Ταντμπάβα
Οι Ταντμπάβα (κυριολεκτικά σημαίνει «που απορρέει από αυτό») είναι η Σανσκριτική λέξη για μία από τρεις ετυμολογικές κατηγορίες, όπως ορίστηκαν από γηγενείς γραμματικούς των μέσων Ινδοάριων γλωσσών, παράλληλα με τις κατηγορίες τατσάμα και ντέσι.[1] Η «ταντμπάβα» είναι λέξη με Ινδοάρια καταγωγή (και συνεπώς σχετίζεται με τα Σανσκριτικά), αλλά έχει εξελιχθεί μέσα από την αλλαγή γλώσσας στο Μέσο Ινδοάριο στάδιο και τελικά κληρονομήθηκε σε μια σύγχρονη Ινδοάρια γλώσσα. Με αυτή την έννοια, οι ταντμπάβα μπορούν να θεωρηθούν το μητρικό (κληρονομικό) λεξιλόγιο της σύγχρονης ινδοάριας γλώσσας.
Οι Ταντμπάβα διακρίνονται από τις τατσάμα, ένας όρος που εφαρμόζεται σε λέξεις που δανείστηκαν από τα Κλασικά Σανσκριτικά μετά την ανάπτυξη των Μέσων Ινδοάριων γλωσσών. Έτσι οι τατσάμα διατηρούν τη Σανσκριτική μορφή (τουλάχιστον στην ορθογραφική μορφή). Αυτό μπορεί να συγκριθεί με τη χρήση του δανεισμένου Κλασικού λατινικού λεξιλογίου σε σύγχρονες λατινογενείς γλώσσες. Οι ταντμπάβα και τατσάμα διακρίνονται επίσης από τις λέξεις ντέσι («τοπικές»), ένας όρος που εφαρμόζεται σε λέξεις που έχουν μη-Ινδοάρια πηγή, συνήθως Δραβιδικής, Αυστροασιατική, ή Θιβετοβιρμανική.[2] Στο σύγχρονο πλαίσιο, οι όροι «ταντμπάβα» και «τατσάβα» εφαρμόζονται σε Σανσκριτικές δανεικές λέξεις όχι μόνο στις Ινδοάριες γλώσσες, αλλά και σε Δραβιδικές, Μούντα και άλλες γλώσσες της Νότιας Ασίας.[3]
Ταντμπάβα στις ινδοάριες γλώσσες Επεξεργασία
Οι σύγχρονες Ινδοάρεις έχει δύο κατηγορίες λέξεων κληρονομημένες από τα Σανσκριτικά. Η πρώτη καλύπτει τις λέξεις που έχουν έρθει σε αυτές τις γλώσσες από τα Παλιά Ινδοάρια μέσω των Πρακρίτ και Απαμπράμσα. Αυτές είναι οι κληρονομημένες ταντμπάβα, που δείχνει μια αδιάσπαστη αλυσίδα γλωσσικής εξέλιξης από τα Παλιά Ινδοάρια στην σύγχρονη μορφή. Μια δεύτερη κατηγορία λέξεων προερχόμενων από τα σανσκριτικά στις σύγχρονες Ινδοάριες γλώσσες καλύπτει τις λέξεις που έχουν τις ρίζες τους στην Κλασική Σανσκριτική και τα οποία είχαν αρχικά δανειστεί στα Πρακρίτ ή Απαμπράμσα ως τατσάμα αλλά στην πορεία του χρόνου, άλλαξε μορφή για να ταιριάζει με τη φωνολογία της αποδέκτριας γλώσσας. Οι λέξεις αυτές συχνά ονομάζονται αρνττατσάμα ή ημιτατσάμα από τους σύγχρονους γλωσσολόγους. Αυτές ξεχωρίζουν από τις τατσάμα, τα οποία είναι δάνεια που έχουν αφεθεί σχετικά αμετάβλητες από τα Σανσκριτικά.
Οι μορφές τατσάμα, ταντμπάβα και ημιτατσάμα που προέρχονται από την ίδια ινδοάρια ρίζα μερικές φορές συνυπάρχει στη σύγχρονη Ινδοάρια γλώσσα. Για παράδειγμα, τα αντανακλαστικά του śraddha στα Βεγγαλικά περιλαμβάνουν Σανσκριτικά δάνεια στη τατσάμα sroddha και τη μορφή ημιτατσάμα chedda εκτός από την κληρονομική μορφή ταντμπάβα šadh. Ομοίως, η Σανσκριτική ājñā υπάρχει στα σύγχρονα Χίντι ως ημιτατσάμα āgyā και μια κληρονομική μορφή ταντμπάβα ān (μέσω του Πρακριτικού āṇa) εκτός από τη καθαρή τατσάμα ājñā. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η χρήση των μορφών τατσάμα σε θέση ισοδύναμης ταντμπάβα ή γηγενών μορφών συχνά βλέπεται από τους ομιλητές της γλώσσας ως ένα σημάδι μιας πιο αγνής ή λογοτεχνικής μορφής της γλώσσας, σε αντίθεση με μια πιο ρουστίκ ή καθομιλουμένη μορφή.[4][5] Ωστόσο συχνά μια λέξη υπάρχει μόνο σε μία από τις τρεις πιθανές μορφές, δηλαδή μόνο ως ταντμπάβα, τατσάμα ή ημιτατσάμα, ή έχει διαφορετικές σημασίες σε διαφορετικές μορφές. Για παράδειγμα, τα αντανακλαστικά της Παλιάς Ινδοάριας λέξης hṛdaya υπάρχει στα Χίντι, τόσο ως τατσάμα και ως ταντμπάβα. Ωστόσο, η λέξη τατσάμα hṛdaya σημαίνει «καρδιά», όπως στα Σανσκριτικά, ενώ η ταντμπάβα hiyyā σημαίνει «θάρρος».
Ταντμπάβα σε Οριγικές γλώσσες Επεξεργασία
Οι λέξεις των Ορίγια χωρίζονται σε γηγενείς λέξεις (ντεσάτζα), δανεισμένες από τα Σανσκριτικά (τατάσαμ) και προσαρμοσμένες με μικρή τροποποίηση από τα Σανσκριτικά (τατμπάμπα). Τον λεξικό του 17ου αιώνα Γκιταμπιντάνα από τον Ουμπέντρα Μπάντζα, το Σάμπντα Τάτβα Αμπιντάνα (1916) από τον Γκοπινάθ Νάντα, το Πουρνατσάντρα Ορ΄γιια Μπασακόσα (1931) με τον Γ.Σ. Πραχαράτζ περιέχει 185.000 λέξεις, και το Προμόντα Αμπισάν (1942) που περιέχει 150.000 λέξεις και γράφτηκε από τους Π.Σ. Ντεμπ και Νταμοντάρα Μισάρ κατατάσσουν τις λέξεις των Ορίγια σε ντέσι, τατσάμα ή ταντμπάβα.
Οι λέξεις των Ορίγια που προέρχονται από λεκτικές ρίζες των Ορίγια, και οι λεκτικές ρίζες των Ορίγια που προέρχονται από αυτές των σανσκριτικών, ονομάζονται λέξεις Ταταμπάμπα Κρουντάντα. Για παράδειγμα, το «καντάνα» προέρχεται από το «ντάτου κάντα» των Ορίγια, το οποίο προέρχεται από το Σανσκριτικό «κράντα ντάτου».[6][7]
Ταντμπάβα σε άλλες γλώσσες της Νότιας Ασίας Επεξεργασία
Στο πλαίσιο των Δραβιδικών, Αυστροασιατικών και θιβετοβιρμανικών γλωσσών της Νότιας Ασίας, οι όροι «τατσάμα» και «ταντμπάβα» χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν λέξεις που έχουν δανειστεί από τα Σανσκριτικά, είτε χωρίς τροποποιήσεις («τατσάμα») ή τροποποιημένες («ταντμπάβα»). Οι ταντμπάβα όπως χρησιμοποιούνται σε σχέση με αυτές τις γλώσσες, ως εκ τούτου, αντιστοιχούν με μεγαλύτερη ακρίβεια, με τις κατηγορίες της τατσάμα και ημιτατσάμα που χρησιμοποιούνται σε σχέση με το λεξιλόγιο της σύγχρονης Ινδοάριας γλώσσας. Όλες οι Δραβιδικές γλώσσες περιέχουν ένα ποσοστό λέξεων ταντμπάβα και τατσάμα, που ενδεχομένως υπερβαίνει το ήμισυ του λεξιλογίου των λογοτεχνικών Κανάντα, Τελούγκου και Μαλαγιάλαμ, με τα Ταμίλ να είναι λιγότερο σανσκριτοποιημένα. Λόγω της μη ινδοάριας καταγωγής, το μητρικό, κληρονομημένο λεξιλόγιο των δραβιδικών, αυστροασιατικών και θιβετοβιρμανικών γλωσσών της Νότιας Ασίας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως «ντέσι».
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Kahrs, Eivind G. (1992). «What is a tadbhava word?». Indo-Iranian Journal 35 (2-3): 225–249. doi:. at pp. 67-69.
- ↑ Grierson, George (1920). «Indo-Aryan Vernaculars (Continued)». Bulletin of the School of Oriental Studies 3 (1): 51–85. at pp. 67-69.
- ↑ Staal, J.F. (1963). «Sanskrit and Sanskritization». The Journal of Asian Studies (Association for Asian Studies) 22 (3): 261–275. doi:. https://archive.org/details/sim_journal-of-asian-studies_1963-05_22_3/page/261. at p. 272.
- ↑ Burghart, Richard (1993). «A Quarrel in the Language Family: Agency and Representations of Speech in Mithila». Modern Asian Studies 27 (4): 761–804. doi:. https://archive.org/details/sim_modern-asian-studies_1993-10_27_4/page/761. at p. 766.
- ↑ Barannikov, A. (1936). «Modern Literary Hindī». Bulletin of the School of Oriental Studies 8 (2/3): 373–390. doi:. at p. 390.
- ↑ «International Journal of English and Education» (PDF). Οκτωβρίου 2012 [30 September 2012]. ISSN 2278-4012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2015.
- ↑ Hausmann, F.J. Dictionnaires. Walter de Gruyter. σελ. 2515. ISBN 978-311012421-7. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2015.