Σόφι Βίλμες
Η Σόφι Βίλμες (Sophie Wilmès, γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1975[2][3]) είναι πολιτικός και υπηρέτησε πρωθυπουργός της χώρας από τις 27 Οκτωβρίου 2019 ως την 1η Οκτωβρίου 2020, η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία του Βελγίου.[4]
| Σόφι Βίλμες | |
|---|---|
.jpg) | |
| Πρωθυπουργός του Βελγίου | |
| Περίοδος 27 Οκτωβρίου 2019 – 1 Οκτωβρίου 2020 | |
| Μονάρχης | Φίλιππος |
| Προκάτοχος | Σαρλ Μισέλ |
| Διάδοχος | Αλεξάντερ Ντε Κρο |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 15 Ιανουαρίου 1975 (46 ετών), Βρυξέλλες |
| Εθνότητα | Βελγική |
| Υπηκοότητα | Βελγική |
| Πολιτικό κόμμα | Μεταρυθμιστικό Κίνημα |
| Σύζυγος | Chris Stone (από 2009)[1] |
| Σπουδές | Institut des hautes études des communications sociales UCLouvain Saint-Louis – Bruxelles |
| Επάγγελμα | Οικονομολόγος Πολιτικός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώιμη ζωή Επεξεργασία
Γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1975 στην πόλη των Βρυξελλών και σπούδασε οικονομικά, ενώ έχει εργαστεί σε μεγάλο δικηγορικό γραφείο ως οικονομική σύμβουλος. [2]Ενώ έχει επίσης σπουδάσει και εφαρμοσμένη επικοινωνία. Ο πατέρας ήταν καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λέουβεν, ενώ μετέπειτα ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της κεντρικής τράπεζας της χώρας. Η μητέρα της είναι εβραϊκής καταγωγής και δασκάλα στο επάγγελμα.
Επαγγελματική πορεία Επεξεργασία
Η Βίλμες ξεκίνησε, ως γραμματέας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στον τομέα του ελέγχου του προϋπολογισμού. Στην συνέχεια προσχώρησε σε ένα δικηγορικό γραφείο, για το εμπορικό δίκαιο ως οικονομική σύμβουλος. Έφυγε από αυτή την δουλειά για να επικεντρωθεί στην πολιτική της καριέρα.
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Είναι παντρεμένη με τον ποδοσφαιριστή Κρις Στόουν και έχει τέσσερα παιδιά.[5]
Πολιτική Επεξεργασία
Η Βίλμες ξεκίνησε ως δημοτική σύμβουλος στις Βρυξέλλες, ενώ τα πρώτα της βήματα με την πολιτική ξεκίνησαν το 2000 με το Εργατικό Κόμμα, το οποίο μετονομάστηκε σε Μεταρρυθμιστικό Κίνημα. Εκλέχθηκε στην ομοσπονδιακή βουλή το 2014, ενώ ανέλαβε και στις δύο κυβερνήσεις του Σαρλ Μισέλ το υπουργείο Οικονομικών μέχρι τον διορισμό της στην πρωθυπουργία.[6]
Πρωθυπουργός Επεξεργασία
Στις 26 Οκτωβρίου 2019 η ίδια προτάθηκε για υπηρεσιακή πρωθυπουργός μετά την παραίτησή του προκατόχου της από τον κυβερνητικό συνασπισμό, όπου και έγινε αποδεκτή από τον βασιλιά Φίλιππο το μεσημέρι της επόμενης ημέρας για να διοριστεί στο αξίωμα της πρωθυπουργού.[2]
Στις 27 Οκτωβρίου 2019 διαδέχθηκε στον πρωθυπουργικό θώκο τον Σαρλ Μισέλ, επειδή ο ίδιος παραιτήθηκε λόγω ανάληψης καθηκόντων του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία του Βελγίου.
Η πρώτη κυβέρνηση της ήταν υπηρεσιακή καθώς τα πολιτικά κόμματα βρίσκονταν σε διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών του Μαΐου 2019, καθώς το Βέλγιο δεν διέθετε κανονική κυβέρνηση από τον Δεκέμβριο του 2018. Η θητεία της πρώτης της κυβέρνησης έληξε στις 17 Μαρτίου 2020. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε η δεύτερη κυβέρνηση της με φόντο την Πανδημία κορονοϊού 2019–20 ώστε να αντιμετωπιστεί γρηγορότερα αυτή η κρίση.
Στις 16 Μαρτίου 2020 παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά στον βασιλιά Φίλιππο για να διοριστεί και επίσημα στην πρωθυπουργία[7] , καθώς στις 15 Μαρτίου 2020 ο κυβερνητικός τρικομματικός συνασπισμός μειοψηφίας έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο με 94 ψήφους επί συνόλου 150 βουλευτών καθώς έλαβε τη στήριξη από τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Πράσινο Κόμμα, το Οικολογικό Κόμμα, το Ανθρωπιστικό Δημοκρατικό Κόμμα και το Φιλελεύθερο Κόμμα.
Στις 17 Μαρτίου 2020 σχηματίστηκε η δεύτερη κυβέρνηση της η οποία είναι μειοψηφίας μόλις τριών κομμάτων καθώς τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης στηρίζουν την κυβέρνηση δεν αποτελούν μέλη της. Αυτό έγινε ώστε να αντιμετωπιστεί η πανδημία καθώς πλέον αυτή η κυβέρνηση απέκτησε πλήρη νομοθετική εξουσία, σε σχέση με την πρώτη κυβέρνηση, η οποία ήταν υπηρεσιακή.
Στις αρχές Οκτωβρίου 2020 την διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Αλεξάντερ Ντε Κρο και η ίδια έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.brusselslife .be /fr /article /les-bruxellaustraliens. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Who Am I?». Sophie Wilmes. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Sophie Wilmès». www.sophiewilmes.be. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2016.
- ↑ «De eerste vrouwelijke premier van België staat voor een ondankbare taak». demorgen.be (στα Ολλανδικά).
- ↑ Nizet, Pierre (28 Οκτωβρίου 2019). «Qui est vraiment Sophie Wilmès, notre nouvelle Première minister» (στα Γαλλικά). Sud Info. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Rankin, Jennifer (2019-10-28). «Belgium gets first female PM as Sophie Wilmès takes office» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2019/oct/28/belgium-first-female-pm-sophie-wilmes. Ανακτήθηκε στις 2019-10-29.
- ↑ «Belgium hands powers to caretaker PM to fight Covid-19 after 15-month stalemate». The Guardian (στα Αγγλικά). 16 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2020.