Σοφοκλής Κ. Βουρνάζος
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Σοφοκλής Βουρνάζος (Λέσβος, 24 Σεπτεμβρίου 1853 - Λέσβος, 24 Σεπτεμβρίου 1889), ήταν Έλληνας ευεργέτης του 19ου αιώνα.
| Σοφοκλής Κ. Βουρνάζος | |
|---|---|
 Τσιγκογραφία του Σοφοκλή Κ. Βουρνάζου από το περιοδικό Ημερολόγιο Σκόκου του 1897. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 24 Σεπτεμβρίουιουλ. / 6 Οκτωβρίου 1853γρηγ. Λέσβος |
| Θάνατος | 24 Σεπτεμβρίουιουλ. / 6 Οκτωβρίου 1889γρηγ. Λέσβος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ευεργέτης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στη Λέσβο στις 24 Σεπτεμβρίου 1853 από αγαθοεργούς γονείς. Αφού πήγε σχολείο στη γενέτειρά του μετακόμισε στην Αθήνα όπου γράφτηκε ως φοιτητής της Νομικής. Διέκοψε μετά από δύο χρόνια τις σπουδές του και πήγε στην Κωνσταντινούπολη μετά από την επίμονη παρότρυνση του πατέρα του και αργότερα στην Οδησσό για να συνεργαστεί εμπορικά με τον επίσης ομογενή Αλέξανδρο Λάτρη.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του επέστρεψε στη Μυτιλήνη για να τακτοποιήσει την μεγάλη περιουσία που κληρονόμησε αυτός και τα νεώτερα αδέρφια του. Εργάστηκε ως έφορος των σχολείων, ως δημογέροντας κλπ. και έδρασε κοινωφελώς υπέρ του τόπου του. Αρρώστησε βαριά και πήγε στην Αθήνα για να θεραπευθεί, επέστρεψε όμως στην πατρίδα του πριν πεθάνει για να ταφεί εκεί.
Απεβίωσε την ημέρα των γενεθλίων του στις 24 Σεπτεμβρίου 1889. Ανακηρύχτηκε Μέγας Ευεργέτης από την εφορεία των σχολείων, και προς τιμή του ανεγέρθη ανδριάντας που φιλοτεχνήθηκε ο γλύπτης Μπονάνος. Η τελετή των αποκαλυπτηρίων έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1896.
Ευεργετικό έργο Επεξεργασία
Ο Βουρνάζος κληροδότησε ολόκληρη την περιουσία του είκοσι χιλιάδων τουρκικών λιρών για να ευεργετήσει τα σχολεία της Μυτιλήνης.
Πηγές Επεξεργασία
- Κωνσταντίνος Σκόκος (1897). Ημερολόγιον Σκόκου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010.