Σπυρίδων Βαλέττας
Ο Σπυρίδων Ι. Βαλέττας[2] (Χώρα Ίου, 1779 - Αθήνα, 11 Ιουνίου 1843) ήταν Έλληνας λόγιος, Φιλικός και για μικρό χρονικό διάστημα Γραμματέας (σημ. Υπουργός) της Επικράτειας επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως στη βραχύβια Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1841 (διάρκειας ενάμιση μήνα).
| Σπυρίδων Βαλέτας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1779 ή 1780[1] Χώρα Ίου |
| Θάνατος | 11 Ιουνίου 1843 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Εκκλησιαστικών της Ελλάδας και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας Φιλικός |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Χώρα της Ίου και προερχόταν από αρχοντική οικογένεια[2]. Εκπαιδεύτηκε αρχικά στην Ίο και αργότερα στην Πάτμο, τη Σίφνο[3] και την Κωνσταντινούπολη[Σημ. 1]. Από το 1818 υπηρέτησε στη Βουκουρέστι ως γραμματέας του ηγεμόνα Αλεξάνδρου Σούτσου. Μετέφρασε πολλά έργα, κάποια με ψευδώνυμο. Το 1818 μυήθηκε και στη Φιλική Εταιρεία. Το 1821 μετακινήθηκε στην Στεφανούπολη της Τρανσυλβανίας, όπου έμεινε μέχρι το 1827. Από το 1827 μέχρι το 1829 έμεινε στο Φιούμε. Τον Οκτώβριο του 1829 έφυγε για την Ελλάδα, όπου έφτασε το Νοέμβριο. Πήγε στην Ύδρα στην αντικαποδιστριακή συνέλευση τον Αύγουστο του 1831 και τον Ιούλιο του 1832 βρέθηκε στην Ε' Εθνική Συνέλευση ως πληρεξούσιος της Ίου, όπως αναφέρεται στην Εθνική Εφημερίδα[5][Σημ. 2]. Το 1833 βρίσκεται στην Αθήνα. Μετέφρασε πολλά φιλολογικά και πολιτικά έργα. Πήρε μέρος στην Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου ως υπουργός Δημόσιας Εκπαίδευσης και Εκκλησιαστικών από τις 24 Ιουνίου έως τις 11 Αυγούστου 1841. Πέθανε στις 11 Ιουνίου[6] 1843 περί τις 5 μ.μ. μετά από ασθένεια 40[7] ημερών[8], αφήνοντας την περιουσία του σε δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα. Κηδεύτηκε στην Αγία Ειρήνη της Αθήνας[8].
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΉταν παντρεμένος από το 1819 με την Αικατερίνη Σούτσου (περ. 1795 - 1837), με την οποία απέκτησε έξι παιδιά[9]. Αδελφός του ήταν ο Στέφανος Βαλέττα και συγγενής του ο Αριστομένης Βαλέτας[3].
Έργα
Επεξεργασία- Μετάφραση με το ψευδώνυμο Δημήτριος Αριστομένης: Ιωάννου-Ιακώβου Ρουσσώ, Λόγος περί αρχής και βάσεως ανισότητος των ανθρώπων προς αλλήλους, μεταφρασθείς εκ της γαλλικής γλώσσης υπό Δημητρίου Αριστομένους, δαπάνη του τιμιωτάτου και φιλογενούς Κ. Παλαιολόγου Λεμονή, Παρίσιοι 1818 εις 8ον
- «Αι επτά πληγαί της Ελλάδος», 1827. Συγκεκριμένα απαριθμεί ως τέτοιες τις εξής: α) Οι Κοτζάβασαι, β) Οι Βλαχοδούκες γ) Οι κόλακες, δ) Η τιτλομανία, ε) Αι Γιναίαι (οι λίρες των δανείων της Ανεξαρτησίας), στ) Οι φιλόδοξοι και ζ) Ο Τύπος ακόμη εις τα δεσμά[10]
- Αναφέρονται ότι υπήρχαν και άλλα έργα, καθώς και ποιήματα
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Από κάποιους βιογράφους του αναφέρεται ότι εκπαιδεύτηκε και στο Παρίσι αλλά αυτό δεν είναι σωστό: Στην αλληλογραφίας του το 1827 αναφέρει από το Φιούμε «πριν αναχωρήσω δια την πατρίδα, ήθελα να ιδώ την Τεργέστην και την Βενετίαν, δια να μη μείνω παντή ανίδεος των ευρωπαϊκών πόλεων»[4]
- ↑ Αν και αναφέρεται πολλές φορές στα πρακτικά που κατέγραφε η Εθνική Εφημερίς, σημειώνεται ότι δεν αναφέρεται στους υπογράφοντες του Πολιτικού Συντάγματος της Ε' Εθνικής Συνέλευσης
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 helios-eie
.ekt .gr /EIE /bitstream /10442 /4244 /1 /INR _Sklavenitis _a29 .pdf. - ↑ 2,0 2,1 Παπαπέτρος, Νικ. Π.· Σταυράκης, Ευάγ. Α. Σπυρίδων Βαλέτας. Ίος: Δήμος Ιητών - Δημοτική Βιβλιοθήκη. σελ. 8.
- ↑ 3,0 3,1 Παπαπέτρος, Σταυράκης (χ.χ.). σελ. 9.
- ↑ Σκλαβενίτης, σελ. 111.
- ↑ Εθνική Εφημερίς, Αρ. 25 13-7-1832, σελ 139, 158 [1] Αρχειοθετήθηκε 2012-03-15 στο Wayback Machine.
- ↑ Παπαπέτρος, Σταυράκης (χ.χ.). σελ. 32.
- ↑ Εφημερίς Αιών, 11/06/1843
- ↑ 8,0 8,1 Εφημερίς Αθήνα, 12/06/1843
- ↑ Παπαπέτρος, Σταυράκης (χ.χ.). σελ. 17.
- ↑ Κωνσταντίνος Δημαράς, «Επτά Πληγαί», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμεικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ. Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.141
Πηγές
Επεξεργασία- Σκλαβενίτης, Τριαντάφυλλος (1994). «Ο Σπυρίδων Βαλέτας και η μετάφραση της Πολιτικής Οικονομίας του J. B. Say». Η Επανάσταση του 1821. Αφιέρωμα στη μνήμη της Δέσποινας Θεμελή - Κατηφόρη. Παράρτημα του περιοδικού «Μνήμων» (αρ.9). Αθήνα: Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού.
- Κωνσταντίνος Δημαράς, «Επτά Πληγαί», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.140-141
- Ο Σπυρίδων Βαλέτας και η Ίος
- Νεοελληνική φιλολογία, έτι, Κατάλογος των από της πτώσεως της βυζαντινής αυτοκρατορίας μέχρι εγκαθιδρύσεως της εν Ελλάδι βασιλείας τυπωθέντων βιβλίων παρ' Ελληνικήν γλώωσαν, Τόμος 2, σελ. 242
- The diffusion and reception of the ideas of economic liberalism in Greece during the period 1828-1837, Baloglou - Panepistemio Peiraieus: Spudai, 2001[νεκρός σύνδεσμος]