Κατάλογος εθνικών ύμνων

κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia

Τα περισσότερα κράτη έχουν εθνικούς ύμνους που ορίζονται ως «τραγούδια εξύμνησης, αφοσίωσης ή πατριωτισμού».[1] Οι περισσότεροι ύμνοι είναι είτε εμβατήρια είτε ύμνοι στο ύφος. Ένας ύμνος γίνεται εθνικός ύμνος είτε συνταγματικά, είτε με νόμο ή απλά και από παράδοση.[2]

Ο Ρουζέ ντε Λιλ, συνθέτης του γαλλικού εθνικού ύμνου Η Μασσαλιώτιδα, τον τραγουδάει για πρώτη φορά. Ο ύμνος αυτός είναι ο δεύτερος που υιοθετήθηκε επίσημα από κράτος, το 1795.

Κάποια κράτη χρησιμοποιούν τον βασιλικό ύμνο και ως εθνικό, όπως ο ύμνος της Ιορδανίας.[3]Ο βασιλικός ύμνος αποτελεί πατριωτικό άσμα παρόμοιο με εθνικό ύμνο, με τη διαφορά ότι εξυμνεί συγκεκριμένα τον μονάρχη ή τη βασιλική δυναστεία. Τέτοιοι ύμνοι συνήθως εκτελούνται σε δημόσιες εμφανίσεις του μονάρχη ή σε άλλα γεγονότα βασιλικού ενδιαφέροντος.

Ο παλαιότερος εθνικός ύμνος είναι ο ολλανδικός εθνικός ύμνος Χετ Βιλχέλμους, ο οποίος γράφτηκε μεταξύ 1568 και 1572, ωστόσο αναγνωρίστηκε ως εθνικός ύμνος το 1932 αλλά ήταν γνωστός στους Ολλανδούς από τότε που συντέθηκε..[4] Ο ιαπωνικός ύμνος Kimi Ga Yo έχει στίχους από ένα ποίημα της περιόδου 794-1185, όμως μελοποιήθηκε μετά το 1880.[5] Οι ύμνοι άρχισαν να γίνονται βαθμιαία δημοφιλείς στα ευρωπαϊκά κράτη τον 18ο αιώνα.[6] Για παράδειγμα ο βρετανικός εθνικός ύμνος God Save the Queen εκτελέστηκε για πρώτη φορά, υπό τον τίλο τότε God Save the King, το 1745.[7] Εντούτοις, ο πρώτος εθνικός ύμνος που υιοθετήθηκε επίσημα ως τέτοιος είναι ο ισπανικός ύμνος Μάρτσα ρεάλ, το 1770. Η προέλευσή του παραμένει αβέβαιη, ενώ έχουν προταθεί οι απόψεις ότι έχει βενετσιάνικη καταγωγή από τον 16ο αιώνα, ή ότι έχει συντεθεί από τον Μέγα Φρειδερίκο, ενώ είναι ένας από τους λίγους ύμνους που δεν είχαν ποτέ επίσημους στίχους.[8] Ο Γαλλικός ύμνος, Η Μασσαλιώτιδα γράφτηκε μισό αιώνα αργότερα το 1792 και υιοθετήθηκε το 1795.[9]

Οι εθνικοί ύμνοι είναι συνήθως γραμμένοι στην πιο κοινή γλώσσα του κράτους, την de facto ή την επίσημη γλώσσα. Για παράδειγμα ο ινδικός ύμνος Τζάνα Γκάνα Μάνα είναι γραμμένος σε μία σανσκριτικοποιημένη εκδοχή της γλώσσας Μπενγκάλι, που και οι δύο είναι επίσημες γλώσσες της Ινδίας.[10] Κράτη με πολλές εθνικές γλώσσες μπορεί να έχουν διάφορες εκδοχές του εθνικού τους ύμνου. Για παράδειγμα ο εθνικός ύμνος της Ελβετίας, Ελβετικός ψαλμός, έχει τέσσερις εκδοχές στις τέσσερις επίσημες γλώσσες του κράτους: τα γαλλικά, τα γερμανικά, τα ιταλικά και τα ρομανσικά.[11] Η πρώτη στροφή του εθνικού ύμνου της Νέας Ζηλανδίας από παράδοση τραγουδιέται στα μαορί (Aotearoa) και η δεύτερη στα αγγλικά (God Defend New Zealand), ενώ η μουσική και για τις δύο εκδοχές είναι ίδια, οι στίχοι όμως δεν είναι επί λέξη μετάφραση. Ο εθνικός ύμνος της Νότιας Αφρικής είναι μοναδικός από την άποψη ότι χρησιμοποιούνται πέντε από τις έντεκα επίσημες γλώσσες του κράτους στον ίδιο ύμνο, στο οποίο κάθε στροφή είναι σε άλλη γλώσσα.[12]

Ύμνοι Επεξεργασία

Στον κατάλογο συμπεριλαμβάνονται μόνο κράτη μέλη του ΟΗΕ, ταξινομημένα με αλφαβητική σειρά.[13]

Κράτος Εθνικός ύμνος Ημ/νία Στιχουργός Συνθέτης
  Αγία Λουκία Γιοι και κόρες της Αγίας Λουκίας (Sons and Daughters of Saint Lucia) 1979 Τσαρλς Τζέσε Λέτον Φίλιξ
  Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες Άγιος Βικέντιος, Τόσο Όμορφη Γη (St Vincent Land So Beautiful) 1979 Φίλις Πάνετ Τζόελ Μπέρτραμ Μιγκέλ
  Άγιος Μαρίνος Εθνικός Ύμνος της Δημοκρατίας (Inno Nazionale della Repubblica) 1894 Φεντερίκο Κονσόλο Φεντερίκο Κονσόλο
  Άγιος Χριστόφορος και Νέβις Ω όμορφη χώρα![σημ. 1] (Oh Land of Beauty!) 1983 Κένρικ Τζορτζ Κένρικ Τζορτζ
  Ανγκόλα Ανγκόλα Αβάντε (Angola Avante!, Εμπρός Ανγκόλα) 1975 Ναουέλ Ρουί Άλβες Μοντέιρου Ρουί Αμπέρτου Βιέιρα Ντίας Μίνγκας
  Αζερμπαϊτζάν Εθνικός Ύμνος του Αζερμπαϊτζάν (Azərbaycan marşı) 1992 Αχμέντ Τζαβάντ Ουζεγίρ Χατζιμπέγιοφ
  Αίγυπτος Μπιλάντι, Μπιλάντι, Μπιλάντι (بلادي بلادي بلادي Πατρίδα μου, Πατρίδα μου, Πατρίδα μου) 1979 Sayed Darwish (από μια ομιλία του Μουσταφά Καμίλ) Ζαγιέντ Νταρβίς
  Αιθιοπία Προχώρα μπροστά, μάνα Αιθιοπία (ወደፊት ገስግሺ ውድ እናት ኢትዮጵያ Wodefit Gesgeshi, Widd Innat Ityopp'ya) 1992 Ντερέτζε Μελάκου Μενγκέσα (Dereje Melaku Mengesha) Σόλομον Λούλου Μιτίκου
  Αϊτή Το τραγούδι του Ντεσαλίν (La Dessalinienne) 1904 Ζιστέν Λερισόν Νικολά Ζεφράρ
  Ακτή Ελεφαντοστού Τραγούδι του Αμπιτζάν (L'Abidjanaise) 1960 Ματιέ Εκρά, Ζοακίμ Μπονύ και Πιέρ Μαρί Κοτύ Πιέρ Μαρί Κοτύ και Πιέρ Μισέλ Πάνγκο
  Αλβανία Ύμνος στη Σημαία (Hymni i Flamurit) 1912 Αλεξάντερ Σταύρι Ντρενόβα Σιπριάν Πορουμπέσκου (Ciprian Porumbescu)
  Αλγερία Παρακαλούμε (نشيد وطني جزائري Qassaman) 1963 Μουφντί Ζακάρια M Μοχάμετ Φαουζί
  Ανατολικό Τιμόρ Πατρίδα (Pátria) 2002 Φρανσίσκο Μπόρζα ντα Κόστα (Francisco Borja da Costa) Αφόνσο ντε Αραούζο (Afonso de Araujo)
  Ανδόρρα Ο Μέγας Καρλομάγνος (El Gran Carlemany) 1921 Ενρίκ Μαρφάνι Μπονς Ζουάν Μπενλόκ ι Βιβό (Juan Benlloch y Vivó)
  Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Ωραία Αντίγκουα, σε χαιρετούμε[σημ. 1] (Fair Antigua, We Salute Thee) 1967 Νόβελ Χάμιλτον Ρίτσαρντς Γουόλτερ Γκάρνετ Πάικαρτ Τσέιμπερς
  Αργεντινή Εθνικός ύμνος της Αργεντινής (Himno Nacional Argentino) 1813 Βισέντε Λόπες ι Πλάνες Μπλας Παρέρα
  Αρμενία Μερ Χαϊρενίκ (Մեր Հայրենիք, Η Πατρίδα μας) 1991 Μικαέλ Ναλμπαντιάν (Mikael Nalbandian) Μπαρσέγγ Κανατσιάν (Barsegh Kanachyan)
  Αυστραλία Προχώρα όμορφη Αυστραλία[σημ. 1] (Advance Australia Fair) 1984 Πίτερ Ντοντς Μακόρμικ Πίτερ Ντοντς Μακόρμικ
  Αυστρία Χώρα των βουνών, χώρα στον ποταμό (Land der Berge, Land am Strome) 1946 Πάουλα φον Πρεράντοβιτς Γιόχαν Χόλτζερ
  Αφγανιστάν Εθνικός ύμνος (ملي تـﺮانه Milli Tarāna) 2006 Αμπντούλ Μπαρί Τζαχανί Μπαμπράκ Γουασά
  Βανουάτου Γιούμι, Γιούμι, Γιούμι (Yumi, Yumi, Yumi, Εμείς, Εμείς, Εμείς) 1980 Φρανσουά Βινσέν Αϊσάβ Φρανσουά Βινσέν Αϊσάβ
  Βέλγιο Το Τραγούδι της Μπραμπάντ (Brabançonne) 1860 Ζενεβάλ (Λουί-Αλεσάντρ Ντεσέ) Φρανσουά βαν Καμπενούτ
  Βενεζουέλα Δόξα στο Γενναίο Λαό (Gloria al Bravo Pueblo) 1881 Βισέντε Σαλίας Χουάν Χοσέ Λανταέτα
  Βιετνάμ Προχωρήστε στο Μέτωπο (Tiến Quân Ca) 1945} Βαν Κάο Βαν Κάο
  Βολιβία Εθνικός ύμνος της Δημοκρατίας της Βολιβίας (Himno Nacional de la República de Bolivia) 1851 Χοσέ Ιγνάσιο ντε Σανχινές Λεοπόλντο Μπενεντέτο Βινσέντι
  Βόρεια Κορέα Aegukka (애국가 Πατριωτικό τραγούδι) 1947 Πακ Σεγιόνγκ Κιμ Γουόν Γκιουν
  Βοσνία και Ερζεγοβίνη Ύμνος Βοσνίας και Ερζεγοβίνης (Državna himna Bosne i Hercegovine) 1999 - Ντούσαν Σέστιτς
  Βουλγαρία Μίλα Ρόντινο (Мила Родино Αγαπημένη Πατρίδα) 1964 Τσβετάν Ραντοσλάβοφ Τσβετάν Ραντοσλάβοφ
  Βραζιλία Ίνο Νασιονάλ Μπραζιλέιρο (Hino Nacional Brasileiro, Εθνικός Ύμνος της Βραζιλίας) 1922 Ζοακίμ Οζόριο Ντούκε Εστράδα Φρανσίσκο Μανοέλ ντα Σίλβα
  Γαλλία Η Μασσαλιώτιδα (La Marseillaise) 1795 Ρουζέ ντε Λιλ Ρουζέ ντε Λιλ
  Γερμανία Το τραγούδι των Γερμανών (Das Lied der Deutschen) – η τρίτη στροφή 1922 Άουγκουστ Χάινριχ Χόφμαν φον Φάλερσλεμπεν Γιόζεφ Χάυντν
  Γεωργία Ταβισουπλέμπα (თავისუფლება, Ελευθερία) 2004 Νταβιντ Μαγκράντζε Ζακαρία Παλιασβίλι
  Γκάμπια Για την Πατρίδα μας, την Γκάμπια (For The Gambia Our Homeland) 1965 Βιρτζίνια Τζούλια Χάουε Τζέρεμι Φρέντερικ Χάουε
  Γκαμπόν La Concorde 1960 Ζωρζ Αλεκά Νταμάς Ζωρζ Αλεκά Νταμάς
  Γκάνα Κύριε, ευλόγησε την Πατρίδα μας, την Γκάνα (God Bless Our Homeland Ghana) 1957 Φίλιπ Γκεμπέχο Φίλιπ Γκεμπέχο
  Γουατεμάλα Εθνικός Ύμνος της Γουατεμάλας (Himno Nacional de Guatemala) 1896 Χοσέ Χοακίν Πάλμα Ραφαέλ Άλβαρες Οβάγιε
  Γουιάνα Αγαπημένη Γη της Γουιάνας, των Ποταμών και των Πεδιάδων (Dear Land of Guyana, of Rivers and Plains) 1966 Άρτσιμπαλντ Λέοναρντ Λιούκερ Ρόμπερτ Σίριλ Γκλάντστοουν Πότερ
  Γουινέα Ελευθερία (Liberté) 1958 άγνωστος Κοντόφο Μούσσα
  Γουινέα-Μπισσάου Αυτή Είναι η Αγαπημένη Μας Χώρα (Esta é a Nossa Pátria Bem Amada) 1974 Αμίλκαρ Καμπράλ Αμίλκαρ Καμπράλ
  Γρενάδα Χαίρε Γρενάδα (Hail Grenada) 1974 Ίρβα Μερλ Μπατίστ Λούις Άρνολντ Μασάντο
  Δανία Υπάρχει μια όμορφη χώρα" (Der er et Yndigt Land), Βασιλιάς Κρίστιαν (Kong Kristian)

[σημ. 2]

1835 Άνταμ Έλενσλεγκερ (Adam Oehlenschläger) Χανς Ερνστ Κρέγιερ (Hans Ernst Krøyer)
  Δομινίκα Νησί της Ομορφιάς, Νησί της Μεγαλοπρέπειας (Isle of Beauty, Isle of Splendour) 1967 Ουίλφρεντ Όσκαρ Μόργκαν Ποντ Λίμουελ Μακ Φέρσον Κρίστιαν
  Δομινικανή Δημοκρατία Εθνικός Ύμνος (Himno Nacional) 1934 Εμίλιο Πριντόμ Χοσέ Ρουφίνο Ρέγιες Σιάνκας
  Ελ Σαλβαδόρ Εθνικός Ύμνος του Ελ Σαλβαδόρ (Himno Nacional de El Salvador) 1879 Χουάν Χοσέ Κάνιας Χουάν Αμπέρλε
  Ελβετία Ελβετικός ψαλμός 1961 (de facto)
1981 (de jure)
Λέοναρντ Βίντμερ Άλμπερικ Τσουίσιγκ
  Ελλάδα Ύμνος εις την Ελευθερίαν[σημ. 3] 1865 Διονύσιος Σολωμός Νικόλαος Μάντζαρος
  Ερυθραία Ερυθραία, Ερυθραία, Ερυθραία (ኤርትራ ኤርትራ ኤርትራErtra, Ertra, Ertra) 1993 Σόλομον Τσεχάγιε Μπεράκι Άιζακ Έιμπραχαμ Μεχαρέζγκι (Isaac Abraham Meharezghi) και Άρον Τέκλε Τεσφατσιόν (Aron Tekle Tesfatsion)
  Εσθονία Γενέτειρα γη μου, χαρά και απόλαυσή μου (Mu isamaa, mu õnn ja rõõm) 1920} Γιόχαν Βόλντεμαρ Γιάνσεν Φρέντρικ Πάσιους
  Ζάμπια Σηκωθείτε και Τραγουδήστε για τη Ζάμπια, Περήφανη και Ελεύθερη (Stand and Sing of Zambia, Proud and Free) άγνωστη Ένοκ Σόντονγκα Ένοκ Σόντονγκα
  Ζιμπάμπουε Ω, σηκώστε ψηλά τη σημαία, τη σημαία της Ζιμπάμπουε (Simudzai mureza wedu weZimbabwe) 1994 Σόλομον Μουτσάιρο Φρεντ Τσανγκουντέγκα
  Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Ζήτω η χώρα μου (عيشي بلادي Ishy Bilady) 1971 Αρίφ αλ Σέιχ Αμπντουλάχ αλ Χασάν Σαάντ Αμπντέλ Γουαχάμπ (Saad Abdel Wahab)
  ΗΠΑ Αστερόεσσα Σημαία (The Star-Spangled Banner) 1931 Φράνσις Σκοτ Κι Τζον Στάφορντ Σμιθ
  Ηνωμένο Βασίλειο Ο Θεός σώζοι τον Βασιλέα (God Save the King) άγνωστη άγνωστος άγνωστος
  Ιαπωνία Η βασιλεία του Αυτοκράτορα (君が代 Kimi ga Yo) 1999 (de jure) παραδοσιακό της περιόδου (794-1185) παραδοσιακό (1880)
  Ινδία Τζάνα Γκάνα Μάνα (জন গণ মন) 1950 Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ Ραμ Σινγκ Θακούρ
  Ινδονησία Μεγάλη Ινδονησία (Indonesia Raya) 1945 Γουάγκε Ρούντολφ Σουπρατμάν (Wage Rudolf Supratman) Γουάγκε Ρούντολφ Σουπρατμάν
  Ιορδανία Ζήτω ο Βασιλιάς! (لسلام الملكي الأردني As-salam al-malaki al-urdoni) 1946 Αμπντούλ Μονέμ Αλ-Ρεφάι Αμπντούλ Καντέρ αλ-Τανίρ
  Ιράκ Πατρίδα μου (موطني Mawtini) 2004 Ιμπραχίμ Τουκάν Μουχάματ Φουλιεφίλ
  Ιράν Εθνικός ύμνος του Ιραν (سرود ملی جمهوری اسلامی ایران, Sorood-e Melli-e Jomhoori-e Eslami-e Iran) 1990 διάφοροι Χασάν Ριγιαχί
  Ιρλανδία Τραγούδι των Στρατιωτών (Amhrán na bhFiann) 1926 Λίαμ Ο Ριν Πίνταρ Κίρνι και Πάτρικ Χίνεϊ
  Ισημερινή Γουινέα Ας Περπατήσουμε Περήφανα τα Μονοπάτια (Caminemos pisando la senda) 1968 Ατανάσιο Ντόνγκο Μιγιόνε (Atanasio Ndongo Miyone) Ατανάσιο Ντόνγκο Μιγιόνε
  Ισημερινός Χαίρε Πατρίδα μας (Salve, Oh Patria) 1948 Χουάν Λεόν Μέρα Αντόνιο Νεουμάνε
  Ισλανδία Ύμνος (Lofsöngur) άγνωστο Ματτίας Γιόχουμσσον Σβάινμπγιερν Σβάινμπγιερνσσον
  Ισπανία Μάρτσα ρεάλ (Marcha Real, Βασιλικό εμβατήριο) 1770 - άγνωστος
  Ισραήλ Χατικβά (הַתִּקְוָה Ελπίδα) 1948 (de facto)
2004 (de jure)
Ναφτάλι Χερτζ Ίμπερ Σάμιουελ Κοέν
  Ιταλία Το τραγούδι των Ιταλών (La Canzone degli Italiani) 1946 (de facto) Γκοφρέντο Μαμέλι Μικέλε Νοβάρο
  Καζακστάν Καζακστάν μου (Менің Қазақстаным) 2006 Ζούμεκεν Ναζιμεντένοβ (τροποποίηση από τον Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ) Σάμσι Καλνταγιάκοβ
  Καμερούν Το Τραγούδι της Συσπείρωσης (Chant de Ralliement) 1957 Ρενέ Ντζαμ Αφάμε, Σάμιουελ Μίνκιο Μπάμπα και Μουάζ Νιάτ Νκόο (René Djam Afame, Samuel Minkio Bamba και Moïse Nyatte Nko'o) Ρενέ Τζαμ Αφάμε
  Καμπότζη Βασίλειο (Nokoreach) 1941 Τσούον Νατ Φ. Περεσούτ και Τζ. Τζέκιλ
  Καναδάς Ώ Καναδά[σημ. 1] (O Canada) 1980 Αδόλφος Βασίλειος Ρουτιέ (γαλλικά); Ρόμπερτ Στάνλεϋ Γουίαρ (αγγλικά) Καλιξά Λαβαλλέ
  Κατάρ Χαίρε Εμίρη ( As Salam al Amiri) 1996 Σέιχ Μομπάρακ μπιν Σαΐφ αλ-Θανί (Sheikh Mubarak bin Saïf al-Thani) άγνωστος
  Κεντροαφρικανική Δημοκρατία Η Αναγέννηση (La Renaissance) 1960 Μπαρτελεμί Μπογκάντα Χέρμπερτ Πέπερ
  Κένυα Ω Θεέ όλης της Δημιουργίας (Ee Mungu Nguvu Yetu) 1963 Γκράχαμ Χάισλοπ, Γκ. Γ. Σενόγκα-Zάκε, Τόμας Καλούμε, Πίτερ Κιμπουκόσια και Ουάσινγκτον Ομόντι παραδοσιακό
  Κίνα Η Πορεία των Εθελοντών (义勇军进行曲 Yìyǒngjūn Jìnxíngqǔ) 1949 (επαρχιακός)
1982 (επίσημος)
2004 (συνταγματικός)
Τιαν Χαν Νιε Ερ
  Κιργιζία Εθνικός ύμνος της Δημοκρατίας της Κιργιζίας (Кыргыз Республикасынын Мамлекеттик Гимни) 1992 Τζαμίλ Σαντίκοφ και Εσμαμπέτ Κουλούεφ Νασίρ Νταβλέσοβ και Καλί Μολντομπαζάνοφ
  Κιριμπάτι Κιριμπάτι σήκω! (Teirake Kaini Kiribati) 1979 Ουριούμ Ταμουέρα Ιοτέμπα Ουριούμ Ταμουέρα Ιοτέμπα
  Δημοκρατία του Κονγκό Η Κονγκολέζα (La Congolaise) 1959 Ζακ Τοντρά και Ζωρζ Κιμπάνγκι Ζαν Ρογιέ και Ζοζέφ Σπαντιλιέρ
  Κολομβία Εθνικός ύμνος της Δημοκρατίας της Κολομβίας (Himno Nacional de la República de Colombia) 1920 Ραφαέλ Νούνιες Ορέστε Σιντίσι
  Κομόρες Η Ένωση των Μεγάλων Νησιών (Udzima wa ya Masiwa) 1978 Σαΐντ Χασίμ Σιντί Αμπντεραμάνε (Said Hachim Sidi Abderemane) Σαΐντ Χασίμ Σιντί Αμπντεραμάνε και Καμλιλντέν Αμπνταλά
  Κόστα Ρίκα Εθνικός ύμνος της Κόστα Ρίκα (Himno Nacional de Costa Rica) 1853 Χοσέ Μαρία Σελεντόν Μπρένες Μανουέλ Μαρία Γκουτιέρρες
  Κούβα 'Λα Μπαγιαμέζα (El Himno de Bayamo, Τραγούδι του Μπαγιάμο) 1902 Περούτσο Φιγκερέδο Περούτσo Φιγκερέδο
  Κουβέιτ Εθνικός Ύμνος (النشيد الوطني Al-Nasheed Al-Watani) 1978 Αχμάτ Μεσαρί Αλ-Αντουάνι Ιμπραχίμ Αλ-Σούλα
  Κροατία Η Όμορφη Πατρίδα μας (Ljepa naša Domovino)[σημ. 4] 1972 Αντούν Μιχάνοβιτς Γιοσίπ Ρουνιάνιν
  Κύπρος Ύμνος εις την Ελευθερίαν[σημ. 3][σημ. 5] 1960 Διονύσιος Σολωμός Νικόλαος Μάντζαρος
  Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό Εμπρός Κογκολέζοι (Debout Congolais) 1960 Ζοζέφ Λουτούμπα Σιμόν-Πιερ Μπόκα ντι Μπάσι Λόντι
  Λάος Εθνικός ύμνος του Λάος (Pheng Xat Lao) 1947 Σισάνα Σισάνε Θόνγκντι Σουντχοεβιτσίτ (Thongdy Sounthonevichit)
  Λεσότο Λεσότο, Γη των Πατέρων μας (Lesotho Fatse La Bontata Rona) 1967 Φρανσουά Κουαγιάρ Φέρντιναντ-Σάμιουελ Λορ
  Λετονία Ο Θεός να ευλογεί τη Λετονία (Dievs, svētī Latviju!) 1920 Κάρλις Μπαουμάνις Κάρλις Μπαουμάνις
  Λευκορωσία Μυ Μπελαρούσι (Мы, беларусы Είμαστε Λευκορώσοι)[σημ. 6] 1955 Μίχαελ Κλίμοβιτς Νεστάρ Σακαλόφσκι
  Λίβανος Εθνικός ύμνος του Λιβάνου (النشيد الوطني اللبناني) 1927 Ρασίντ Ναχλέ Γουαντίχ Σαμπρά
  Λιβερία Όλοι χαιρετήστε τη Λιβερία, χαιρετήστε την! (All Hail, Liberia, Hail!) 1847 Ντάνιελ Μπασίελ Γουόρνερ Όλμστιντ Λούκα
  Λιβύη Λιβύη, Λιβύη, Λιβύη (ليبيا ليبيا ليبيا Libya, Libya, Libya) 2011 Αλ-Μπασίρ Αλ-Άρεμπι Μοχάμετ Αμπντέλ Γουάχαμπ
  Λιθουανία Εθνικό τραγούδι (Tautiška giesmė) 1919 Βίνκας Κουντίρκα Βίνκας Κουντίρκα
  Λίχτενσταϊν Επάνω από το νέο Ρήνο (Oben am jungen Rhein) 1963 Γιάκομπ Γιόζεφ Γιάουχ (Jakob Josef Jauch) άγνωστος
  Λουξεμβούργο Η πατρίδα μας (Ons Heemecht) 1895 Μισέλ Λεντς (Michel Lentz) Ζαν Αντουάν Τσίνεν (Jean Antoine Zinnen)
  Μαυροβούνιο Ω, λαμπρή αυγή του Μάη (Oj svijetla majska zoro) 2004 Σέκουλα Ντρελέγιεβιτς (Sekula Drljević) Ζάρκο Μίρκοβιτς[14]
  Μαδαγασκάρη Ω, Πολυαγαπημένη μας Πατρίδα (Ry Tanindrazanay malala ô) 1960 Νορμπέρ Ραχαριζόα Παστέρ Ραχαζασόν
  Μαλαισία Η χώρα μου (Negaraku) 1957 διάφοροι από τον κρατικό ύμνο του Περάκ (Allah Lanjutkan Usia Sultan)
  Μαλάουι Θεέ ευλόγησε το Μαλάουι (Mulungu dalitsa Malaŵi) 1964 Μάικλ-Φρέντρικ Πολ Σάουκα Μάικλ-Φρέντρικ Πολ Σάουκα
  Μαλδίβες Εθνικός Χαιρετισμός (ޤައުމީ ސަލާމް) 1972 Μουχάμαντ Τζαμίλ Ντιντί (Muhammad Jameel Didi) Παντίτ Γουανακουγουαταγουαντούγκε Ντον Αμανταρέβα (Pandit Wannakuwattawaduge Don Amaradeva)
  Μάλι Για την Αφρική και για σένα, Μάλι (Pour l' Afrique et pour toi, Mali) 1962 Σεϊντού Μπαντιάν Κουγιατέ (Seydou Badian Kouyate) Μπανζουμανά Σισοκό (Banzoumana Sissoko)
  Μάλτα Ο Ύμνος της Μάλτας (L-Innu Malti) 1964 Ντουν Καρμ Ψάιλα Ρόμπερτ Σάμμουτ
  Μαρόκο Hymne Cherifien 1956 Αλί Σκουάλι Χουσάινι Λεό Μοργκάν
  Μαυρίκιος Πατρίδα (Motherland) άγνωστη Ζαν Ζωρζ Προσπέρ Φιλίπ Ζεντίλ
  Μαυριτανία Εθνικός ύμνος της Μαυριτανίας (نشيد وطني موريتاني) 1960 Μπαμπά Ουλντ Σεΐχ Τόλια Νικιπροβέτσκι
  Μεξικό Εθνικός Ύμνος του Μεξικού (Himno Nacional Mexicano) 1943 Φρανσίσκο Γκονσάλες Μποσανέγρα Χάιμε Νουνό
  Μιανμάρ Μέχρι το τέλος του κόσμου (Kaba Ma Kyei) 1947 Σάγια Τιν Σάγια Τιν
  Μικρονησία Πατριώτες της Μικρονησίας (Patriots of Micronesia) 1991 άγνωστος παραδοσιακό γερμανικό (Ich hab' mich ergeben)
  Μοζαμβίκη Αγαπημένη Πατρίδα (Pátria Amada) 2002 άγνωστος άγνωστος
  Μολδαβία Λίμπα Νοάστρα (Limba noastră) 1994 Αλεξέι Ματτεβίτσι Αλεξάντρου Κριστέα
  Μονακό Ύμνος των Μονεγάσκων (Hymne Monégasque) 1848 Λουίς Νοτάρι Τεοφίλ Μπελάντο ντε Κάστρο (Théophile Bellando de Castro)
  Μογγολία Εθνικός ύμνος της Μογγολίας (Монгол улсын төрийн дуулал) 1950 Τσεντίιν Νταμνντινσούρεν Μπιλεγκίν Νταμντινσούρεν και Λιβσανιάμτς Μούρντορι
  Μπαχάμες Προχώρα μπροστά, γη των Μπαχάμας (March On, Bahamaland)[σημ. 1] 1973 Τίμοθι Γκίμπσον Τίμοθι Γκίμπσον
  Μπαχρέιν Το Μπαχρέιν μας (نشيد البحرين الوطني Bahrainona) 1971 Μοχάμετ Σούντκι Αγιάς (Mohamed Sudqi Ayyash) άγνωστος
  Μπανγκλαντές Χρυσή μου Βεγγάλη (আমার সোনার বাংলা Amar Shonar Bangla) 1972 Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ
  Μπαρμπάντος Στην Αφθονία και στην Πενία (In Plenty and In Time of Need) 1966 Έρβινγκ Μπέρτζι Κ. Βαν Ρόλαντ Έντουαρντς
  Μπελίζ Γη των Ελεύθερων (Land of the Free) 1981 Σάμιουελ Άλφρεντ Χέινς Σέλουιν Γουόλφορντ Γιανγκ
  Μπενίν Η Αυγή Μιας Νέας Ημέρας) (L'Aube Nouvelle) 1960 Ζιλμπέρ Ζαν Ντανιόν Ζιλμπέρ Ζαν Ντανιόν
  Μπουτάν Ντρουκ τσεντέν (འབྲུག་ཙན་དན་ Το Βασίλειο του Δράκου του Κεραυνού) 1953 Ντάσο Γκιαλντούν Τίνλεϊ (Dasho Gyaldun Thinley) Άκου Τόνγκμι (Aku Tongmi)
  Μπουρκίνα Φάσο Μία Μόνο Νύχτα (Une Seule Nuit) 1984 Τόμας Σανκαρά Τόμας Σανκαρά
  Μπουρούντι Μπουρουντί μας (Burundi bwacu) 1962 Ζαν-Μπατίστ Νταχοκάζα και άλλοι Μαρκ Μπαρενγκαγιαμπό
  Μποτσουάνα Φάτσε λένο λα ρόνα (Fatshe leno la rona, Ας είναι ευλογημένη αυτή η ευγενής γη) 1966 Γκαλεμάνγκ Τουμεντίσκο Μοτσέτε Γκαλεμάνγκ Τουμεντίσκο Μοτσέτε
  Μπρουνέι Ο Θεός να Ευλογεί τον Σουλτάνο (الله فليهاراكن سلطن Allah Peliharakan Sultan) 1951 Αμπντούλ Ραχίμ Χατζί Αουάνγκ Μπεσάρ μπιν Σαγκάπ
  Ναμίμπια Ναμίμπια, Χώρα των Γεναίων (Namibia, Land of the Brave) 1991 Αξάλι Ντέσεμπ (Axali Doëseb) Αξάλι Ντέσεμπ
  Ναουρού Ναουρού Μπβιέμα (Nauru Bwiema, Το τραγούδι του Ναουρού) 1968 Μάργκριτ Χέντρι Λόρενς Χένρι Χικ
  Νέα Ζηλανδία Θεέ υπερασπίσου τη Νέα Ζηλανδία, Ο Θεός σώζοι τον Βασιλέα[σημ. 7] 1940[σημ. 8]
1977 [σημ. 8]
Τόμας Μπράκεν (αγγλική έκδοση)[σημ. 8]
Τόμας Σμιθ (Έκδοση Μαορί)[σημ. 8]
Τζον Τζόζεφ Γουντς[σημ. 8]
  Νεπάλ Είμαστε εκατοντάδες λουλούδια (सयौं थुँगा फूलका हामी Sayaun Thunga Phool Ka) 2007 Μπιακούλ Μάιλα Αμπάρ Γκουρούνγκ
  Νήσοι Μάρσαλ Για πάντα τα Νησιά Μάρσαλ (Forever Marshall Islands) 1991 Αμάτα Καμπούα Αμάτα Καμπούα
  Νήσοι Σολομώντα Ο Θεός να σώζει τα Νησιά μας του Σολομώντα (God Save Our Solomon Islands)[σημ. 1] 1978 Παναπάζα Μπαλεκάνα και Ματίλα Μπαλεκάνα Παναπάζα Μπαλεκάνα
  Νίγηρας La Nigérienne 1961 Μορίς Αλμπέρ Τιριέ Ρομπέρ Ζακέ και Νικολά Αμπέλ Φρανσουά Φριονέ
  Νιγηρία Εγερθείτε συμπατριώτες (Arise, O Compatriots) 1978 διάφοροι Νιγηριανή Ορχήστρα της Αστυνομίας υπό τη διεύθυνση του Μπένεντικτ Ελίζε Οντιάσε.
  Νικαράγουα Χαίρε Νικαράγουα (Salve a ti, Nicaragua) 1971 Σαλομόν Ιμπάρα Μαγιόργα (Salomón Ibarra Mayorga) Λουίς Α. Ντελγκαδίγιο (Luis A. Delgadillo)
  Νορβηγία Για, βι ελσκέρ ντέτε λάντετ (Ja, vi elsker dette landet, Ναι, Αγαπάμε αυτή τη Χώρα)[σημ. 9] 1864 Μπγιέρνστερνε Μπγιέρνσον (Bjørnstjerne Bjørnson) Ρίκαρτ Νόρτραακ (Rikard Nordraak)
  Νότια Αφρική Εθνικός ύμνος της Νότιας Αφρικής[σημ. 10] 1997 Ένοκ Σόντονγκα (Enoch Sontonga) και Κ. Τζ. Λάνγκενχοβεν (C. J. Langenhoven) Ένοκ Σόντονγκα (Enoch Sontonga) και Κ. Τζ. Λάνγκενχοβεν (C. J. Langenhoven)
  Νότια Κορέα Πατριωτικό τραγούδι (애국가 Aegukga) 1948 αβέβαιος Αν Έακ-τάε (Ahn Eak-tae)
  Νότιο Σουδάν Νότιο Σουδάν Ζήτω! (South Sudan Oyee!) 2011
  Ολλανδία Χετ Βιλχέλμους (Het Wilhelmus, Ο Γουλιέλμος) 1932 άγνωστος Αντριάνους Βαλέριους
  Ομάν Ύμνος στον Σουλτάνο (نشيد وطني عماني Nashid as-Salaam as-Sultani) 1970 άγνωστος άγνωστος
  Ονδούρα Εθνικός ύμνος της Ονδούρας (Himno Nacional de Honduras) 1915 Αουγούστο Κοέγιο Κάρλος Χάρτλινγκ
  Ουγγαρία Ύμνος (Himnusz) 1844 Φέρεντς Κιολκσέι (Ferenc Kölcsey) Φέρεντς Έρκελ
  Ουγκάντα Ουγκάντα, Χώρα της Ομορφιάς (Oh Uganda, Land of Beauty) 1963 Τζορτζ Ουίλμπερφορς Κακόμα Τζορτζ Ουίλμπερφορς Κακόμα
  Ουζμπεκιστάν Εθνικός ύμνος της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν (O‘zbekiston Respublikasining Davlat Madhiyasi) 1991 Αμπντούλα Αρίποβ Μουτάλ Μπουράνοφ
  Ουκρανία Στσε νε βμέρλα Ουκραΐνι (Ще не вмерла України Η δόξα της Ουκρανίας δεν χάθηκε ποτέ) 1917 Πάβλο Τσιμπίνσκι Μιχαήλο Βερμπίτσκι
  Ουρουγουάη Εθνικός Ύμνος (Himno Nacional) 1938 Φρανσίσκο Ακούνια ντε Φιγκουερόα Φρανσίσκο Χοσέ Ντεμπάλι
  Βόρεια Μακεδονία Ντένες ναντ Μακεντόνιγια (Денес Над Македонија Σήμερα πάνω από τη Μακεδονία) 1992 (de jure) Βλάντο Μάλεσκι Τόντορ Σκαλόφσκι
  Πακιστάν Κούμι Ταράνα (قومی ترانہ, Εθνικός Ύμνος) 1954 Αμπού αλ- Ασάρ Αχμέτ Γκουλαμάλι Τσάγκλα
  Παλάου Το Παλάου μας (Belau rekid) 1980 διάφοροι Ιμεσέι Ο. Εζέκιελ
  Παναμάς ΄Υμνος της Διώρυγας (Himno Istmeño) άγνωστη Χερόνιμο ντε λα Όσσα Σάντος Χόρχε
  Παπούα Νέα Γουινέα Σηκωθείτε Όλοι εσείς οι Γιοί (O Arise, All You Sons)[σημ. 1] 1975 Τομ Σάκλαντι Τομ Σάκλαντι
  Παραγουάη Παραγουανοί, Δημοκρατία ή Θάνατος (Paraguayos, República o Muerte) 1933 Φρανσίσκο Ακούνια ντε Φιγκερόα Φρανσουάς Ντιπουί (Françoice Dupuis) και Ρεμπέρτο Χιμένες (Remberto Giménez)
  Περού Εθνικός ύμνος του Περού (Himno Nacional del Perú) 1821 Χοσέ Σάντος Τσοκάνο Χοσέ Μπερνάρντο Αλσέντο (Jose Bernardo Alcedo)
  Πολωνία Η Μαζούρκα του Νταμπρόφκσι (Mazurek Dabrowskiego)[σημ. 11] 1926 Γιούζεφ Βιμπίτσκι άγνωστος
  Πορτογαλία Το Πορτογαλικό τραγούδι (A Portuguesa) 1911 Ενρίκε Λόπες δε Μεντόνθα Αλφρέντο Κέιλ
  Πράσινο Ακρωτήριο Τραγούδι της Ελευθερίας (Cântico da Liberdade) 1996 Αμίλκαρ Σπένσερ Λόπες Ανταλμπέρτο Σίλβα
  Ρουάντα Όμορφη Ρουάντα (Rwanda nziza) 2002 άγνωστος άγνωστος
  Ρουμανία Ξύπνα, Ρουμάνε! (Desteapta-te, Romane!) 1989 Αντρέι Μουρεσάνου Άντον Παν και Γκεόργκε Ουτσενέσκου
  Ρωσία Κρατικός Ύμνος της Ρωσικής Ομοσπονδίας (Государственный гимн Российской Федерации) 2000 Σεργκέι Μιχαλκόφ Αλεξάντρ Αλεξαντρόφ
  Σαμόα Σημαία της Ελευθερίας (The Banner of Freedom) 1962 Σάουνι Ιίγκα Κουρέζα (Sauni Iiga Kuresa) Σάουνι Ιίγκα Κουρέζα
  Σάο Τομέ και Πρίνσιπε Απόλυτη Ανεξαρτησία (Independência total) 1975 Άλντα Νέβες ντα Γκράτσα ντο Εσπίριτο Σάντο Άλντα Νέβες ντα Γκράτσα ντο Εσπίριτο Σάντο
  Σαουδική Αραβία Ο Βασιλικός Χαιρετισμός (عاش المليك Aash Al Maleek) 1950 Ιμπραχίμ Χαφάτζι (Ibrahim Khafaji) Αμπντούλ Ραχμάν Αλ-Χατίμπ (Abdul Rahman Al-Khateeb)
  Σεϋχέλλες Ελάτε μαζί όλοι οι Σεσελουά (Koste Seselwa) άγνωστη άγνωστος άγνωστος
  Σενεγάλη Όλοι κουρδίστε τις κόρα σας, χτυπήστε τα μπαλαφόν (Pincez Tous vos Koras, Frappez les Balafons) 1960 Λεοπόλντ Σεντάρ Σενγκόρ Χέρμπερτ Πέπερ
  Σερβία Μπόζε Πράβντε (Боже правде, Θεέ της Δικαιοσύνης) 2004 (de facto)
2006 (de jure)
Γιόβαν Τζόρτζεβιτς (Jovan Đorđević) Ντάβοριν Γιένκο (Davorin Jenko)
  Σιγκαπούρη Εμπρός Σιγκαπούρη (Majulah Singapura) 1959 Ζουμπίρ Σαΐντ Ζουμπίρ Σαΐντ
  Σιέρα Λεόνε Σε εξυψώνουμε, τόπε της ελευθερίας (High We Exalt Thee, Realm of the Free) 1961 Κλίφορντ Νέλσον Φάιλ Τζον Τζόζεφ Άκαρ
  Σλοβακία Ναντ Τάτρου σα Μπλίσκα ((Nad Tatrou sa blýska, Αστραπή πάνω από τα Τάτρας)[σημ. 12] 1918 Γιάνκο Ματούσκα παραδοσιακό
  Σλοβενία Μια πρόποση (Zdravljica)[σημ. 13] 1989 Φραντσέ Πρεσέρεν Στάνκο Πρέμερολ
  Σομαλία Qolobaa Calankeed 2012 Αμπντουλάχι Κουάρσε Αμπντουλάχι Κουάρσε
  Εσουατίνι Ω Κύριε Θεέ μας, που προσφέρεις τις ευλογίες των Σουάζι (Nkulunkulu Mnikati wetibusiso temaSwati) άγνωστη άγνωστος άγνωστος
  Σουδάν Είμαστε ο στρατός του Θεού και της χώρας μας (نحن جند الله جند الوطن Nahnu Jund Allah Jund Al-watan) άγνωστη άγνωστος άγνωστος
  Σουηδία Εσύ αρχαίε, εσύ ελεύθερε (Du gamla, Du fria)[σημ. 14] 1844 Richard Dybeck άγνωστος
  Σουρινάμ Ο Θεός να είναι μαζί με το δικό μας Σουρινάμ (God zij met ons Suriname) άγνωστη άγνωστος άγνωστος
  Σρι Λάνκα Μητέρα Σρι Λάνκα (Sri Lanka Matha) 1951 Ανάντα Σαμαρακούν Ανάντα Σαμαρακούν
  Συρία Φρουροί της Πατρίδας (حُمَاةَ الدِّيَار Ħumāt ad-Diyār) 1936 Καλίλ Μαρντάμ Μπέι Μοχάμετ Φλάιφελ (Mohammed Flayfel)
  Ταϊλάνδη Εθνικό τραγούδι (เพลงชาติ Phleng Chat)[σημ. 15] 1939 Λουάνγκ Σαρανουπράπχαν (Luang Saranupraphan) Πίτερ Φέιτ
  Τανζανία Ο Θεός Ευλογεί την Αφρική (Mungu ibariki Afrika) άγνωστη Ένοκ Σοντόνγκα Ένοκ Σοντόνγκα
  Τατζικιστάν Χαρά του Έθνους (Surudi milli) 1991 Γκιουλναζάρ Κελντί Σουλεϊμάν Γιουντάκοφ
  Τζαμάικα Τζαμάικα, Γη που Αγαπάμε (Jamaica, Land We Love)[σημ. 1] άγνωστη Χιου Σέρλοκ Ρόμπερτ Λάιτμποουρν
  Τζιμπουτί Τζιμπουτί (Djibouti) 1977 Αντέν Ελμί Αμπντί Ρομπλέχ
  Τόνγκα Τραγούδι του βασιλιά των Νησιών Τόνγκα (Ko e fasi ʻo e tuʻi ʻo e ʻOtu Tonga) 1874 Ουελινγκατόνι Νγκου Τουπουμαλόχι (Uelingatoni Ngū Tupoumalohi) Καρλ Γκουστάβους Σμιτ
  Τόγκο Χαίρε, Γη των Προγόνων (Salut à toi, pays de nos aïeux) 1960 Άλεξ Καζιμίρ-Ντοσέ Άλεξ Καζιμίρ-Ντοσέ
  Τουβαλού Τουβαλού για τον Παντοδύναμο (Tuvalu mo te Atua)[σημ. 1] 1978 Αφαέζε Μανόα Αφαέζε Μανόα
  Τουρκία Εμβατήριο της Ανεξαρτησίας (İstiklâl Marşı) 1921 Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι Οσμάν Ζεκί Ουνγκιόρ
  Τουρκμενιστάν Ανεξάρτητος και ουδέτερος ύμνος του κράτους της Τουρκμενίας (Garaşsyz, baky Bitarap Türkmenistanyň Döwlet Gimni) 1991 Σαπαρμουράτ Νιγιαζόφ Σαπαρμουράτ Νιγιαζόφ
  Τρίνινταντ και Tομπάγκο Φτιαγμένη από αγάπη για την ελευθερία (Forged From The Love of Liberty) 1962 Πάτρικ Καστάνιε (Patrick Castagne) Πάτρικ Καστάνιε
  Τσαντ La Tchadienne 1960 Λουί Γκιντρόλ και άλλοι Πολ Βιγιάρ
  Τσεχία Πού είναι το σπίτι μου (Kde domov muj?)[σημ. 12] 1918 Γιόσεφ Καγιετάν Τυλ Φραντίσεκ Σκρουπ
  Τυνησία Διαφεντευτές της πατρίδας (حماة الحمى Himat Al Hima) 1987 Μουσταφά Σαντίκ Αλ-Ραφίι και Αμπούλ-Κασέμ Εσεμπί (Aboul-Qacem Echebbi) Μοχάμετ Αμπντελουαχάμπ (Mohammed Abdelwahab)
  Υεμένη Ενωμένη Δημοκρατία της Υεμένης 1990 Αμπντάλα Αμπντουλουαχάμπ Νομάν (Abdallah Abdulwahab Noman) Αγιούμπ Ταρίς
  Φιλιππίνες Εκλεκτή γη 1898 Χοσέ Πάλμα Χούλιαν Φελίπε
  Φινλανδία Μάαμε (Maamme, Η χώρα μας) 1867 Γιόχαν Λούντβιχ Ρούνεμπεργκ Φρέντρικ Πάσιους
  Φίτζι Ο Θεός Ευλογεί τα Φίτζι (God Bless Fiji, Meda Dau Doka) 1970 Μάικλ Φράνσις Αλεξάντερ Πρέσκοτ Τσαρλς Όστιν Μάιλς
  Χιλή Εθνικός ύμνος της Χιλής (Himno Nacional de Chile) 1828 Εουσέμπιο Λίγιο Ραμόν Καρνισέρ

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Ο εθνικός ύμνος του Ηνωμένου Βασιλείου, «Ο Θεός σώζοι τον Βασιλέα», είναι επίσης εθνικός ύμνος της Νέας Ζηλανδίας και βασιλικός ύμνος των κρατών: Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Αυστραλία, Μπαχάμες, Καναδάς, Τζαμάικα, Παπούα Νέα Γουινέα, Άγιος Χριστόφορος και Νέβις, Νήσοι Σολομώντα και Τουβαλού.
  2. Το Βασίλειο της Δανίας έχει δύο επίσημους εθνικούς ύμνους με τον ύμνο "Kong Kristian" να χρησιμοποιείται κυρίως ως βασιλικός ύμνος.
  3. 3,0 3,1 Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» είναι κοινός εθνικός ύμνος της Ελλάδας και της Κύπρου.
  4. "Lijepa naša domovino" υιοθετήθηκε αρχικά από τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Κροατίας.
  5. Με βάσει το Σύνταγμα της Κύπρου δεν ορίζεται επίσημα κάποιος εθνικός ύμνος, αλλά εμπράκτως χρησιμοποιούνταν ο ελληνικός εθνικός ύμνος Ύμνος εις την Ελευθερίαν όταν ήταν παρών ο Ελληνοκύπριος πρόεδρος και ο τουρκικός εθνικός ύμνος İstiklâl Marşı όταν ήταν παρών ο Τουρκοκύπριος αντιπρόεδρος. Αυτή η πρακτική κράτησε μέχρι το 1963. Το 1967 με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου υιοθετήθηκε επίσημα ως εθνικός ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν.
  6. Το «Μυ Μπελαρούσι» υιοθετήθηκε αρχικά από τη Λευκορωσική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία.
  7. Και οι δύο ύμνοι, Θεέ υπερασπίσου τη Νέα Ζηλανδία και Ο Θεός σώζοι τον Βασιλέα είναι επίσημοι ύμνοι της Νέας Ζηλανδίας.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Αναφέρεται στο Θεέ υπερασπίσου τη Νέα Ζηλανδία
  9. Ο Βασιλικός ύμνος της Νορβηγίας είναι ο Kongesangen.
  10. Ο Εθνικός Ύμνος της Νότιας Αφρικής είναι υβρίδιο του Nkosi Sikelel' iAfrika (Ο Θεός να ευλογεί την Αφρική) και του Die Stem van Suid-Afrika.
  11. Ο ύμνος είναι γνωστός και ως Jeszcze Polska nie zginęła (Η Πολωνία δεν έχει χαθεί ακόμα).
  12. 12,0 12,1 Αρχικά υιοθετήθηκε από την Τσεχοσλοβακία το 1918 και αργότερα το 1993 από τη Σλοβακία και την Τσεχία.
  13. Ο ύμνος Zdravljica υιοθετήθηκε αρχικά από τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Σλοβενίας.
  14. Ο Σουηδικός βασιλικός ύμνος είναι ο Kungssången.
  15. Ο Βασιλικός ύμνος της Ταϊλάνδης είναι ο Phleng Sansoen Phra Barami.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «anthem». Reference.com. Lexico Publishing Group. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2008. 
  2. «national anthem». Encyclopædia Britannica. 2008. 
  3. «Royal anthem "God Save The Queen"». Department of Canadian Heritage. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2008. 
  4. «The Dutch Royal House». Βασιλικός Οίκος της Ολλανδίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2008. 
  5. Japan Policy Research Institute JPRI Working Paper No. 79 Αρχειοθετήθηκε 2018-10-02 στο Wayback Machine.. Published July 2001. Retrieved July 7, 2007.
  6. «'Bird's Nest' Ballads: Olympic National Anthems». NPR. 7 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2008. 
  7. God Save the King. 15. The Gentleman's Magazine. October 1745. 
  8. «Lost for words». The Economist. 26 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2008. 
  9. «La Marseillaise». Fordham University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2008. 
  10. «This town cherishes Tagore». The Times of India. 15 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2008. 
  11. «Facts and figures». Κυβέρνηση της Ελβετίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2008. 
  12. Ash, Timothy Garton (17 Ιανουαρίου 2008). «There are great national anthems - now we need an international one». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2008. 
  13. «List of Member States». United Nations. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
  14. «national-hymnen.de». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2009. 

Παραπομπές Επεξεργασία