Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία της Αμπχαζίας

Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία της Αμπχαζίας Социалистическая Советская Республика Абхазия; γεωργιανά: საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკა აფხაზეთი Социалисттә Советтә Республика Аҧсны
	1921–1931
;	;
	Εθνικός ύμνος: Η Διεθνής
Πρωτεύουσα	Σουχούμι
Γλώσσες	αμπχαζικά, ρωσικά, γεωργιανά
Ίδρυση	31 Μαρτίου 1921
Ένταξη στην ΕΣΣΔ	31 Μαρτίου 1921

Η Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία της Αμπχαζίας (συντομογραφία: ΣΣΔΑ ή ΣΣΔ της Αμπχαζίας, αμπχαζικά: Социалисттә Советтә Республика Аҧсны, ρωσικά: Социалистическая Советская Республика Абхазия), γεωργιανά: საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკა აფხაზეთი) ήταν μια βραχύβια δημοκρατία στην περιοχή του Καυκάσου. Ανήκε στην Σοβιετική Ένωση και κάλυπτε την επικράτεια της Αμπχαζίας.^[α] Υπήρξε από τις 31 Μαρτίου 1921 έως τις 19 Φεβρουαρίου 1931. Σχηματίστηκε ως επακόλουθο της σοβιετικής εισβολής στην Γεωργία το 1921 και ήταν ανεξάρτητη μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου 1921, όταν υπεγράφη μια συνθήκη ένωσης με την Γεωργιανή Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Το καθεστώς της ΣΣΔ Αμπχαζίας έμοιαζε περισσότερο με αυτό μιας αυτόνομης Σοβιετικής δημοκρατίας, αν και διατήρησε την ντε φάκτο ανεξαρτησία από την Γεωργία. Είχε χαρακτηριστικά που είχαν μόνο οι ενωσιακές δημοκρατίες όπως οι ξεχωριστές στρατιωτικές μονάδες. Μέσω του καθεστώτος της ως "δημοκρατίας της συνθήκης" με τη Γεωργία, η Αμπχαζία έγινε μέλος της Υπερκαυκασιανής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Σοβιετικής Δημοκρατίας, η οποία ένωσε τη Γεωργιανή ΣΣΔ, την Αρμενική ΣΣΔ και την Αζερική ΣΣΔ σε μια ομοσπονδιακή μονάδα, η οποία ιδρύθηκε το 1922. Η ΣΣΔ Αμπχαζίας υποβαθμίστηκε σε Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία εντός της Γεωργιανής ΣΣΔ το 1931.

Σε όλη την ύπαρξή της, ο επικεφαλής της ΣΣΔ Αμπχαζίας ήταν ο Νέστορ Λακόμπα, ο οποίος υπηρετούσε επίσημα ως πρόεδρος του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού, αλλά ασκούσε τέτοιο έλεγχο στην δημοκρατία και έτσι αναφερόταν κοροϊδευτικά ως Λακομπιστάν. Λόγω της στενής σχέσης του Λακόμπα με τον Ιωσήφ Στάλιν, η κολεκτιβοποίηση καθυστέρησε μέχρι την ένταξη της ΣΣΔ Αμπχαζίας στη Γεωργιανής ΣΣΔ. Η Αμπχαζία ήταν σημαντικός παραγωγός καπνού εκείνη την εποχή, καλλιεργώντας πάνω από το ήμισυ της Σοβιετικής παραγωγής. Επίσης, παρήγαγε άλλα γεωργικά προϊόντα, όπως τσάι, κρασιά και εσπεριδοειδή, κάνοντας την Αμπχαζία πλούσια περιοχή στην Σοβιετική Ένωση. Το υποτροπικό κλίμα την έκανε τουριστικό προορισμό. Ο Στάλιν και άλλοι Σοβιετικοί ηγέτες είχαν ντάτσα (εξοχικές κατοικίες) στην περιοχή και πέρασαν αρκετό χρόνο εκεί.

Όντας περιοχή με εθνοτική πολυμορφία, η ονομαστική ηγεσία της Αμπχαζίας ανήκε στους Αβασγούς, οι οποίοι αποτελούσαν λιγότερο από το 30 τοις εκατό του πληθυσμού. Άλλες μεγάλες ομάδες ήταν οι Γεωργιανοί, οι Αρμένιοι, οι Έλληνες και οι Ρώσοι. Αν και δεν αποτελούσαν την πλειοψηφία, οι Αμπχάζιοι ευνοήθηκαν πάρα πολύ και η αμπχαζική γλώσσα προωθήθηκε, αποτέλεσμα της πολιτικής κορενιζατσίγια. Αυτές οι πολιτικές οδήγησαν στην ανάπτυξη της αμπχαζικής εθνικής ταυτότητας και επομένως στον αμπχαζικό εθνικισμό. Η κύρια κληρονομιά της ΣΣΔ Αμπχαζίας είναι η δημιουργία μιας γεωγραφικά καθορισμένης οντότητας με το όνομα Αμπχαζία για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία. Αν και το καθεστώς της ημιανεξάρτητης δημοκρατίας υποβαθμίστηκε το 1931, οι Αμπχάζιοι δεν ξέχασαν το παλιό καθεστώς της περιοχής τους. Με την έλευση της γκλάσνοστ και της περεστρόικα στα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι Αμπχάζιοι ηγέτες ζητούσαν την επαναδημιουργία του κράτους τους και την απόσχιση τους από την Γεωργία, αναφέροντας την ΣΣΔ Αμπχαζίας ως προηγούμενο. Αυτό οδήγησε τους αποκατάσταση του συντάγματος της Αμπχαζικής ΣΣΔ του 1925, οδηγώντας σε πόλεμο το 1992-1993 ανάμεσα στους Αμπχάζιους αυτονομιστές και τη Γεωργία, καθώς και στην συνεχιζόμενη αμπχαζογεωργιανή σύγκρουση. Από τότε είναι διά του νόμου (de jure) αυτόνομη δημοκρατία της Γεωργίας,^[1]^[2]^[3]^[4]^[5] αλλά έχει διακηρύξει ανεξαρτησία. Παραμένει εκ των πραγμάτων (de facto) ανεξάρτητη από τη Γεωργία, παρότι δεν είναι αναγνωρισμένη διεθνώς, με εξαίρεση τη Ρωσία και λίγες ακόμη χώρες.

Σημειώσεις Επεξεργασία

↑ Abkhazia is the subject of a territorial dispute between the Republic of Abkhazia and Georgia. The Republic of Abkhazia unilaterally declared independence on 23 July 1992, but Georgia continues to claim it as part of its own sovereign territory. Abkhazia has received formal recognition as an independent state from 7 out of 193 United Nations member states, 2 of which have subsequently withdrawn their recognition.

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ «Constitution of the Republic of Abkhazia (Apsny)». Abkhazworld.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016.
↑ Olga Oliker, Thomas S. Szayna. Faultlines of Conflict in Central Asia and the South Caucasus: Implications for the U.S. Army. Rand Corporation, 2003, (ISBN 978-0-8330-3260-7).
↑ Clogg, Rachel (Ιανουάριος 2001). «Abkhazia: ten years on». Conciliation Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016.
↑ Emmanuel Karagiannis. Energy and Security in the Caucasus. Routledge, 2002. (ISBN 978-0-7007-1481-0).
↑ «Georgia up in arms over Olympic cash». The Guardian.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Socialist Soviet Republic of Abkhazia στο Wikimedia Commons

[1] Abkhazia is the subject of a territorial dispute between the Republic of Abkhazia and Georgia. The Republic of Abkhazia unilaterally declared independence on 23 July 1992, but Georgia continues to claim it as part of its own sovereign territory. Abkhazia has received formal recognition as an independent state from 7 out of 193 United Nations member states, 2 of which have subsequently withdrawn their recognition.

[Constitution-2] «Constitution of the Republic of Abkhazia (Apsny)». Abkhazworld.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016.

[Faultlines-3] Olga Oliker, Thomas S. Szayna. Faultlines of Conflict in Central Asia and the South Caucasus: Implications for the U.S. Army. Rand Corporation, 2003, (ISBN 978-0-8330-3260-7).

[Clogg-4] Clogg, Rachel (Ιανουάριος 2001). «Abkhazia: ten years on». Conciliation Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016.

[Karagiannis-5] Emmanuel Karagiannis. Energy and Security in the Caucasus. Routledge, 2002. (ISBN 978-0-7007-1481-0).

[Olympics-6] «Georgia up in arms over Olympic cash». The Guardian.

[α]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]