Σερζ Σαρκισιάν
Ο Σερζ Σαρκισιάν (αρμενικά: Սերժ Ազատի Սարգսյան, 30 Ιουνίου 1954-) είναι Αρμένιος πολιτικός, τρίτος Πρόεδρος της Αρμενίας και δυο φορές πρωθυπουργός της Αρμενίας. Κέρδισε τις προεδρικές εκλογές το Φεβρουάριο του 2008 με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, στο οποίο υπηρετεί ως ηγέτης,[10] και ανέλαβε την διακυβέρνηση τον Απρίλιο του 2008. Στις 18 Φεβρουαρίου 2013, επανεξελέγη Πρόεδρος της Αρμενίας και εξέτισε όλη την θητεία.
Παρά την δέσμευσή του το 2014 να μην ξαναθέσει υποψηφιότητα για πρωθυπουργός, ενώ τάχθηκε υπέρ μιας τροποποίησης του Συντάγματος που θα επέτρεπε κάτι τέτοιο, ο Σαρκισιάν εκλέχθηκε και πάλι πρωθυπουργός της Αρμενίας τον Απρίλιο του 2018, μια εκλογή που η αντιπολίτευση χαρακτήρισε ως «πραξικόπημα δύναμης». Έξι μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Σαρκισιάν παραιτήθηκε αφού ακολούθησαν μιας μεγάλης κλίμακας διαμαρτυρίες. Ο Σαρκισιάν εξακολουθεί να είναι ηγέτης του ρεπουμπλικανικού κόμματος, το οποίο κατέχει την πλειοψηφία στην εθνοσυνέλευση της Αρμενίας.
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Πρώτα χρόνια και πρώιμη πολιτική σταδιοδρομίαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου 1954 στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, Αζερμπαϊτζάν, όπου και πολέμησε.[11] Το 1975 ξεκίνησε να εργάζεται σε εργοστάσιο ηλεκτρικών συσκευών στο Ερεβάν.[12] Το 1993-1995 και το 2000-2007 ήταν υπουργός Αμύνης και το 1996-1999 υπουργός Εθνικής Ασφαλείας.[11] Είναι επίσης πρόεδρος της Σκακιστικής Ομοσπονδίας της Αρμενίας.
ΠρωθυπουργίαΕπεξεργασία
Στις 26 Μαρτίου 2007 ανέλαβε προσωρινά την πρωθυπουργία μετά τον ξαφνικό θάνατο του Αντρανίκ Μαρκαριάν.[13] Ο διορισμός του εγκρίθηκε από τη Βουλή στις 4 Απριλίου 2007. Το Νοέμβριο του ιδίου έτους ορίστηκε υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές της επομένης χρονιάς.
ΠρόεδροςΕπεξεργασία
Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 19 Φεβρουαρίου του 2008 αναδείχθηκε νικητής, παρά τις αιτιάσεις από πλευράς της Αντιπολίτευσης για νοθεία .[14][15] Σύμφωνα με την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή, ο Σαρκισιάν έλαβε 52,8%. Ο Λέβον Τερ Πετροσιάν συγκέντρωσε το 21,5% των ψήφων[16] ενώ ο Αρτούρ Μπαγκντασαριάν, πρώην πρόεδρος του Κοινοβουλίου, έλαβε το 16,8%. Στις 9 Απριλίου 2008 ανέλαβε Πρόεδρος της Αρμενίας.
Στις επόμενες προεδρικές εκλογές στις 18 Φεβρουαρίου 2013, ο Σαρκσιάν επανεξελέγη πρόεδρος με ποσοστό 59% των ψήφων. Ο αντίπαλός του, Ραφί Χοβανισιάν, ήρθε 2ος με ποσοστό 37%.[17] Η αντιπολίτευση κατήγγειλε νοθεία στις εκλογές.[18]
Βραχύβια πρωθυπουργία, Απρίλιος 2018Επεξεργασία
Ο Σαρκσιάν επέστρεψε στην πρωθυπουργία στις 17 Απριλίου 2018, μετά την έγκριση από το κοινοβούλιο του διορισμού του ως πρωθυπουργού, παρά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης.[19]
Έξι μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, στις 23 Απριλίου, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση έπειτα από μαζικές διαδηλώσεις.[20]
ΒραβείαΕπεξεργασία
- Τάγμα πρώτης Τάξεως «Μαρτακαν Χατς» («Σταυρός Μάχης»)
- Ήρωας του Αρτσάχ (Արցախի հերոս)
- Ιππότης του «Βοσκε Αρτσιβ» (Χρυσός Αετός)
- Τάγμα του «Τιγκραν Μετς» (ονομασμένο από τον Τιγράνη τον Μέγα)
- Τάγμα της Τιμής (Γεωργία, 2010)
- Μεγάλος Σταυρός της Λεγεώνας της Τιμής (Grands-croix de la Légion d'honneur) (Γαλλία, 2011)
- Πρώτη Κλάση του Τάγματος του Γιαροσλάβ Α΄ του Σοφού (Ουκρανία, 2011)
- Τάγμα της Δημοκρατίας της Σερβίας (2013)
- Εθνικό Τάγμα της Αξίας (Ordre national du Mérite) (Γαλλία, 2014)
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: «Serzh Sargsyan». (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. sargsjan-sersch-serzh.
- ↑ 3,0 3,1 Davos 2014 Participant List. data
.qz .com /2014 /davosattendees /data /davos14list .json. - ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ 5,0 5,1 Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 7,0 7,1 Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Honorary Doctorates». (Αγγλικά) Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Μόσχας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019.
- ↑ «RPA nominates Serge Sargsyan for President». PanArmenian.net. 2007-11-10. http://www.panarmenian.net/news/eng/?nid=24036. Ανακτήθηκε στις 2007-11-11.
- ↑ 11,0 11,1 «Official biography of Serzh Sargsyan». President.am. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2014.
- ↑ «Republican party biography of Serzh Sargsyan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2014.. hhk.am
- ↑ «The passing of a statesman». Armenian Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ «Sargsyan wins Armenian presidential race». Xinhua. 20 Φεβρουαρίου 2008.
- ↑ «Armenia: Sarkisian Sworn In As President». Radio Free Europe/Radio Liberty. 9 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2008.
- ↑ «Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Σ.Σαρκισιάν νικητής των προεδρικών εκλογών». in.gr. 20 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2008.
- ↑ «Armenian President Sargsyan Secures Second Term in Office». RIA Novosti. 2013-02-19. http://en.rian.ru/world/20130219/179560074.html. Ανακτήθηκε στις 2013-02-19.
- ↑ «Αρμενία: Καταγγελίες για νοθεία στις εκλογές». star.gr. 19 Φεβρουαρίου 2013.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Lawmakers Approve Sarkisian As Armenia's PM Despite Countrywide Protests». RadioFreeEurope/RadioLiberty (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2018.
- ↑ Hairenik (2018-04-23). «Breaking: Serge Sarkisian Resigns as Prime Minister» (στα αγγλικά). The Armenian Weekly. https://armenianweekly.com/2018/04/23/breaking-serge-sarkisian-resigns-as-prime-minister/. Ανακτήθηκε στις 2018-04-23.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Serzh Sargsyan στο Wikimedia Commons- Επίσημος προσωπικός ιστότοπος