότερα από 143.000 μέλη.[5] Έχει κατακτήσει δύο τρόπαια Κόπα Λιμπερταδόρες. Το 2006 ήταν η πιο πετυχημένη χρονιά στην ιστορία της ομάδας καθώς κέρδισε το Κόπα Λιμπερταδόρες 2006 και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων 2006 νικώντας την Πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα.

Ιστορική αναδρομή

Επεξεργασία

Η ίδρυση της ομάδας έγινε από τα αδέρφια Πόπε που έφτασαν στο Πόρτο Αλέγκρε από το Σάο Πάολο το 1908. Εμπνεύστηκαν τα χρώματα της ομάδας από το τοπικό καρναβάλι και διάλεξαν το κόκκινο των Βενετσιάνος αντί το πράσινο των Εσμεραλντίνος, των δύο μεγάλων συλλόγων του Καρναβαλιού εκείνη την εποχή[6]. Τα πρώτα χρόνια, πέρα από μερικούς τοπικούς τίτλους η ομάδα δεν είχε να επιδείξει κάτι αξιόλογο και πάσχιζε να βρεί γήπεδο μιας και η οικονομική της κατάσταση αλλά και οι συχνές πλημμύρες στην περιοχή την είχαν αναγκάσει να μετακομίζει συνεχώς μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1920. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν προς το καλύτερο με την κατάκτηση του πρώτου πολιτειακού πρωταθλήματος Γκάουτσο το 1927 και την αποδοχή στην ομάδα από παίκτες όλων των εθνικοτήτων, φυλών αλλά και κοινωνικής στάθμης[7] που μεγάλωσαν την δημοφιλία της. Το 1931 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ανέγερσης του Στάδιου Ευκαλύπτου[8], του πρώτου ιδιόκτητου γηπέδου της ομάδας που θα στέγαζε της επιτυχίες των επόμενων δύο δεκαετιών και το παρατσούκλι Clube do povo (Ομάδα του Λαού) έγινε συνώνυμο της και χρησιμοποιείται ως και σήμερα.

Την δεκαετία του '40 η ομάδα είχε στις τάξεις της αξιόλογους παίκτες όπως ο Τεσουρίνια, ο Καρλίτος κ.α. και λόγω της επιθετικής φύσης της ομάδας και της ευχέρειας της στο σκοράρισμα πήρε το παρατσούκλι "Η ατμομηχανή"[9]. Αυτή την δεκαετία η Ιντερνασιονάλ πήρε 8 από τα 10 πρωταθλήματα Γκάουτσο και μάλιστα 6 από αυτά συνεχόμενα (1940-1945). Η δεκαετία του '50 συνεχίστηκε με μεγάλους παίκτες όπως οι Παουλίνιο, Φλορίντο, Σαλβαδόρ, Τζερόνιμο, Λουιζίνιο κ.α. με την κατάκτηση ακόμα 5 τίτλων Γκάουτσο υπό την καθοδήγηση του προπονητή Τέτε[10]. Αξιόσημείωτη ήταν η εκτός έδρας επικράτηση της ομάδας στο ντέρμπι Grenal που εγκαινίαζε το Στάδιο Ολύμπικο της Γκρέμιο το 1954, κάνοντας της ποδαρικό με εμφατική νίκη 6-2[11]. Προς το τέλος της δεκαετίας του '50 ήταν εμφανές ότι το γήπεδο της ομάδας δεν έφτανε για να καλύψει την αυξανόμενη δημοφιλία της οπότε απο το 1956 ξεκίνησε η διαδικασία ανέγερσης του νέου σταδίου της ομάδας, του Μπέιρα-Ρίο, στην κοίτη του ποταμού Ρίο Γκράντε ντο Σουλ. Από τότε και μέχρι την ολοκλήρωση του η ομάδα είχε λιγοστές επιτυχίες μιας και τα χρήματα πήγαν στο στάδιο και δεν υπήρχε η δυνατότητα για ενίσχυση του ρόστερ. Μάλιστα οι οπαδοί βοήθησαν στην κατασκευή του μεταφέροντας οι ίδιοι σίδερα και οικοδομικά υλικά με δικά τους μέσα. Η κατασκευή πήρε πολλά χρόνια λόγω οικονομικής στενότητας και τελικά το γήπεδο παραδόθηκε προς χρήση το 1969.

Με την είσοδο της ομάδας στο νέο γήπεδο άρχισαν και οι επιτυχίες μιας και η ομάδα κατέκτησε 8 συνεχόμενα πρωταθλήματα Γκάουτσο από το 1969 εως το 1976. Επιπλέον η δυναμική της ομάδας ήταν τέτοια που την δεκαετία του '70 κατέκτησε 3 πρωταθλήματα Βραζιλίας το 1975,1976 και το 1979. Το τελευταίο μάλιστα το κατέκτησε αήττητη, όντας η πρώτη και μέχρι σήμερα, η μόνη ομάδα που πήρε πρωτάθλημα Βραζιλίας χωρίς ήττα. Στο Κόπα Λιμπερταδόρες που συμμετείχε το 1980 κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό αλλά έχασε το τρόπαιο από την Νασιονάλ Μοντεβιδέο.

Την δεκαετία του '80, αν και έκανε καλές εμφανίσεις, η ομάδα δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιον τίτλο εκτός από 4 συνεχόμενα Γκάουτσο από το '81-'84. Το 1988 έφτασε μια ανάσα από το πρωτάθλημα Βραζιλίας που το κέρδισε τελικά η Μπαία σε διπλούς αγώνες με συνολικό σκορ 2-1.

Η δεκαετία του '90 ξεκίνησε με καλούς οιωνούς αφού η ομάδα κατέκτησε 3 πρωταθλήματα Γκάουτσο σε 4 χρόνια ('91,'92 και '94) καθώς και το πρώτο της κύπελλο Βραζιλίας το 1992. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη, με λιγοστές επιτυχίες και τον παραλίγο υποβιβασμό της ομάδας το 1999, που γλίτωσε κυριολεκτικά την τελευταία αγωνιστική.

Η νέα χιλιετία βρήκε την ομάδα σε διαδικασία ανανέωσης σε όλα τα επίπεδα. Αφού φρέσκαρε το ρόστερ της με νέα και ταλαντούχα παιδιά από τις ακαδημίες της και προχώρησε σε αλλαγές σε οργανωτικό και διοικητικό επίπεδο από το 2000 εως το 2005, η Ιντερνασιονάλ ήταν έτοιμη να πρωταγωνιστήσει σε παγκόσμιο επίπεδο. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία θα έρθει με την κατάκτηση του πρώτου της Κόπα Λιμπερταδόρες το 2006 κερδίζοντας στον τελικό την Σάο Πάολο. Η επόμενη μεγάλη στιγμή για τον σύλλογο θα είναι η συμμετοχή την ίδια χρονιά στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων που θα αντιμετωπίσει στον τελικό την Πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα. Με νίκη 1-0 θα κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο και θα ολοκληρώσει μία ονειρική χρονιά. Το 2007 θα κερδίσει και το Ρεκόπα Σουδαμερικάνα με αντίπαλο την Μεξικάνικη Πατσούκα. Το 2008 θα συμμετάσχει στο δεύτερο τη τάξει θεσμό της Λατινικής Αμερικής, το Κόπα Σουδαμερικάνα όπου θα φτάσει στον τελικό και θα κατακτήσει το τρόπαιο, νικώντας την Εστουδιάντες από την Αργεντινή. Με την κατάκτηση αυτή θα πάρει μέρος στο Suruga Bank που ήταν κάτι σαν σούπερ καπ μεταξύ του νικητή του Σουδαμερικάνα από την Λατινική Αμερική και του J. League cup από την Ασία. Στον τελικό που έγινε στην Ιαπωνία το 2009 θα κερδίσει την Ιαπωνική Όιτα Τρίνιτα με 2-1 και θα προσθέσει άλλον ένα διεθνή τίτλο στο παλμαρέ της.

Η δεκαετία του '10 θα συνεχιστεί με την συμμετοχή της Ιντερνασιονάλ στο Κόπα Λιμπερταδόρες του 2010 όπου θα φτάσει πάλι στον τελικό και θα κατακτήσει το 2ο τρόπαιο στην ιστορία της απέναντι στην Μεξικάνικη Τσίβας σε διπλούς τελικούς με συνολικό σκορ 5-3. Την αμέσως επόμενη χρονιά θα κατακτήσει και το Ρεκόπα Σουδαμερικάνα απέναντι στην Ιντεπεντιέντε από την Αργεντινή, ενώ σε πολιτειακό επίπεδο θα κερδίσει 6 συνεχόμενα πρωταθλήματα Γκάουτσο από το 2011 εως το 2016. Αυτή θα είναι και η τελευταία της επιτυχία μέχρι σήμερα, μιας και το 2016, εν μέσω οικονομικών προβλημάτων, θα τερματίσει τελευταία στο πρωτάθλημα Βραζιλίας και θα υποβιβαστεί στην Β' κατηγορία. Την αμέσως επόμενη χρονιά θα κερδίσει την άνοδο στην 1η κατηγορία αλλά δεν θα κερδίσει κάποιον τίτλο μέχρι σήμερα, μιας και το 2019 στο κύπελλο Βραζιλίας θα φτάσει στον τελικό χάνοντας την κούπα σε διπλούς αγώνες από την Αθλέτικο Παραναένσε με συνολικό σκορ 1-3, ενώ το 2020 έφτασε μια ανάσα από το πρωτάθλημα Βραζιλίας μένοντας στην 2η θέση, μόλις ένα βαθμό πίσω από την πρωταθλήτρια εκείνης της σεζόν, Φλαμένγκο. Ακόμα και στο πολιτειακό πρωτάθλημα Γκάουτσο δεν έχει κερδίσει κάποιον τίτλο από το 2016 και μετά, μιας και τα τελευταία χρόνια εκεί κυριαρχεί η μεγάλη της αντίπαλος Γκρέμιο, με 7 συνεχόμενες κατακτήσεις.

Επιτυχίες

Επεξεργασία

Παγκόσμιες

Επεξεργασία

Διεθνείς

Επεξεργασία

Εγχώριες

Επεξεργασία

Τοπικές

Επεξεργασία
  • Καμπεονάτο Γκαούτσο (45): 1927, 1934, 1940, 1941, 1942, 1943, 1944, 1945, 1947, 1948, 1950, 1951, 1952, 1953, 1955, 1961, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1978, 1981, 1982, 1983, 1984, 1991, 1992, 1994, 1997, 2002, 2003, 2004, 2005, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016
  • Ρεκόπα Γκαούτσα (2): 2016, 2017
  • Σούπερ Καπ Γκαούτσα (1): 2016

Ανεπίσημες

Επεξεργασία
  • (SCO) Ρέιντζερς Ιντερνάσιοναλ Τούρναμεντ (1): 1987
  • (CAN) Τορνέιο Κόστα ντο Πασίφικο (1): 1983
  • (CHI) Τορνέιο Βίνια ντελ Μαρ (2): 1978, 2001
  • (ESP) Τορνέιο Κόστα ντο Σολ (1): 1983
  • (ESP) Τροφέου Ζοάν Γκαμπέρ (1): 1982
  • (JAP) Kirin Challenge Cup (1): 1984
  • (JAP) Wako Denki Cup (1): 1992
  • (UAE) Dubai Cup (1): 2008

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ www.transfermarkt.us/-/mitarbeiterhistorie/verein/6600/.
  2. ↑ fifa.com Αρχειοθετήθηκε 2015-09-29 στο Wayback Machine. TP Mazembe v SC Internacional
  3. ↑ «Beira-Rio review». Sport Club Internacional Official web site. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2012. 
  4. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2013. 
  5. ↑ «O número de sócios 2024. Official X account». futebolfinance.com. 
  6. ↑ «Internacional - Site oficial». web.archive.org. 2 Φεβρουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2024. 
  7. ↑ «História do Clube». internacional.com.br (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2024. 
  8. ↑ «História do Clube». internacional.com.br (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2024. 
  9. ↑ «História do Clube». internacional.com.br (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2024. 
  10. ↑ «História do Clube». internacional.com.br (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2024. 
  11. ↑ «História do Clube». internacional.com.br (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=ΣΚ_Ιντερνασιονάλ&oldid=10854959"