Η Στάση του Ίλλου ήταν εξέγερση στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία εναντίον του Αυτοκράτορα Ζήνωνα που έγινε το 484.

Ο Ζήνων ήταν από την Ισαυρία και έτσι εθεωρείτο βάρβαρος· με τις πολιτικές του δυσαρέστησε τον λαό. Τη στάση ξεκίνησε στο Θέμα Ανατολικών ο Ίλλος ο Ίσαυρος, αξιωματούχος της αυτοκρατορίας που είχε εξασφαλίσει και τη βοήθεια της Αυγούστας Αιλίας Βηρίνας, πεθεράς του Ζήνωνα και συζύγου του Λέοντα Α΄. Παρόλο που αρχηγός της εξεγέρσεως ήταν ο Ίλλος, δεν ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας, επειδή ήταν από την Ισαυρία όπως και ο Ζήνωνας, αλλά προώθησε γι'αυτή τη θέση τον Λεόντιο. Η εξέγερση ξεκίνησε το καλοκαίρι του 484 και μετά από λίγους μήνες ο Ίλλος αναγκάστηκε να κλειστεί στο Κάστρο της Χερρίδος, όπου πολιορκήθηκε για τέσσερα χρόνια. Μαζί τους ήταν ο εθνικός Παμπρέπιος, ποιητής και φιλόσοφος, ο οποίος μάντευε τάχα το αίσιο τέλος, έτσι κράτησαν ψυχολογικά 4 έτη, όταν όμως οι μαντείες του δεν επαληθεύτηκαν, ο Ίλλος τον πέταξε από τα τείχη. Το 488 έληξε η πολιορκία και ο Ίλλος παραδόθηκε μαζί με τον Λεόντιο στις Αυτοκρατορικές δυνάμεις. Έπειτα καταδικάστηκαν σε θάνατο, αποκεφαλίστηκαν και τα κεφάλια τους καρφωμένα σε κοντάρια περιφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη.

Πηγές Επεξεργασία