To δουκάτο της Σαβοΐας είναι ένα παλιό αυτόνομο δουκάτο, πυρήνας των Κρατών της Σαβοΐας, που έγινε το Βασίλειο της Σαρδηνίας το 1713, και μοιράστηκε ανάμεσα στη Γαλλία και την Ιταλία το 1860.

Δουκάτο της Σαβοΐας
14161860

Σημαία

Έμβλημα
ΠρωτεύουσαΣαμπερί και Τορίνο
Γλώσσεςλατινική γλώσσα και Γαλλικά
Πολίτευμαμοναρχία

Γεωγραφία Επεξεργασία

Το δουκάτο της Σαβοΐας περιλαμβάνει αρκετές περιοχές που ονομάστηκαν επαρχίες τον 18ο αιώνα:

Ιστορία Επεξεργασία

 
Εθνόσημο του δουκάτου

Στις 19 Φεβρουαρίου 1416, ο αυτοκράτορας Σιγισμούνδος αναβαθμίζει την Κομητεία της Σαβοΐας σε δουκάτο της Σαβοΐας, δίνοντάς του μια πολιτική αυτονομία δίχως προηγούμενο. Οι διάδοχοι του Αμεδαίου Η΄ της Σαβοΐας (οι κόμητες και δούκες της Σαβοΐας) φέρουν πλέον τον τίτλο του δούκα μέχρι να γίνουν βασιλείς της Σικελίας, και στη συνέχεια της Σαρδηνίας στις αρχές του 18ου αιώνα. Αυτή η ημερομηνία της 19ης Φεβρουαρίου έχει παραμείνει ως η «εθνική» γιορτή της Σαβοΐας.

Τα διάφορα κράτη, δουκάτα ή βασίλεια της Ιταλίας άρχισαν να γίνονται ομοσπονδιακά μόλις από το 1860.

Το 1860, η ιταλική επανάσταση (Risorgimento) και τα δημοψηφίσματα για την ενοποίηση της Ιταλίας μετατρέπουν σε ομοσπονδιακά τα κράτη της Ιταλίας και εγκαθιστούν τον βασιλιά της Σαρδηνίας Βίκτωρας-Εμανουήλ Β΄ της Σαβοΐας στο θρόνο μιας συνταγματικής μοναρχίας με τη στήριξη του «αυτοκράτορα των Γάλλων» Ναπολέοντα Γ΄.

Στις 22 Απριλίου του ίδιου έτους, κατά την επικύρωση του Συμφώνου του Τορίνου, ως συνέπεια ενός δημοψηφίσματος (130 533 "Ναι" / "Ναι και περιοχή" ενάντι 235 "Όχι"), το δουκάτο της Σαβοΐας πωλείται υπό όρους στη Δεύτερη Αυτοκρατορία του αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ', δημιουργώντας τους νομούς της Σαβοΐας και της Άνω Σαβοΐας.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία