Συνοβιακή χονδρωμάτωση
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η συνοβιακή χονδρωμάτωση είναι μια ασθένεια που προσβάλει τις διαρθρώσεις στον αρθρικό υμένα, ο οποίος είναι μια λεπτή, εύκαμπτη μεμβράνη γύρω από την άρθρωση.
Σημάδια και συμπτώματα Επεξεργασία
Οι ασθενείς συνήθως παραπονιούνται για πόνους στις αρθρώσεις, οι οποίοι επιμένουν για μήνες ή ακόμα και για χρόνια και οι οποίοι δεν ελαττώνονται με την άσκηση, την ένεση στεροειδών ή την θερμική θεραπεία. Επίσης δεν εμφανίζεται τίποτα στην ακτινογραφία παρά μόνο ένας σαφής περιορισμός στις κινήσεις.
Υπάρχουν τρία καθορισμένα στάδια αυτής της ασθένειας:
- πρώιμο στάδιο: απουσία ελεύθερων σωματίων αλλά ενεργή αρθρική νόσος.
- μεταβατικό στάδιο: ελεύθερα σωμάτια και αρθρική νόσος.
- τελικό στάδιο: ελεύθερα σωμάτια και απουσία νόσου.
Στα πρώιμα στάδια της νόσου, συχνά συγχέεται με την τενοντίτιδα ή/και την αρθρίτιδα. Στο μεταβατικό στάδιο, γίνεται εμφανής η παρουσία ελεύθερων σωματίων μέσω ακτινογραφίας σε πάνω από το 70% των περιπτώσεων, ενώ η μαγνητική τομογραφία δείχνει όσα δεν φαίνονται στην ακτινογραφία. Ο υπέρηχος χρησιμεύει επίσης στο να γίνει η διάγνωση.
Στην ασθένεια αυτή, η λεπτή εύκαμπτη μεμβράνη του αρθρικού υμένα σχηματίζει κυψέλες, οι οποίες ασβεστοποιούνται και διευρύνονται. Αυτά τα οζίδια απελευθερώνονται γύρω από τις αρθρώσεις και σταδιακά μεγαλώνουν, αυξάνοντας τη δυσφορία και την ακαμψία των αρθρώσεων.
Η εν λόγω ασθένεια είναι σπάνια και ελάχιστα γνωστή ενώ προς το παρόν δεν υπάρχει κάποια γνωστή θεραπεία. Ο προσβεβλημένος ιστός εμφανίζεται ως ημιστερεή μάζα κατά την μαγνητική τομογραφία ενώ η τελική διάγνωση επιβεβαιώνεται με την βιοψία.
Η συνοβιακή χονδρωμάτωση εμφανίζεται δυο φορές πιο συχνά στους άνδρες και συνήθως κοντά στην ηλικία των 40 ετών. Ωστόσο οι Διαδικτυακές κοινότητες για ασθενείς με τέτοιου είδους χονδρωμάτωση δείχνουν ότι τα δυο φύλα όσο και τα μέλη αυτών που είναι νέοι ασθενείς εκπροσωπούνται ισότιμα.
Η ασθένεια αυτή συνήθως αφορά σε κάθε περίπτωση μόνο μια από τις αρθρώσεις που δέχονται το βάρος του ανθρώπου (ισχίο, αστράγαλος, γόνατο), αν και ο αγκώνας ή ο καρπός μπορεί επίσης να επηρεαστούν. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να επηρεαστεί η κροταφογναθική άρθρωση.