Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων (αγγλικά: FIFA Club World Cup), παλαιότερα γνωστό ως Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων (Club World Championship, στις διοργανώσεις του 2000 και του 2005), είναι μία διεθνής διασυλλογική ποδοσφαιρική διοργάνωση της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΦΙΦΑ), η οποία είναι υπεύθυνη για το άθλημα παγκοσμίως.

Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων

Ίδρυση	2000 2006 (σημερινή μορφή)
Χώρος διεξαγωγής	Παγκόσμια (ΦΙΦΑ)
Αριθμός ομάδων	7
Σημερινός κάτοχος	Ρεάλ Μαδρίτης (4ος τίτλος)
Περισ. κατακτήσεις	Ρεάλ Μαδρίτης (4 τίτλοι)
Τηλεοπτική κάλυψη	Ανάλογα με κάθε χώρα
Ιστοσελίδα	fifa.com
2018
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση
wikidata ()

Η διοργάνωση ξεκίνησε με την ονομασία Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων ΦΙΦΑ (FIFA Club World Championship) το 2000. Δεν πραγματοποιήθηκε μεταξύ 2001 και 2004 λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων και κυρίως λόγω της πτώχευσης της εταιρίας Sport International and Leisure, χορηγού της FIFA. Από το 2005, το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων διοργανώνεται κάθε χρόνο στις αρχές Δεκεμβρίου. Το τουρνουά έχει φιλοξενηθεί από τη Βραζιλία, την Ιαπωνία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μαρόκο.

Πίνακας περιεχομένων

Ιστορία

Το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων πραγματοποιήθηκε στη Βραζιλία τον Ιανουάριο του 2000. Διεξήχθη παράλληλα με το Διηπειρωτικό Κύπελλο (Intercontinental Cup), έναν επίσημο ποδοσφαιρικό θεσμό τον οποίο διοργάνωναν από κοινού η Ένωση Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών (UEFA) και η Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία Νοτίου Αμερικής (CONMEBOL) από το 1960 και περιλάμβανε έναν αγώνα-τελικό με τους νικητές του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης (UEFA Champions League) και του Κόπα Λιμπερταδόρες (Copa Libertadores). Το 2005, μετά την τελευταία διοργάνωση του Διηπειρωτικού Κυπέλλου, ο θεσμός συγχωνεύθηκε με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων. Το 2006 πήρε τη σημερινή του ονομασία.

Τις μέχρι τώρα διοργανώσεις έχουν κερδίσει εννιά διαφορετικές ομάδες, εκ των οποίων οι ισπανικές Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, με 3 τίτλους η κάθε μία, είναι οι πολυνίκεις του θεσμού. Οι υπόλοιποι νικητές είναι οι Κορίνθιανς με 2 κατακτήσεις, Σάο Πάολο και Ιντερνασιονάλ από τη Βραζιλία, οι ομάδες Μίλαν και Ίντερ από την Ιταλία, καθώς και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την Αγγλία και η Μπάγερν Μονάχου από τη Γερμανία, οι οποίες έχουν από μία νίκη στη διοργάνωση. Οι ομάδες από την Ισπανία υπήρξαν ως τώρα οι πιο επιτυχημένες από κάθε άλλη εκπρόσωπο εθνικών πρωταθλημάτων, με έξι τίτλους, ενώ η Μπαρτσελόνα έχει το ρεκόρ όσον αφορά τις περισσότερες εμφανίσεις σε τελικούς, με τέσσερις. Η τρέχουσα πρωταθλήτρια κόσμου είναι η ισπανική Ρεάλ Μαδρίτης, μετά την νίκη της επί της βραζιλιάνικης Γκρέμιο με 1-0 στον τελικό του 2017.

Σύστημα διεξαγωγής

Η σημερινή μορφή της διοργάνωσης περιλαμβάνει επτά ομάδες που αγωνίζονται για τον τίτλο στα γήπεδα της εκάστοτε διοργανώτριας χώρας, για ένα διάστημα περίπου 10 ημερών. Οι νικητές των ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ (Ασία), ΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ (Αφρική), ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ (Βόρεια Αμερική), Κόπα Λιμπερταδόρες (Νότια Αμερική), ΟΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ (Ωκεανία) και ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ (Ευρώπη), μαζί με την πρωταθλήτρια της διοργανώτριας χώρας, συμμετέχουν σε νοκ-άουτ αγώνες. Η πρωταθλήτρια της διοργανώτριας χώρας ξεκινά με το εναρκτήριο παιχνίδι εναντίον της πρωταθλήτριας Ωκεανίας, από το οποίο ο νικητής προκρίνεται στην επόμενη φάση των προημιτελικών, όπου αντιμετωπίζει μία εκ των πρωταθλητριών Ασίας, Αφρικής και Βόρειας Αμερικής. Οι νικήτριες των προημιτελικών συναντούν στην ημιτελική φάση μία εκ των δύο πρωταθλητριών Ευρώπης και Νότιας Αμερικής αντίστοιχα, για μια θέση στον τελικό.

Τελικοί

Έτος	Διοργαν.		Τελικός				Αγώνας για την 3η θέση				Αριθμ. ομάδ.
			Πρωταθλήτρια	Αποτέλεσμα	Φιναλίστ		Τρίτη θέση	Αποτέλεσμα	Τέταρτη θέση
2000	Βραζιλία		Κορίνθιανς	0–0 (4–3 π)	Βάσκο		Νεκάξα	1–1 (4–3 π)	Ρεάλ Μαδρίτης		8
2001	Ισπανία		(Ακυρώθηκε)				(Ακυρώθηκε)				12
2002-2004			(Δεν διεξήχθη)				(Δεν διεξήχθη)
2005	Ιαπωνία		Σάο Παόλο	1–0	Λίβερπουλ		Σαπρίσα	3–2	Ιτιχάντ		6
2006	Ιαπωνία		Ιντερνασιονάλ	1–0	Μπαρτσελόνα		Αλ Αχλί	2–1	Αμέρικα		6
2007	Ιαπωνία		Μίλαν	4–2	Μπ. Τζούνιορς		Ουράβα Ρεντς	2–2 (4–2 π)	Ετουάλ		7
2008	Ιαπωνία		Μάντσεστερ Γ.	1–0	Λίγα ντε Κίτο		Γκάμπα Οσάκα	1–0	Πατσούκα		7
2009	ΗΑΕ		Μπαρτσελόνα	2–1 (παρ.)	Εστουδιάντες		Πόχανγκ Στίλερς	1–1 (4–3 π)	Ατλάντε		7
2010	ΗΑΕ		Ίντερ	3–0	Μαζεμπέ		Ιντερνασιονάλ	4–2	Σόνγκναμ		7
2011	Ιαπωνία		Μπαρτσελόνα	4–0	Σάντος		Αλ Σαντ	0–0 (5–3 π)	Κασίβα Ρεϊσόλ		7
2012	Ιαπωνία		Κορίνθιανς	1–0	Τσέλσι		Μοντερρέι	2–0	Αλ Αχλί		7
2013	Μαρόκο		Μπάγερν	2–0	Ράζα Καζαμπ.		Ατλέτικο Μινέιρο	3–2	Κουανγκτσόου		7
2014	Μαρόκο		Ρεάλ Μαδρίτης	2–0	Σαν Λορένσο		Όκλαντ Σίτι	1–1 (4–2 π)	Κρους Ασούλ		7
2015	Ιαπωνία		Μπαρτσελόνα	3–0	Ρίβερ Πλέιτ		Χιροσίμα	2–1	Κουανγκτσόου		7
2016	Ιαπωνία		Ρεάλ Μαδρίτης	4–2	Κασίμα Άντλερς		Ατλ. Νασιονάλ	3–2	Αμέρικα		7
2017	HAE		Ρεάλ Μαδρίτης	1–0	Γκρέμιο ΦΜΠΑ		Πατσούκα	4–1	Αλ Τζαζίρα		7
2018	HAE	Ρεάλ Μαδρίτης	4–1	Αλ Αΐν	Ρίβερ Πλέιτ	4–0	Κασίμα Άντλερς	7

Αποτελέσματα για κάθε σύλλογο

Χώρα	Ομάδα	Πρωταθλήτρια	Φιναλίστ	Χρονιές τίτλων	Χρονιές φιναλίστ
	Ρεάλ Μαδρίτης	4	0	2014, 2016, 2017, 2018	—
	Μπαρτσελόνα	3	1	2009, 2011, 2015	2006
	Κορίνθιανς	2	0	2000, 2012	—
	Σάο Παόλο	1	0	2005	—
	Ιντερνασιονάλ	1	0	2006	—
	Μίλαν	1	0	2007	—
	Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ	1	0	2008	—
	Ίντερ	1	0	2010	—
	Μπάγερν Μονάχου	1	0	2013	—
	Βάσκο ντα Γκάμα	0	1	—	2000
	Λίβερπουλ	0	1	—	2005
	Μπόκα Τζούνιορς	0	1	—	2007
	ΛΝΟ Κίτο	0	1	—	2008
	Εστουντιάντες	0	1	—	2009
	ΤΠ Μαζεμπέ	0	1	—	2010
	Σάντος	0	1	—	2011
	Τσέλσι	0	1	—	2012
	Ράζα Καζαμπλάνκα	0	1	—	2013
	Σαν Λορένσο	0	1	—	2014
	Ρίβερ Πλέιτ	0	1	—	2015
	Κασίμα Άντλερς	0	1	—	2016
	Γκρέμιο ΦΜΠΑ	0	1	—	2017
	Αλ Αΐν	0	1	—	2018

Δείτε επίσης

• Διηπειρωτικό Κύπελλο

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημη ιστοσελίδα
• Όλοι οι Τελικοί