Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος

Το Τάγμα του Χρυσόμαλου Δέρατος ιδρύθηκε από τον Φίλιππο τον Αγαθό με σκοπό την ανάκτηση των Αγίων Τόπων από τους Τούρκους.

Συνθήκες ίδρυσης Επεξεργασία

Ο Φίλιππος ο Αγαθός ηγεμόνευε στο Δουκάτο της Βουργουνδίας και σε συμμαχία με την Αγγλία κρατούσε δέσμια τη Γαλλία, συνεχίζοντας την προσωπική του έχθρα με τον δελφίνο Κάρολο. Ο Φίλιππος εξαντλημένος από τους συνεχείς πολέμους και την οικονομική αφαίμαξη, αλλά και την ανάγκη να υποστηρίζει τις αγγλικές διεκδικήσεις στο στέμμα της Γαλλίας, αναγκάστηκε να διαπραγματευτεί με τους Γάλλους. Ο σύμμαχος του Φιλίππου Ιωάννης του Λάνκαστερ, Δόυκας του Μπέντφορντ, αντιβασιλέας της Γαλλίας, αντιτίθετο στον τερματισμό του πολέμου. Ο Μπέντφορντ επιθυμώντας διακαώς την αναζωπύρωση της συμμαχίας θέλησε να προωθήσει μια νέα οικογενειακή συμμαχία. Ο Φίλιππος, άτεκνος και χήρος, δέχθηκε να παντρευτεί την Ινφάντα Ισαβέλλα, την Πορτογαλίδα πριγκίπισσα, κόρη της Φιλίππης του Λάνκαστερ, θείας του Μπέντφορντ. Ο γάμος τους πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1430 και με την ευκαιρία αυτή ο Φίλιππος διακήρυξε την ίδρυση του Βουργουνδικού Τάγματος των Ιπποτών ή του Χρυσόμαλου Δέρατος. Ο Μπέντφορντ είχε προτείνει στον κουνιάδο του να τον κάνει Ιππότη της Περικνημίδος. Ο Φίλιππος όμως, μην θέλοντας στενότερους δεσμούς με τους Άγγλους, βρήκε έναν ευγενικό τρόπο να αρνηθεί,κι έτσι ίδρυσε δικό του τάγμα.[1]

Πηγή έμπνευσης Επεξεργασία

Το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος αφιερωμένου στον Άγιο Ανδρέα, λέγεται πως ενέπνευσε η Μαρία βαν Κρόμπουργκ, μέλος στη συνοδεία του Φιλίππου, όμως στην πραγματικότητα την έμπνευση είχε ο μυθικός Ιάσων και η εκστρατεία του, που για τον Γάλλο δούκα αντιπροσώπευε τον όρκο του Τάγματος σχετικά με την ανάκτηση των Αγίων Τόπων από τους Τούρκους[2].

Οργάνωση Επεξεργασία

Η πρώτη συνέλευση του Τάγματος πραγματοποιήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1431. Συμμετείχαν 24 ιππότες που διορίσθηκαν από τον δούκα, Αρχηγό του Τάγματος. Αργότερα έγιναν 31 και η εισδοχή στο Τάγμα γινόταν κατ' απόλυτη εκλογή. Ο Αρχηγός είχε δύο ψήφους. Ο Καγκελλάριος προήδρευε στις συνελεύσεις των Κεφαλαίων και εξέταζε τις κατηγορίες εναντίον των μελών. Οι συζητήσεις γίνονταν σε τρεις γλώσσες: στα φλαμανδικά, τα βουργουνδικά και τα λατινικά.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Frederic Julliard, «Το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.71 (Μάιος 1974),σελ.84-86
  2. 2,0 2,1 Frederic Julliard, «Το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.71 (Μάιος 1974),σελ.86

Πηγές Επεξεργασία

  • Frederic Julliard, «Το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.71 (Μάιος 1974),σελ.84-91

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία