Στέφανος Μαρτζώκης
Ο Στέφανος Μαρτζώκης (Ζάκυνθος, 22 Φεβρουαρίου[2] 1855 - Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 1913[3]) ήταν Έλληνας ποιητής. Θεωρείται ο τελευταίος από την Επτανησιακή Σχολή. Μετέφρασε επίσης έργα του Σολωμού. Αδερφός του ήταν ο επίσης λογοτέχνης, Ανδρέας Μαρτζώκης.[4] Στην ποίησή του είχε την επιρροή του Τζάκομο Λεοπάρντι.
| Στέφανος Μαρτζώκης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Στέφανος Μαρτζώκης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 22 Φεβρουαρίου 1855[1] Ζάκυνθος |
| Θάνατος | 21 Φεβρουαρίου 1913 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Ανδρέας Μαρτζώκης |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓιος του λόγιου και πρόσφυγα Λουδοβίκου Μαρτζώκη, ο πατέρας του ήταν ιταλικής καταγωγής και μητέρα του ήταν η Μαρίνα Μεσσαλά.[5]. Ο Στέφανος σπούδασε φιλόλογος στο Παρίσι και μετά την επιστροφή του στα Επτάνησα, εργάστηκε ως καθηγητής ιταλικών στο Γυμνάσιο πρώτα στο Αργοστόλι (1883-85) και κατόπιν στην Αθήνα. Έπειτα από την κατάργηση του μαθήματος ο ποιητής έμεινε άνεργος και την οικονομική του κατάσταση επιδείνωσε και η αποτυχία στο γάμο του (που άντεξε 7 χρόνια), από τον οποίο απέκτησε 2 παιδιά. Η μελαγχολία που τον διακατείχε τον ακολουθούσε και στην ποίησή του[6]. Η πρώτη του (ελληνόγλωσση) ποιητική συλλογή με τίτλο "Μπαλάντες" κυκλοφόρησε το 1889.
Για την επιβίωσή του στην ελληνική πρωτεύουσα ο Μαρτζώκης δημοσίευσε ποιήματά του σε εφημερίδες και περιοδικά. Στην Αθήνα ανέπτυξε το δικό του φιλολογικό κύκλο, στον οποίο τον φώναζαν "Ο μαέστρος". Μια από τις σημαντικότερες ποιητικές του συλλογές με τίτλο "Βάρβαροι Στίχοι" και "Νέα Ποιήματα" κυκλοφόρησε το 1906, λίγο πριν πεθάνει.
Πέθανε καθώς μεταφερόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, μία ημέρα μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, το Φεβρουάριο του 1913. Είχε τιμηθεί για το έργο του με το παράσημο του Αργυρού Σταυρού των Ιπποτών[7]. Ο γιος του, Καίσαρ, εξέδωσε τα άπαντά του (με πρόλογο του Μαρίνου Σιγούρου, 10 περίπου χρόνια μετά το θάνατο του Στέφανου Μαρτζώκη.
Επιλεγμένα έργα
Επεξεργασία- Μπαλάντες (1889)
- Σονέτα (1900)
- Νέα ποιήματα (1906)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14506081v.
- ↑ Νέα Εστία, τεύχη 1611-1615, σελ. 1.301
- ↑ Μιχαήλ Περάνθης, Μεγάλη Ανθολογία της Ποιήσεως (από την Άλωση ως σήμερα), 1964, σελ. 8.
- ↑ Βιογραφικό Αρχειοθετήθηκε 2017-12-22 στο Wayback Machine. στον ιστότοπο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, ανάκτηση 9-7-2013.
- ↑ Νέα Εστία, τ. 73, σελ. 226.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια 2002, τ. 12, σελ. 160, Αθήνα 1984.
- ↑ «Εφημερίδα "ΑΘΗΝΑΙ", Αρ.Φύλλου 3751 (126), έτος ΙΑ΄, σελ. 2-3». 22 Φεβρουαρίου 1913. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία