Σεταγκάγια (Τόκιο)
Η Σεταγκάγια (ιαπων. 世田谷区, Setagaya-ku) είναι ένα από τα 23 Ειδικά Διαμερίσματα (μια μορφή δήμων) της πρωτεύουσας της Ιαπωνίας Τόκιο. Είναι επίσης ονομασία μιας περιοχής μέσα στο διαμέρισμα αυτό.[1]
Η Σεταγκάγια έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό και τη δεύτερη μεγαλύτερη έκταση (μετά την Ότα) από όλα τα Ειδικά Διαμερίσματα του Τόκιο. Τον Ιανουάριο του 2020 ο πληθυσμός της εκτιμήθηκε σε 939.099 κατοίκους και, όπως όλα σχεδόν τα μέρη του Τόκιο, είναι εξαιρετικά πυκνοκατοικημένη, με πυκνότητα πληθυσμού 16177 κατοίκους ανά τ.χλμ. και συνολική έκταση 58,06 τ.χλμ.
- Το διαμέρισμα αναγνωρίζει ως πουλί-σύμβολό του («επίσημο πτηνό») την κυανόπτερη κίσσα (Cyanopica cyanus), ως λουλούδι-σύμβολο το είδος ορχιδέας Pecteilis radiata, και ως δέντρο-σύμβολο την ιαπωνική φτελιά ή «κεϋγιάκι» (Zelkova serrata).
Γεωγραφία Επεξεργασία
Η Σεταγκάγια βρίσκεται στο νοτιοδυτικό μέρος του συνόλου των ειδικών διαμερισμάτων του Τόκιο. Ο ποταμός Τάμα στο όριό της αποτελεί και το σύνορο ανάμεσα στη Μητροπολιτική Περιοχή του Τόκιο και τον Νομό Καναγκάβα.
Το μεγαλύτερο μέρος του ειδικού αυτού διαμερίσματος αποτελείται από περιοχές αμιγούς κατοικίας και εξυπηρετείται από διάφορες σιδηροδρομικές εταιρείες, που παρέχουν δρομολόγια ανά 2 έως 3 λεπτά στις ώρες αιχμής. Οι περισσότερες σιδηροδρομικές γραμμές είναι σχεδόν παράλληλες μεταξύ τους, με διεύθυνση ανατολή-δύση.
Το διαμέρισμα υποδιαιρείται σε 5 περιοχές, τις Σεταγκάγια (ομώνυμη), Κιταζάβα, Ταμαγκάβα, Κινούτα και Καρασουγιάμα. Το Δημαρχείο του Ειδικού Διαμερίσματος βρίσκεται στην περιοχή Σεταγκάγια. Το μεγαλύτερο μέρος της εκτάσεως του Διαμερίσματος βρίσκεται στην υπερυψωμένη επίπεδη γη Μουσασίνο, ενώ τα μέρη δίπλα στον ποταμό Τάμα είναι χαμηλότερα.
Ιστορία Επεξεργασία
Το Ειδικό Διαμέρισμα της Σεταγκάγια ιδρύθηκε στις 15 Μαρτίου 1947.
Κατά την Περίοδο Έντο στην έκτασή του βρίσκονταν 42 χωριά. Με την κατάργηση του συστήματος των χαν το 1871, το κεντρικό και το νότιο μέρος υπάχθηκαν στον «Νομό του Τόκιο», ενώ η υπόλοιπη έκταση υπάχθηκε στον Νομό Καναγκάβα. Το 1893 κάποιες περιοχές μεταφέρθηκαν στον Νομό του Τόκιο. Με την ίδρυση του Δημοτικού Διαμερίσματος της Σεταγκάγια (ένα μη ειδικό, συνηθισμένο διαμέρισμα) στην παλαιά «Πόλη του Τόκιο» το 1932, και περαιτέρω ενοποίηση το 1936, η Σεταγκάγια απέκτησε τα σημερινά της σύνοραs.
Κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 η περιοχή Καρασουγιάμα-μάτσι της Σεταγκάγια ήταν κομμάτι του Μαραθωνίου και της διαδρομής των 50 χιλιομέτρων βάδην.[2]
Τοπόσημα και αξιοθέατα Επεξεργασία
- Πύργος του Καρότου
- Γκοτόκου-τζι (豪徳寺), ναός με τον τάφο του δολοφονημένου νταϊμιό Ίι Ναοσούκε
- Πάρκο Χανέγκι
- Μουσείο Τέχνης Χασεγκάβα Ματσίκο
- Πάρκο Κινούτα
- Ολυμπιακό Πάρκο Κομαζάβα
- Ερευνητικά Εργαστήρια του NHK
- Βιβλιοθήκη Όγια Σοΐτσι
- Διεθνές σχολείο Αγίας Μαρίας
- Μουσείο Τέχνης Σεϊκάντο Μπούνκο
- Διεθνές σχολείο θηλέων Σεϊσέν (ρωμαιοκαθολικό)
- Μουσείο Τέχνης της Σεταγκάγια
- Ερείπια του Κάστρου της Σεταγκάγια
- Λογοτεχνικό Μουσείο της Σεταγκάγια
- Πάρκο Ταμαγκάβα-ντάι
Διεθνείς σχέσεις Επεξεργασία
Η Σεταγκάγια είναι «αδελφοποιημένη» με την πόλη Γουίνιπεγκ του Καναδά, με το Διαμέρισμα Ντούμπλινγκ της Βιέννης (Αυστρία) και με το Μπάνμπερυ της Αυστραλίας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 世田谷区公式ホームページ. Setagaya City Official Website. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ 1964 Summer Olympics official report. Volume 2. Part 2. p. 74.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Επίσημος ιστότοπος του δήμου (στην ιαπωνική)