Στέφανος Λάντσας
Ο Στέφανος Λάντσας (Stefano Lanza, Αθήνα, 1861-1933) ήταν Έλληνας ζωγράφος ιταλικής καταγωγής που ασχολήθηκε με την τοπιογραφία.
| Στέφανος Λάντσας | |
|---|---|
| Γέννηση | 1861 Αθήνα |
| Θάνατος | 1933 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Προερχόταν από καλλιτεχνική οικογένεια καθώς ήταν γιος του Ιταλού ζωγράφου Βικέντιου Λάντσα και μικρότερος αδερφός του Λοΐζου Λάντσα, που υπήρξε και ο ίδιος ζωγράφος. Σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών της Αθήνας ενώ από το 1909 μέχρι το 1932 υπήρξε καθηγητής ιχνογραφίας[1] στο ίδιο ίδρυμα[2][3] αντικαθιστώντας τον αποθανόντα Εμμανουήλ Λαμπάκη. Εξέθεσε έργα του στην Ελλάδα (π.χ. αίθουσα φιλολογικού συλλόγου Παρνασσού το 1918[4] ) και στην Αίγυπτο. Πέθανε το 1933 στην Αθήνα.[2]
Τεχνοτροπία Επεξεργασία
Συνεχίζοντας μια παράδοση που ξεκίνησε από τον πατέρα του, ο Λάντσας απεικόνιζε στα έργα του αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, επηρεασμένος από τον ρομαντισμό των Ευρωπαίων περιηγητών του παρελθόντος. Η απόδοση των θεμάτων των έργων του χαρακτηρίζεται ως ρεαλιστική.[3][5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Πανσελήνου, Ναυσικά. «ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ». Πινακοθήκη της ΑΣΚΤ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Λάντσας Στέφανος (1861 Αθήνα - 1933 Αθήνα)». Εθνική Πινακοθήκη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, επιμ. (1999). Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου. σελ. 668.
- ↑ Ανωνύμου (1918). «Γράμματα και Τέχναι». Πινακοθήκη (205): 10. http://pleias.lis.upatras.gr/index.php/pinakothiki/article/view/34402/34383. Ανακτήθηκε στις 2015-09-18.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ/Μέτσοβο. Ζωγραφική, Χαρακτική, Γλυπτική. Αθήνα: Ίδρυμα Ευαγέλλου Αβέρωφ-Τοσίτσα. 2008. σελ. 30.