Η συνθήκη του Τορίνο συνήφθη μεταξύ της Γαλλίας και του βασιλείου της Σαρδηνίας στις 24 Μαρτίου 1860. Με τη συνθήκη το Δουκάτο της Σαβοΐας και η επαρχία της Νίκαιας προσαρτήθηκαν στη Γαλλία.

Συνθήκη του Τορίνο (1860)
Τα Ιταλικά κράτη την εποχή της προσάρτησης της Σαβοΐας το 1860
ΤύποςΠροσάρτηση της Σαβοΐας και Νίκαιας στη Γαλλία
Υπογραφή24 Μαρτίου 1860
ΥπογράφοντεςΓαλλία
Βασίλειο της Σαρδηνίας

Ιστορικό

Επεξεργασία

Ο αυτοκράτορας της Γαλλίας Ναπολέων Γ' και ο πρωθυπουργός του βασιλείου της Σαρδηνίας κόμης Καβούρ συναντήθηκαν μυστικά στη γαλλική λουτρόπολη Πλομπιέρ-λε-Μπαιν στις 21 Ιουλίου 1858. Συμφώνησαν ότι η Γαλλία θα υποστηρίξει την ενοποίηση της Ιταλίας που επιχειρούσε το βασίλειο της Σαρδηνίας, υπό τον όρο ότι ο πάπας να διατηρήσει τον έλεγχο της Ρώμης. Σε αντάλλαγμα ζητήθηκε από τη Γαλλία το βασίλειο της Σαρδηνίας να παραχωρήσει το δουκάτο της Σαβοΐας μαζί με την κομητεία της Νίκαιας στη Γαλλία.

 
Στο Σαμπερί ο κόσμος ανεμίζει γαλλικές σημαίες κάτω από το κάστρο των Δουκών κατά την προσάρτηση της Σαβοΐας στη Γαλλία το 1860.

Τον Απρίλιο του 1859, η Αυστρία, εξ αιτίας του ότι η Σαρδηνία προμήθευε όπλα στο αποσχιστικό κίνημα της Λομβαρδίας, κήρυξε πόλεμο στη Σαρδηνία. Κατά τη διάρκεια αυτού του δεύτερου ιταλικού πολέμου ανεξαρτησίας οι γαλλοσαρδηνικές δυνάμεις νίκησαν τους Αυστριακούς σε αρκετές μάχες: Παλέστρο, Μοντεμπέλλο, Ματζέντα και Σολφερίνο αλλά οι απώλειες εκατέρωθεν ήταν πολύ μεγάλες.

Ο Ναπολέων Γ', ο οποίος διοικούσε ο ίδιος το στρατό του, ανησυχώντας για την έκταση της αιματοχυσίας αποφάσισε να τερματίσει τον πόλεμο. Οι μάχες ολοκληρώθηκαν με την ανακωχή της Βιλλαφράνκα στις 12 Ιουλίου 1859. Η ανακωχή οδήγησε στη Συνθήκη της Ζυρίχης της 10ης Νοεμβρίου 1859, με την οποία η Αυστρία παραχώρησε τη Λομβαρδία στη Γαλλία, η οποία την παραχώρησε στο Βασίλειο της Σαρδηνίας. Η πλήρης ενοποίηση της Ιταλίας αναβλήθηκε, αν και όχι για πολύ.

Ο βασιλιάς της Σαρδηνίας Κάρολος Αλβέρτος (1798-1849) ήταν ενεργός Ιταλός εθνικιστής. Στη γαλλόφωνη Σαβοΐα, η ιδέα της ένωσης με τη Γαλλία είχε επικρατήσει καθώς οι φιλελεύθερες τάξεις αντιλαμβάνονταν ότι ο «οίκος της Σαβοΐας» στο Τορίνο δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για την περιοχή τους πέρα ​​από το Μον Μπλαν και γίνονταν διακρίσεις κατά των γαλλόφωνων. Στις 25 Ιουλίου 1859, περίπου 30 κορυφαίοι πολίτες του Σαμπερί παρουσίασαν ένα αίτημα στον Ναπολέοντα Γ', ζητώντας να προσαρτηθεί η Σαβοΐα στη Γαλλία. « [...] Η Σαβοΐα δεν είναι ιταλική και δεν μπορεί να να γίνει [...] »[1]

Η συνθήκη

Επεξεργασία

Η συνθήκη του Τορίνο υπογράφηκε στις 24 Μαρτίου 1860. Με αυτή το βασίλειο της Σαρδηνίας-Πεδεμόντιο συναινούσε στην παραχώρηση των εδαφών της Σαβοΐας και της Νίκαιας, αφού επιβεβαιωνόταν η θέληση των κατοίκων με δημοψήφισμα. Ταυτόχρονα άρχισαν να αποσύρονται τα στρατεύματα της Σαρδηνίας- Πεδεμοντίου από τη Σαβοΐα και τη Νίκαια.

Το δημοψήφισμα πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο (15/16 στην επαρχία της Νίκαιας και 22/23 στη Σαβοΐα) και τα επίσημα στοιχεία έδειξαν πολύ υψηλά ποσοστά υπέρ της επιθυμίας προσάρτησης στη Γαλλία (99,4% και 99,8% αντίστοιχα).

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. G. Dardel,Et la Savoie devint française... , Librairie Arthème Fayard, 1960, p. 72-73.