Τίτος Φλάβιος Σαβίνος (ύπατος το 69)

Ο Τίτος Φλάβιος Σαβίνος ΙΙΙ, λατιν.: Titus Flavius Sabinus (1ος αι.) από το Γένος των Φλαβίων ήταν Ρωμαίος συγκλητικός. Έγινε δύο φορές αντικαταστάτης ύπατος (suffect consul), πρώτος στο nundinium (στην περίοδο υπατείας) από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο του έτους 69 με τον αδελφό του Γναίο Αρουλένο Καίλιο Σαβίνο και πάλι τον Μάιο και τον Ιούνιο του έτους 72 ως συνάδελφος του Γαΐου Λικινίου Μουκιανού. [1]

Τίτος Φλάβιος Σαβίνος ΙΙΙ (ύπατος το 69)
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 30
Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
αξιωματικός
Περίοδος ακμής1ος αιώνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςArrecina
ΤέκναΤίτος Φλάβιος Σαβίνος IV (ύπατος το 82)
Τίτος Φλάβιος Κλήμης (ύπατος)
Flavia Plautilla
Πάπας Κλήμης Α΄
ΓονείςΤίτος Φλάβιος Σαβίνος ΙΙ και Arrecina Clementina
ΑδέλφιαFlavia Sabina
Γναίος Αρουλένος Καίλιος Σαβίνος
Plautilla
ΟικογένειαΔυναστεία των Φλαβίων και Flavii Sabini
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαconsul suffectus (Απριλίου 69 – Ιουνίου 69)
Να μη συγχέεται με άλλους με το όνομα Τίτος Φλάβιος Σαβίνος.

Ο ιστορικός Γκάβιν Τάουνεντ έχει ταυτοποιήσει τον Τ. Φλ. Σαβίνο ΙΙΙ ως ανιψιό του Αυτοκράτορα Βεσπασιανού και γιο του Τίτου Φλάβιου Σαβίνου ΙΙ, υπάτου το έτος 47, [2] μία θέση που έγινε αποδεκτή από άλλους μελετητές. [3] Ο Tάουνεντ υποστήριξε περαιτέρω ότι ο Σαβίνος ΙΙΙ ήταν ο πατέρας του Tίτου Φλαβίου Σαβίνου ΙV υπάτου το έτος 82 και του Tίτου Φλαβίου Κλήμεντος υπάτου το έτος 95. [4]

Βιογραφία Επεξεργασία

Λίγα είναι γνωστά για τις δραστηριότητες του Σαβίνου ΙΙΙ πριν από την υπατεία του. Σύμφωνα με τον Τάκιτο, ο Τ. Φλ. Σαβίνος ΙΙΙ και ο αδελφός του Γ. Α. Κ. Σαβίνος διορίστηκαν ύπατοι για το δεύτερο nundinium (περίοδο υπατείας) του έτους 69, του έτους των τεσσάρων Αυτοκρατόρων, μία ρύθμιση που ο Μ. Σ. Όθων (ο 2ος από τους τέσσερις) δεν άλλαξε. [5] Ωστόσο ο Τάουνεντ, επικαλούμενος τα στοιχεία ενός παπύρου από την Αίγυπτο, υποστήριξε ότι και οι δύο αδελφοί Σαβίνοι προορίζονταν από τον Νέρωνα για να είναι οι consules ordinarii (κανονικοί ύπατοι) για το έτος αυτό, αλλά ο Γάλβας (ο 1ος από τους τέσσερις) τους είχε μετακινήσει από αυτή την πολύτιμη θέση του ημερολογίου στο επόμενο nundinium. [6]

Την ίδια χρονιά, ο Σαβίνος ΙΙΙ υπηρέτησε ως στρατηγός για τον Όθωνα, ανέλαβε τη διοίκηση μίας ομάδας μονομάχων, που είχαν πιεστεί σε υπηρεσία με την πλευρά του Όθωνα, και τέθηκε υπό τη διοίκηση του Mάρτιου Μάκερ, αλλά ηττήθηκε από ένα τμήμα στρατού, που υποστήριζε τον Βιτέλιο (τον 3ο από τους τέσσερις). Ο Τάκιτος γράφει ότι «οι στρατιώτες ήταν ενθουσιασμένοι από αυτήν την αλλαγή στρατηγών, ενώ οι στρατηγοί οδηγήθηκαν από αυτές τις συνεχείς εξεγέρσεις στο να βλέπουν με αποστροφή μία τόσο μισητή υπηρεσία». [7] Μετά την ήττα και την αυτοκτονία του Όθωνα, ο Σαβίνος ΙΙΙ υποτάχθηκε στον Βιτέλλιο. [8] Καθώς οι δύο αδελφοί είχαν ήδη ξεκινήσει το nundinium τους ως αντικαταστάτες ύπατοι, όταν γινόταν η αποφασιστική Πρώτη Μάχη στο Βεδριάκον, ο Βιτέλλιος επέτρεψε στους αδελφούς να ολοκληρώσουν τη θητεία τους. [9]

Επίσης ο Tάουνεντ αναφέρει ότι ο Σαβίνος διορίστηκε κυβερνήτης της Παννονίας μεταξύ των δύο υπατειών του. [10] «Ο Σαβίνος θα μπορούσε να διεκδικήσει να θεωρηθεί ως vir militaris (στρατιωτικός ανήρ)», υποστηρίζει ο Tάουνεντ σε μία υποσημείωση, «μόνο αν γινόταν legatus legionis (αντιπρόσωπος της λεγεώνας), με διορισμό από τον Όθωνα (Ιστορ. II, 36), καθώς πολλοί διακεκριμένοι στρατιωτικοί ήταν διαθέσιμοι ως προσωπικό». Άλλοι μελετητές της περιόδου δεν δέχτηκαν γρήγορα την πιθανότητα αυτή.

Οικογένεια Επεξεργασία

Είχε τέκνα:

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. Paul Gallivan, "The Fasti for A. D. 70-96", Classical Quarterly, 31 (1981), pp. 188, 213
  2. Gavin Townend, "Some Flavian Connections", Journal of Roman Studies, 51 (1961), pp. 55f
  3. For example, Brian W. Jones, The Emperor Domitian (London: Routledge, 1992), p. 45
  4. Townend, "Some Flavian Connections", pp. 55-57
  5. Tacitus, Histories, i.77
  6. Townend, "The Consuls of A. D. 69/70", American Journal of Philology, 83 (1962), p. 118
  7. Tacitus, Histories, ii.36
  8. Tacitus, Histories, ii.51
  9. Townend, "Consuls of A. D. 69/70", pp. 120f
  10. Townend, "Some Flavian Connections", pp. 60f

Πηγές Επεξεργασία