Σταύρος Βουτυράς

Ο Σταύρος Βουτυράς (1841-1923) ήταν Έλληνας Κωνσταντινοπολίτης λόγιος, εκδότης, δημοσιογράφος, και συγγραφέας.

Σταύρος Βουτυράς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Σταύρος Βουτυράς (Ελληνικά)
Γέννηση	1841 Τσεγκέλκιοϊ
Θάνατος	1923 Παλαιό Φάληρο
Χώρα πολιτογράφησης	Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Σπουδές	Μεγάλη του Γένους Σχολή
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	εκδότης δημοσιογράφος
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1841 στο Τσεγγέλκιοϊ του Βοσπόρου. Φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη. Το 1865 άρχισε να ασκεί την δημοσιογραφία και μαζί με τους Ιωάννη Βρετό και Γεώργιο Βαφειάδη εξέδωσε την εφημερίδα Νεολόγος στην Κωνσταντινούπολη προσπαθώντας να αφυπνίσει το εθνικό αίσθημα του υπόδουλου Ελληνισμού και να πολλαπλασιάσει τα σχολεία. Πρωτοστάτης της εθνικής κίνησης συνετέλεσε στην σύμπηξη του Θρακικού Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου, της Μικρασιάτικης Αδελφότητος προς διάδοση των Ελληνικών Γραμμάτων και διαφόρων άλλων επιτόπιων σωματείων. Μαζί με τον Ηροκλή Βασιάδη και πολλούς άλλους, ίδρυσε τον Ελληνικό Φιλολογικό Σύλλογο στην Κωνσταντινούπολη. Τιμωρήθηκε πλειστάκις από την τουρκική κυβέρνηση, άλλοτε μέσω παύσεως της εφημερίδας, άλλοτε μέσω απελάσεων και μεγάλων προστίμων. Το 1897 απελάθηκε και ήρθε στην Αθήνα. Για ένα διάστημα εξέδιδε από εκεί το Νεολόγο. Έπειτα επέστρεψε και πάλι στην Κωνσταντινούπολη παρέμεινε μέχρι το 1922 διευθύνων την εξωτερική πολιτική του Πατριαρχείου από τη θέση του «Μέγα Υπομνηματογράφου». Το έργο του Βουτυρά υπήρξε πολυσχιδές από πολιτικής και φιλολογικής απόψεως. Μετέφρασε έργα των Ουγκώ, Ρακίνα, Σλιμπερζέ, ενώ υπήρξε συγγραφέας διαφόρων μελετών. Πέθανε το 1923 σε ηλικία 82 χρόνων πένης και πρόσφυγας στο Φάληρο. Κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη.

Ενδεικτική εργογραφία

• Λεξικόν Ιστορίας και Γεωγραφίας (9τόμοι)
• Οι Πτολεμαίοι της Αιγύπτου
• Ο Βυζαντινός Βίος
• Τα προνόμια των Πατριαρχείων
• Ἡ Παπική Μοναρχία καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Αυτοσχέδιος μελέτη, Εκ του Τυπογραφείου των βιβλιεμπορείων Αποστολοπούλου, Αθήνα 1902.
• Καλλιόπη Α. Κεχαγιά 1839-1905, Τυπογραφείον Εστία, Αθήνα 1925.
• Λόγος ἀπαγγελθεὶς ἐν τῷ Ζαπείῳ ἐπί ταῖς ἐνιαυσίοις ἐξετάσεσι τῇ 21 Ἰουνίου 1881, Τύποις Βουτυρά και Σ/ας, Κωνσταντινούπολη 1881.
• Τὰ προνόμια τῶν ἐν Τουρκία Χριστιανικῶν κοινοτήτων, Κωνσταντινούπολη 1911.
• Χρηστομάθεια πρὸς χρῆσιν τῶν Ἑλληνικῶν σχολείων, Τυπογραφείον Ι. Α. Βρετού, Κωνσταντινούπολη 1872.

Πηγές

• Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού Τύπου 1784 – 1974.
• Ελευθερουδάκη - Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν.
• Ανδρέας Αθ. Αντωνόπουλος - Οι Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το ανατολικό ζήτημα 1866-1881 (Η μαρτυρία του Νεολόγου Κωνσταντινούπολης).
• Χάρης Εξερτζόγλου - Εθνική Ταυτότητα στην Κωνσταντινούπολη τον 19ο αι.
• Χάρης Εξερτζόγλου - Προσαρμοστικότητα και πολιτική ομογενειακών κεφαλαίων.