Σίτκα

Η Σίτκα (αγγλ. Sitka) είναι μικρή αλλά ιστορική πόλη και η παλαιά πρωτεύουσα της Αλάσκας, στα νοτιοανατολικά. Παρά το ότι έχει μόλις 8.458 κατοίκους (απογραφή του 2020), είναι η πέμπτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη στην αραιοκατοικημένη αυτή πολιτεία (έχασε μια θέση σε σχέση με την απογραφή του 2010, καθώς η Γουασίλα την ξεπέρασε σε πληθυσμό). Η ονομασία της ανάγεται στο Sheet’ká, μια σύμπτυξη της ονομασίας της στη γλώσσα Τλινγκίτ, Shee At'iká X'áat'l, ου σημαίνει «άνθρωποι στην έξω [πλευρά] της νήσου Μπάρανοφ», μια ορθή αναφορά στη γεωγραφική θέση της πόλεως.

Σίτκα
Σίτκα 57°3′12″N 135°20′5″W
Χώρα	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Διοικητική υπαγωγή	Territory of Alaska
Γεωγραφική υπαγωγή	Μπάρανοφ
Ίδρυση	1799
Έκταση	12.461,482347 km² και 12.461,431693 km²
Υψόμετρο	8 μέτρα
Πληθυσμός	8.458 (1  Απριλίου 2020)
Ταχ. κωδ.	99835
Τηλ. κωδ.	907
Ζώνη ώρας	Alaska Time Zone
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Ιστορία

Η πόλη ιδρύθηκε από Ρώσους εξερευνητές το 1799 με την αρχική ονομασία Φρούριο του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (ρωσ. форт Архангела Михаила). Τον Ιούνιο του 1802 ιθαγενείς της φυλής των Τλίνγκιτ κατέστρεψαν τον αρχικό οικισμό, σκοτώνοντας πολλούς Ρώσους, από τους οποίους λίγοι μόνο κατάφεραν να διαφύγουν. Ο κυβερνήτης της Ρωσικής Αμερικής Αλεξάντρ Μπαράνοφ υποχρεώθηκε να πληρώσει 10 χιλιάδες ρούβλια σε λύτρα για την ασφαλή επιστροφή των επιζησάντων οικιστών.

Ο Μπαράνοφ επέστρεψε στη Σίτκα τον Αύγουστο του 1804 με μια μεγάλη δύναμη και το ρωσικό πλοίο «Νέβα» με καπετάνιο τον Ουκρανό Γιούρι Λισιάνσκι. Το «Νέβα» βομβάρδισε την οχύρωση των ιθαγενών, αλλά χωρίς να προκαλέσει σημαντικές ζημιές, καθώς η απόβαση που επεχείρησαν οι Ρώσοι στη συνέχεια απωθήθηκε. Μετά από δύο ακόμα ημέρες βομβαρδισμού, οι Τλίνγκιτ «κρέμασαν μια λευκή σημαία» στις 22 Αυγούστου και εγκατέλειψαν το φρούριο 4 ημέρες αργότερα.

Μετά τη νικη τους σε αυτή τη «Μάχη της Σίτκα», οι Ρώσοι ίδρυσαν εκεί τον οικισμό «Νέο Αρχάγγελο», προς τιμή της πόλεως Αρχάγγελσκ. Ως μόνιμος οικισμός, έγινε η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής. Το 1808, με τον Μπαράνοφ ακόμα κυβερνήτη, η Σίτκα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της Ρωσικής Αμερικής.

Ο Άγιος Ιννοκέντιος της Αλάσκας έζησε στη Σίτκα μετά το 1840. Γνωστός για τη σημασία που έδινε στην παιδεία, μετέτρεψε δωμάτια του σπιτιού του σε σχολικές τάξεις. Ο αρχικός καθεδρικός ναός, αφιερωμένος βεβαίως στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, κτίσθηκε στη Σίτκα το 1848 και έγινε η έδρα του Ρώσου Ορθόδοξου Επισκόπου «Καμτσάτκας, Κουριλών και Αλεουτίων Νήσων και Αλάσκας». Ο ναός κάηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά το 1966, αλλά αποκαταστάθηκε σχεδόν στην αρχική του εμφάνιση.

Μετά την αγορά της Αλάσκας από τις ΗΠΑ, η Σίτκα ως πρωτεύουσα ήταν η τοποθεσία της επίσημης τελετής της εξαγοράς, που έλαβε χώρα στις 18 Οκτωβρίου 1867. Πρώτη φορά αναφέρθηκε σε απογραφή των ΗΠΑ το 1880 ως «χωριό» με 916 κατοίκους, εκ των οποίων οι 540 δήλωσαν ιθαγενείς Τλίνγκιτ. Η Σίτκα συνέχισε ωστόσο να αποτελεί την πρωτεύουσα του Διαμερίσματος της Αλάσκας (δεν είχε ακόμα ιδρυθεί η πολιτεία της Αλάσκας), έως και το 1906. Το έτος εκείνο η πρωτεύουσα της Αλάσκας μεταφέρθηκε στην πόλη Τζούνο, εξαιτίας της μειούμενης οικονομικής σημασίας της Σίτκα.

Κάποια ανάπτυξη της οικονομίας εμφανίσθηκε μόνο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: η «Εταιρεία Χαρτοπολτού Αλάσκας» στη Σίτκα υπήρξε η πρώτη ιαπωνική επένδυση στις ΗΠΑ μετά τον πόλεμο και στο αποκορύφωμα των δραστηριοτήτων της έδινε δουλειά σε 450 ανθρώπους, προτού κλείσει το 1993. Η εξόρυξη χρυσού και η αλιεία με την κονσερβοποιία ψαριών είχαν ήδη προστεθεί στην οικονομία της πόλεως.