Τερριτόριο Μεθώνης
Το Τερριτόριο της Μεθώνης (ιταλικά: Territorio di Modon) ήταν διοικητική διαίρεση της Δημοκρατίας της Βενετίας, από το 1688 έως το 1715, στην κτίση της στην Πελοπόννησο με την ονομασία Βασίλειο του Μορέως. Πρωτεύουσα του διοικητικού "εδάφους" ήταν η καστροπολιτεία της Μεθώνης, διοικητικά ανήκε στην επαρχία Μεσσηνίας.
Ιστορία Επεξεργασία
Η Μεθώνη κατακτήθηκε από τους Ενετούς το 1207 και από το 1209 αποτέλεσε επίσημα κτίση της Βενετίας μαζί με την Κορώνη έως το 1500 που κατακτήθηκαν από τους Οθωμανούς[1]. Στις 10 Ιουλίου 1886 επανακαταλήφθηκε από τους Ενετούς και μαζί με την περιοχή της Ολυμπίας μέχρι τον Αλφειό[2] (νότια Ηλεία) και τμήμα της Πυλίας[3] αποτέλεσε διοικητικό "έδαφος" (Τερριτόριο). Από τον 16ο αιώνα η Μεθώνη αποτελούσε Καζά της Οθωμανικής διαίρεσης της Πελοποννήσου, πάνω σε αυτόν τον καζά δημιουργήθηκε το τερριτόριο[3][4].
Οικισμοί Επεξεργασία
Σύμφωνα με το Breve descrittione del Regno di Morea[5], είχε μία πόλη, 51 χωριά, 2 ορθόδοξα μοναστήρια, έκταση 331.312 στρέμματα, 2.679 κατοίκους διανεμημένους σε 664 οικογένειες.
Το τερριτόριο στα τέλη του 17 ου αιώνα περιλάμβανε τα χωριά[5]: Sciotti, Jmani, Chrichi, Delli Mustafà, Agazichi, Dauti, Lendina, Cornatala, Memiraisì, Meliotti Basso, Managgia Basso, Milizza apano, Milizza Cato, Meneggia alto, Caugadi, Sulinaria, Cabassai, Cadileschieri, Calabiesa, Crustesi, Arnaut Ali, Mataranga, Vlacopulo, Candrinù, Chinigù alto, Chinigù Basso Missocori, Mamitocorì, Spai, Vrissi, Ziri, Diavatigni, Mer Agà, Avarli, e Crivizza, Lacanades, Tre Vlassi, Miglioti alto, Marieli, Condagogni, Bolena, Langada, Polizi, Rados, Caluazzo, Colucada, Metaxada alta.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Διονύσιος Τραμπαδώρος, "H A' και Β' Βενετοκρατία στην Πελοπόννησο[νεκρός σύνδεσμος]". iliaweb.gr. Ανακτήθηκε: 11/06/2014.
- ↑ Ολυμπιακά Χρονικά, Τόμος Γ', 1972, σελ. 46-47.
- ↑ 3,0 3,1 Σακελλαρίου, Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν Τουρκοκρατίαν (1716-1821).
- ↑ Balta 2009, σελ. 180. (στα αγγλικά)
- ↑ 5,0 5,1 Ντόκος 1993.
Πηγές Επεξεργασία
- Evangelia Balta, "Venetians and Ottomans in the Southeast Peloponnese (15th-18th century) Αρχειοθετήθηκε 2015-11-23 στο Wayback Machine.", στο: Halil Inalcık Armağanı. I. Tarih Araştırmaları, Ankara, Doğu Batı, 2009, σελ. 168-204. Ανακτήθηκε: 12/11/2017. (αρχείο pdf)
- Κωνσταντίνος Ντόκος, "Breve descrittione del Regno di Morea. Αφηγηματική ιστορική πηγή ή επίσημο βενετικό έγγραφο της Β΄ Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο;", Εώα και Εσπέρια, 1 (1993), σελ. 81-131. Ανακτήθηκε: 12/11/2017. (αρχείο pdf)
- Ολυμπιακά Χρονικά, Τόμος Γ', συλλογικό έργο, Έκδοσις συλλόγου Ολυμπίων, Αθήνα 1972, σελ. 46-47.
- Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου, Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν Τουρκοκρατίαν (1716-1821), εκδόσεις Ερμής, Αθήνα 1939. (ανατύπωση Απρίλιος 2002· τυπογραφείο Α. Ελευθέρου)