Σεντ Χέλιερ

πόλη στο Τζέρσεϊ

Συντεταγμένες: 49°11′13″N 2°06′25″W / 49.187°N 2.107°W / 49.187; -2.107

Το Σεντ Χέλιερ (αγγλικά: Saint Helier) είναι μια από τις 12 ενορίες του Τζέρσεϊ, του μεγαλύτερου από τα νησιά της Μάγχης. Το Σεντ Χέλιερ έχει πληθυσμό 33.522 κατοίκων (2011)[1], δηλαδή περίπου το 34,2% του συνολικού πληθυσμού της νήσου Τζέρσεϊ και είναι η πρωτεύουσα του νησιού (αν και το σπίτι του κυβερνήτη βρίσκεται στο Σαιν-Σωβέρ). Η αστική περιοχή της ενορίας του Σεντ Χέλιερ αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της μεγαλύτερης πόλης του Τζέρσεϊ, αν και μέρος της πόλης βρίσκεται στην παρακείμενη ενορία του Σαιν-Σωβέρ, ενώ τα προάστια της πόλης εκτείνονται και στις ενορίες του Σεντ Λόρενς και του Σαιν-Κλεμάν. Η ενορία καλύπτει μια έκταση 10,6 τ. χλμ., δηλαδή το 9% της συνολικής έκτασης του νησιού. Το έμβλημα της ενορίας είναι δύο χρυσά τσεκούρια σε μπλε φόντο. Το μπλε συμβολίζει τη θάλασσα και τα τσεκούρια συμβολίζουν το μαρτύριο του Αγίου Χέλιερ στα χέρια Σαξόνων πειρατών το 555 μ.Χ.

Σεντ Χέλιερ

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σεντ Χέλιερ
49°11′9″N 2°6′36″W
ΧώραΤζέρσεϊ
Διοικητική υπαγωγήΤζέρσεϊ
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςAlan Simon Crowcroft
Έκταση10,6
Πληθυσμός33.500
Ταχ. κωδ.JE2
Ζώνη ώραςΜέσος χρόνος Γκρίνουιτς
Ιστότοποςwww.sthelier.je
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το ερημητήριο του Αγίου Χέλιερ βρίσκεται στον κόλπο του Αγίου Χέλιερ και είναι προσβάσιμο με τα πόδια στην άμπωτη
Το άγαλμα στην πλατεία Ελευθερίας

Ιστορία Επεξεργασία

Η περιοχή του Σεντ Χέλιερ πιστεύεται ότι κατοικήθηκε την εποχή του ρωμαϊκού ελέγχου της Γαλατίας.

Οι μεσαιωνικές αγιογραφίες του Αγίου Χέλιερ, του πολιούχου αγίου του Τζέρσεϊ και προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε η ενορία και η πόλη, δείχνουν μια εικόνα ενός μικρού ψαροχωριού στους αμμόλοφους μεταξύ της ελώδους γης και της θάλασσας. Παρόλο που η ενοριακή εκκλησία του Αγίου Χέλιερ βρίσκεται σήμερα σε αρκετά μεγάλη απόσταση από τη θάλασσα, κατά την αρχική του κατασκευή βρισκόταν δίπλα στη θάλασσα. Πριν από την επανάκτηση της γης και την κατασκευή του λιμανιού, τα σκάφη θα μπορούσαν να δέσουν στον τοίχο της εκκλησίας στην πλευρά προς την θάλασσα. Το 1155 μ.Χ. στο παλιρροϊκό νησί L'Islet, δίπλα στο ερημητήριο, ιδρύθηκε μια μονή του Αγίου Χέλιερ. Η μονή αυτή έκλεισε την περιόδο της Μεταρρύθμισης, και στον τόπο της μονής, επειδή ήταν οχυρωμένος, κτίστηκε το κάστρο που αντικατέστησε το Mont Orgueil ως το σημαντικότερο φρούριο του νησιού. Το νέο Κάστρο της Ελισάβετ πήρε το όνομά του από τη βασίλισσα Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας από τον κυβερνήτη του Τζέρσεϊ (1600-1603), τον Sir Walter Raleigh.

18ος αιώνας Επεξεργασία

Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, η πόλη αποτελούνταν κυρίως μια σειρά από σπίτια, καταστήματα και αποθήκες που εκτείνονταν κατά μήκος των παράκτιων αμμόλοφων και από τις δύο πλευρές της εκκλησίας του Αγίου Χέλιερ και από την παρακείμενη αγορά (από το 1751, πλατεία Ρουαγιάλ). Το La Cohue (μια νορμανδική λέξη για το δικαστήριο) βρισκόταν στη μια πλευρά της πλατείας, τώρα ανοικοδομήθηκε ως το Βασιλικό Δικαστήριο και το Κρατικό Μέγαρο.

Ο Γεώργιος Β΄ έδωσε 200 λίρες για την κατασκευή ενός νέου λιμανιού. Ένα άγαλμα του βασιλιά από τον John Cheere ανεγέρθηκε στην πλατεία το 1751 ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και η αγορά μετονομάστηκε σε πλατεία Ρουαγιάλ, αν και η ονομασία Lé Vièr Marchi (η παλιά αγορά) έχει παραμείνει μέχρι σήμερα στη Jèrriais. Πολλά από τα ονόματα των δρόμων καθώς και τα ονόματα των οδών του Σεντ Χέλιερ είναι δίγλωσσα Αγγλικά/Γαλλικά ή Αγγλικά/Jèrriais, αλλά μερικά έχουν μόνο ένα όνομα. Τα ονόματα στις διάφορες γλώσσες δεν είναι συνήθως μεταφράσεις.

Η πλατεία Ρουαγιάλ ήταν επίσης το μέρος στο οποίο έλαβε χώρα η Μάχη του Τζέρσεϊ, στις 6 Ιανουαρίου του 1781, και ήταν η τελευταία προσπάθεια των Γάλλων να καταλάβουν το Τζέρσεϊ. Ο επικός πίνακας, Ο Θάνατος του Major Pierson, του John Singleton Copley συλλαμβάνει μια φανταστική εκδοχή της σκηνής. Οι συνεχιζόμενες στρατιωτικές απειλές από τη Γαλλία προκάλεσαν την κατασκευή ενός φρουρίου, του Fort Regent, στο Mont de la Ville, το οποίο κυριάρχησε στην ρηχή λεκάνη του Σεντ Χέλιερ.


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Απογραφή 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία