Τίτος Φλάβιος Κλήμης (ύπατος)
Ο Τίτος Φλάβιος Κλήμης, λατιν.: Titus Flavius Clemens (άκμασε το 95) από το Γένος των Φλαβίων ήταν γιος του Τ. Φλ. Σαβίνου ΙΙΙ, εξαδέλφου του Δομιτιανού. Ο Τ. Φλ. Κλήμης υπηρέτησε μαζί με τον Δομιτιανό ως ύπατος από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο το 95. Λίγο μετά την έξοδο από την υπατεία, ο Κλήμης εκτελέστηκε, υποτίθεται για αθεϊσμό· οι ακριβείς συνθήκες παραμένουν ασαφείς. Με την πάροδο του χρόνου, θεωρήθηκε πρώιμος Χριστιανός μάρτυρας. [1]
| Τίτος Φλάβιος Κλήμης (ύπατος) | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 50 (περίπου) |
| Θάνατος | Μαΐου 95 Ρώμη |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Τόπος ταφής | Άγιος Κλήμης στο Λατερανό |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Eορτασμός αγίου | 22 Ιουνίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Φλαβία Δομιτίλλα (Αγία) |
| Τέκνα | Vespasian the Younger Domitian the Younger |
| Γονείς | Τίτος Φλάβιος Σαβίνος ΙΙΙ (ύπατος το 69) και Arrecina |
| Αδέλφια | Τίτος Φλάβιος Σαβίνος IV (ύπατος το 82) Flavia Plautilla Πάπας Κλήμης Α΄ |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Φλαβίων και Flavii Sabini |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ύπατος στην αρχαία Ρώμη |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Κλήμης ήταν γιος του Τίτου Φλάβιου Σαβίνου ΙΙΙ, αντικαταστάτη υπάτου το έτος 69. Ο Τ. Φλ. Σαβίνος ΙΙΙ ήταν ανιψιός του Αυτοκράτορα Βεσπασιανού και έτσι εξάδελφος των Αυτοκρατόρων Τίτου και Δομιτιανού. [1] [2] Αδελφός τού Κλήμη ήταν ο Τίτος Φλάβιος Σαβίνος ΙV, ύπατος το 82.
Ως παιδί, ο Κλήμης πολιορκήθηκε μαζί με την οικογένειά του στο Καπιτώλιο, ενώ οι στρατιώτες τού μεγάλου θείου του Βεσπασιανού πλησίαζαν στη Ρώμη. Ο παππούς του Τ. Φλ. Σαβίνος ΙΙ ύπατος το έτος 47, αδελφός του Βεσπασιανού, συνελήφθη και σκοτώθηκε από τις δυνάμεις του Βιτελλίου, που έκαψε το Καπιτώλιο· η υπόλοιπη οικογένεια διέφυγε.
Ο αδελφός του Κλήμη Τ. Φλ. Σαβίνος IV ήταν και αυτός συνύπατος με τον Δομιτιανό, λίγο μετά την ανάρρηση του τελευταίου στον θρόνο, αλλά ο Δομιτιανός σκότωσε τον Σαβίνο ΙV, αν και γιο του εξαδέλφου του, με το πρόσχημα ότι ο κήρυκας -που τον διακήρυξε ως ύπατο- τον ονόμασε Imperator. Ο Σουητώνιος ισχυρίζεται ότι ο Δομιτιανός παρακινήθηκε από τον έρωτά του για τη σύζυγο του Σαβίνου IV, την Ιουλία Φλαβία (η οποία, ως κόρη τού Τίτου, ήταν επίσης ανιψιά τού δομιτιανού). [3] Η Ιουλία Φλαβία ήταν 2η εξαδέλφη του Σαβίνου IV.
Και ο Κλήμης νυμφεύτηκε μία 2η εξαδέλφη του, τη Φλαβία Δομιτίλλα, κόρη της Δομιτίλλας της Νεότερης (κόρης του Βεσπασιανού), επίσης ανιψιά του Δομιτιανού. Αυτή ήταν εξαδέλφη της Ιουλίας Φλαβίας. Είχαν δύο γιους, τους οποίους ο Δομιτιανός ήθελε να τον διαδεχθούν στην Αυτοκρατορία· τους μετονόμασε, τον έναν σε Βεσπασιανό και τον άλλο σε Δομιτιανό. [4] Το 95, ο Κλήμης υπηρέτησε ως ύπατος μαζί με τον Αυτοκράτορα από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο. Εκτελέστηκε λίγο μετά την αποχώρησή του από την υπατεία, στα τέλη Απριλίου. [5]
Σύμφωνα με τον Δίωνα Κάσσιο, ο Κλήμης δολοφονήθηκε με την κατηγορία του αθεϊσμού, για την οποία, προσθέτει ότι εκτελέστηκαν πολλοί άλλοι, που προσηλυτίστηκαν στις Εβραϊκές απόψεις. [6] Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ο Κλήμης είχε μεταστραφεί στον Ιουδαϊσμό ή τον Χριστιανισμό, με το πρώτο να είναι πιθανότερο, και συνοδεύτηκε από περιτομή. Για τον ίδιο λόγο η σύζυγός του εξορίστηκε στην Πανδατερία (νήσο δυτικά της Νάπολης)[7] [8] [9] Μερικοί μελετητές ταυτίζουν τον Κλήμη με τον "Κέτια μπαρ Σαλόμ", τον οποίο το Ταλμούδ αναφέρει ως τον Ρωμαίο συγκλητικό, που μεταστράφηκε στον Ιουδαϊσμό και κατάφερε να σώσει τους Εβραίους από ένα διάταγμα εκτέλεσής τους, προτού αυτό εφαρμοστεί. [10]
Σε αυτόν τον Κλήμη είναι πιθανότατα αφιερωμένη η βασιλική του σαν Κλεμέντε αλ Λατεράνο, στον Καίλιο λόφο. Το πρώτο κτήριο πιστεύεται ότι κτίστηκε αρχικά τον 5ο αι.· τώρα στη θέση του υπάρχει ένα μεταγενέστερο, αν και πολύ αρχαίο κτήριο. Το 1725 ο καρδινάλιος Aνίμπαλε Αλμπάνι βρήκε κάτω από αυτήν την εκκλησία επιγραφή προς τιμήν του Φλαβίου Κλήμη, μάρτυρα, που περιγράφεται σε ένα έργο, το οποίο ονομάζεται T. Flavii Clementis Viri Consularis et Martyris Tumulus illustratis (Τ. Φλαβίου Κλήμεντος ανδρός υπάτου και μάρτυρα ο φωτεινός τάφος). [11] Μερικοί συνδέουν τον Κλήμη με τον Κλήμη τον Ρωμαίο, ίσως τον συγγραφέα της επιστολής Προς τους Κορινθίους. [1]
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε τη 2η εξαδέλφη του Φλαβία Δομιτίλλα, κόρη του Κοΐντου Πετιλίου Σεράλις στρατηγού και διοικητή της Βρετανίας, και είχε τέκνα:
- Βεσπασιανός.
- Δομιτιανός.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Bιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, vol. I, p. 788 ("T. Flavius Clemens").
- ↑ Townend, "Some Flavian Connections", pp. 55–57.
- ↑ Suetonius, "The Life of Domitian", 10.
- ↑ Suetonius, "The Life of Domitian", 15.
- ↑ Grainger, Nerva and the Roman Succession Crisis of AD 96-99, p. 12.
- ↑ Cassius Dio, Roman History lxvii. 14.
- ↑ Philostratus, Life of Apollonius of Tyana, viii. 15.
- ↑ Eusebius, Historia Ecclesiastica, iii. 14.
- ↑ Jerome, Epistulae, 27.
- ↑ Keti’a Bar Shalom
- ↑ Albani, T. Flavii Clementis.