Στάθης Ψύλλος

Έλληνας φιλόσοφος και καθηγητής πανεπιστημίου

Ο Στάθης Ψύλλος (Αθήνα, 22 Ιουνίου 1965) είναι Έλληνας φιλόσοφος της επιστήμης. Είναι καθηγητής Φιλοσοφίας της Επιστήμης και Μεταφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και μέλος του Ινστιτούτου Φιλοσοφίας και Ελκυστικής Επιστήμης "Rotman"[2] (Rotman Institute of Philosophy—Engaging Science) του Πανεπιστημίου του Δυτικού Οντάριο στον Καναδά. Την περίοδο 2013–2015 κατείχε την έδρα της Φιλοσοφίας της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο.[3] Είναι γνωστός για το έργο του στον επιστημονικό ρεαλισμό και στη μεταφυσική της επιστήμης.[4] Είναι επίσης αξιοσημείωτος κριτικός του στρουκτουραλισμού.[5]

Στάθης Ψύλλος
Γέννηση22  Ιουνίου 1965[1]
Αθήνα
ΥπηκοότηταΕλλάδα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Πατρών και Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΦιλοσοφία της επιστήμης, μεταφυσική, επιστημονικός ρεαλισμός, Δομισμός και Φιλοσοφικός ρεαλισμός
Ιδιότηταφιλόσοφος και διδάσκων πανεπιστημίου

Έχει καταταχθεί ανάμεσα στους 100 πιο αναδημοσιευμένους εν ζωή φιλοσόφους από την πλατφόρμα Μελετητής της Google.[6][7]

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1965 στην Αθήνα.[8] Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Πατρών, και στη συνέχεια έλαβε υποτροφία για να σπουδάσει φιλοσοφία στο εξωτερικό. Μετέβη στο Ηνωμένο Βασίλειο και σπούδασε στο Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου, από όπου πήρε το μεταπτυχιακό του στην Ιστορία και τη Φιλοσοφία της Επιστήμης. Υπό την επίβλεψη του Ντέιβιντ Παπινό (David Papineau) έλαβε το διδακτορικό του στη Φιλοσοφία το 1994 από την ίδια σχολή.[9]

Την περίοδο από το 1993 έως το 1998 ήταν αρχικά βοηθός και στη συνέχεια αναπληρωτής διευθυντής σύνταξης του British Journal for the Philosophy of Science. Από το 1995 έως το 1998 υπήρξε μεταδιδακτορικός ερευνητής της Βρετανικής Ακαδημίας, και στο τμήμα Φιλοσοφίας, Λογικής και Επιστημονικής Μεθόδου, της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου. Από το 1998, ήταν αναπληρωτής ερευνητής του Κέντρου για τη Φιλοσοφία των Φυσικών και Κοινωνικών Επιστημών, της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου.[10] Διορίστηκε στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1999, στον τομέα της Φιλοσοφίας και Θεωρίας της Επιστήμης και της Τεχνολογίας,[9] του οποίου είναι διευθυντής.[11]

Είναι μεταξύ των ιδρυτικών μελών της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φιλοσοφίας της Επιστήμης της οποίας υπήρξε και πρόεδρος την περίοδο από το 2007 έως το 2009.[12] Εν μέσω της ελληνικής κρίσης χρέους, διοργάνωσε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2011 το 3ο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φιλοσοφίας της Επιστήμης.[13] Την περίοδο από το 2009 έως το 2014 υπήρξε ο αρχισυντάκτης του επιστημονικού περιοδικού Metascience.[8] Το 2008 εξελέγη μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Φιλοσοφίας της Επιστήμης (Academie Internationale de Philosophie des Sciences - AIPS).[14] Το 2007, ήταν αντιπρόεδρος της Επιτροπής Προγραμματισμού για τη Φιλοσοφία της Επιστήμης στο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας, που έλαβε χώρα στη Σεούλ της Νότιας Κορέας, τον Ιούλιο του 2008. Τον Ιούλιο του 2011, ήταν ο λέκτορας της έδρας Springer, στην 11η Διεθνή συνδιάσκεψη της IHPST, που έγινε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ένα χρόνο αργότερα δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στην έδρα William Evans του Πανεπιστημίου του Οτάγκο, στη Νέα Ζηλανδία, ενώ από το Μάρτιο έως το Μάιο του 2013, δίδαξε στη θέση του καρδιναλίου Μερσιέ (Mercier) στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λέουβεν, στο Βέλγιο. Ακόμη δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, το Πανεπιστήμιο Μπιλκέντ στην Άγκυρα, το Κέντρο Επιστημονικής Κατάρτισης Χόμι Μπάμπα στη Βομβάη της Ινδίας, στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και το Πανεπιστήμιο της Ισλανδίας.[15] Το 2015, εξελέγη μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας (Academia Europea)[16] για τη συνεισφορά του στην προώθηση της διδασκαλίας, της εκπαίδευσης και της έρευνας στη φιλοσοφία.

Έχει συγγράψει και επιμεληθεί 8 συγγράμματα (δύο από τα οποία έχουν βραβευθεί) και πάνω από 120 επιστημονικά άρθρα και αναφορές σε επιστημονικά περιοδικά. Ακόμη έχει επιμεληθεί βιβλία, κυρίως στους τομείς του επιστημονικού ρεαλισμού, της αιτιότητας, της επεξήγησης και της ιστορίας της φιλοσοφίας της επιστήμης.[3] Ακόμη, έχει πραγματοποιήσει αρκετές ομιλίες σε σεμινάρια και συνδιασκέψεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου.[17]

Συγγραφικό έργο Επεξεργασία

Μεταξύ των δημοσιεύσεων του είναι τα εξής βιβλία[18]:

  • Knowing the Structure of Nature: Essays on Realism and Explanation, MacMillan-Palgrave, 2009
  • Επιστήμη και Αλήθεια, Εκδόσεις Οκτώ 2008
  • The Routledge Companion to the Philosophy of Science (with Martin Curd) Routledge, 2008 — Επιλογή ως Εξαιρετικού Ακαδημαϊκού τίτλου το 2008[19]
  • Philosophy of Science A-Z, Edinburgh University Press, 2007
  • Λογική: Η Δομή του Επιχειρήματος (με τους Δημήτρη Πορτίδη και Διονύση Αναπολιτάνο), εκδ. Νεφέλη, 2007
  • Causation and Explanation, Acumen (2002) & McGill-Queens University Press (2003) — Βράβευση από το Προεδρείο της Βρετανικής Εταιρείας για τη Φιλοσοφία της Επιστήμης ως το καλύτερο εγχειρίδιο στη Φιλοσοφία της Επιστήμης[20]
  • Scientific Realism: How Science Tracks Truth, Routledge, 1999

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 136028012. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. «Stathis Psillos». www.rotman.uwo.ca. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 «Stathis Psillos - Faculty of Arts and Humanities - Western University». www.uwo.ca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  4. Psillos, Stathis (2005). Scientific Realism: How Science Tracks Truth. London, New York: Routledge. ISBN 9781134619818. 
  5. «Structural Realism». plato.stanford.edu. Stanford Encyclopedia of Philosophy. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  6. «The 85 (or so) most cited living philosophers with public Google Scholar pages (CORRECTED)». leiterreports.typepad.com. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  7. «Stathis Psillos - Google Scholar Citations». scholar.google.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  8. 8,0 8,1 «Bio - Stathis Psillos». users.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  9. 9,0 9,1 «.:BiblioNet : Ψύλλος, Στάθης». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  10. «Research Associates - Who's Who - Centre for Philosophy of Natural and Social Science». www.lse.ac.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  11. «Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης - Τομεας Φιλοσοφίας και Θεωρίας της Επιστήμης και της Τεχνολογίας». Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013 (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών): 267. 2015. https://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf. Ανακτήθηκε στις 2016-10-22. 
  12. «European Philosophy of Science Association (EPSA) - Steering Committee». philsci.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  13. «EPSA 2011». epsa11.phs.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  14. «Alphabetical List - AIPS-AISR-PIIST». www.lesacademies.net. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  15. «Academy of Europe: CV - Stahis Psillos». www.ae-info.org. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  16. «Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας εξελέγη ο καθηγητής Ευ. Ψύλλος». Η Καθημερινή. 2015-10-06. http://www.kathimerini.gr/833751/article/epikairothta/ellada/melos-ths-eyrwpaikhs-akadhmias-e3elegh-o-ka8hghths--ey-yyllos. Ανακτήθηκε στις 2016-10-22. 
  17. «Talks - Stathis Psillos». users.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  18. «ΕΚΠΑ: Μ.Ι.Θ.Ε. - Στάθης Ψύλλος». www.phs.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  19. «The Routledge companion to philosophy of science | Awards & Grants». www.ala.org. American Library Association. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 
  20. «President's Prize - BSPS». www.thebsps.org. The British Society for the Philosophy of Science. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία