Τζέιμς Μπρους, 8ος Κόμης του Έλγιν
Ο Τζέιμς (Ιάκωβος) Μπρους, 8ος Κόμης του Έλγιν και 12ος Κόμης του Κίνκαρντάιν (James Bruce, 8th Earl of Elgin and 12th Earl of Kincardine, 20 Ιουλίου 1811 – 20 Νοεμβρίου 1863) ήταν Βρετανός αποικιακός διοικητής και διπλωμάτης. Υπηρέτησε ως Γενικός Κυβερνήτης της Τζαμάικα (1842-1846), Γενικός Κυβερνήτης της Επαρχίας του Καναδά (1847-1854) και ως Αντιβασιλέας των Ινδιών (1862-1863).[13] Το 1857 διορίσθηκε ύπατος αρμοστής στην Κίνα και την Άπω Ανατολή με αποστολή το άνοιγμα της Κίνας και της Ιαπωνίας στο δυτικό εμπόριο. Εκεί υποχρέωσε τη Δυναστεία Τσινγκ να συνάψει την Άνιση Συνθήκη της Συμφωνίας του Πεκίνου, που προσέθετε τη Χερσόνησο Κόου-λουν στη βρετανική αποικία του Χονγκ Κονγκ.
Οικογένεια και σπουδές
ΕπεξεργασίαΟ Τζέιμς Μπρους ήταν γιος του 7ου κόμη του Έλγιν, γνωστού από την αφαίρεση των γλυπτών του Παρθενώνα, και της δεύτερης συζύγου του, Ελίζαμπεθ Όσβαλντ.
Μοιραζόταν την ίδια ημέρα γενεθλίων με τον πατέρα του. Είχε επτά ομοθαλή αδέλφια, αλλά και 4 ετεροθαλείς αδελφές και έναν ετεροθαλή αδελφό από τον πρώτο γάμο του πατέρα του.[14] Ο πατέρας του είχε χρεοκοπήσει από τη μεταφορά των γλυπτών του Παρθενώνα, τα οποία αναγκάσθηκε να πουλήσει στο κράτος.[14] Πάντως έστειλε τον Τζέιμς στα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως άρμοζε στην οικογένεια: στο Κολέγιο Ήτον και στο Κολέγιο Κράιστ Τσερτς του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, από όπου απεφοίτησε με πτυχίο κλασικών σπουδών το 1832. Στην Οξφόρδη γνώρισε τον Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, με τον οποίο έγιναν φίλοι.[14]
Σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΟ Τζέιμς Μπρους εκλέχθηκε βουλευτής στις εκλογές του 1841 στη διεδρική περιφέρεια του Σαουθάμπτον), αλλά η εκλογή εκεί κηρύχθηκε άκυρη μετά από αίτημα και δεν θέλησε να κατεβεί και στην επαναληπτική εκλογή[15] το 1842. Το ίδιο έτος διορίσθηκε Γενικός Κυβερνήτης της Τζαμάικα, ενώ το 1847 Γενικός Κυβερνήτης του Καναδά ως αποικίας του Βρετανικού Στέμματος.[16]
Στον Καναδά
Επεξεργασία
Κατά την κυβερνεία του Έλγιν άρχισαν οι πρώτες πραγματικές προσπάθειες για μια κοινοβουλευτική κυβέρνηση στον Καναδά. Ο Έλγιν υπήρξε ο πρώτος Γενικός Κυβερνήτης που δεν αναμίχθηκε στα του νομοθετικού σώματος και από τότε το αξίωμά του εξελίχθηκε σε αποστασιοποιημένο από τα πολιτικά πράγματα, αντίστοιχο δηλαδή του Προέδρου Δημοκρατίας σε καθεστώς προεδρευόμενης Δημοκρατίας.
Το 1849 η καναδική κυβέρνηση Baldwin-Lafontaine πέρασε νόμο που αποζημίωνε τους Γαλλοκαναδούς για τις απώλειες που είχαν υποστεί κατά τις Εξεγέρσεις του 1837. Ο Έλγιν χορήγησε τη βασιλική συγκατάθεση στο νομοσχέδιο, παρά την έντονη αντίθεση των Τόρηδων και τις δικές του αμφιβολίες για το πώς η ενέργειά του θα γινόταν δεκτή στην Αγγλία. Η απόφαση προκάλεσε τον εμπρησμό των Κτιρίων του Κοινοβουλίου στο Μόντρεαλ στις 25 Απριλίου 1849 από αγγλόφωνο όχλο. Ο Έλγιν δέχθηκε επίθεση. Αντί να καλέσει τον στρατό, αποσύρθηκε με την οικογένειά του στην εξοχική κατοικία του κυβερνήτη και επέτρεψε στις αστικές αρχές να αποκαταστήσουν την τάξη.
Στις 17 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους ξέσπασαν οι ταραχές της λεγόμενης «Πετροδευτέρας» (Stony Monday Riot) στο Μπάυτάουν (τη σημερινή Οττάβα). Οι Τόρηδες και οι Μεταρρυθμιστές συγκρούσθηκαν με αφορμή την προγραμματισμένη επίσκεψη του Έλγιν, με έναν νεκρό και πολλούς τραυματίες. Δύο ημέρες αργότερα, οι δύο παρατάξεις, οπλισμένες με πυροβόλα όπλα, ήρθαν αντιμέτωπες στη Γέφυρα Σάπερς. Αν και η σύγκρουση αποτράπηκε εγκαίρως από τον στρατό, ο Έλγιν κέρδισε τη γενική υποστήριξη για τη στάση του. Το 1854 διαπραγματεύθηκε την Αμερικανοκαναδική Συνθήκη Ανταποδοτικότητας με τις ΗΠΑ (γνωστή και ως Συνθήκη Elgin-Marcy) με στόχο την αναζωογόνηση της καναδικής οικονομίας. Στο τέλος του έτους παραιτήθηκε από τη θέση του Γενικού Κυβερνήτη του Καναδά.
Στην Κίνα και στην Ιαπωνία
Επεξεργασία
Το 1857 ο Έλγιν διορίσθηκε ύπατος Αρμοστής και Αντιπρόσωπος του Βρετανικού Στέμματος στην Κίνα και στην Άπω Ανατολή για να βοηθήσει στο άνοιγμα της Κίνας και της Ιαπωνίας στο δυτικό εμπόριο.[14] Κατά τον Β΄ Πόλεμο του Οπίου, ηγήθηκε του βομβαρδισμού της Καντώνας και στο τέλος του πολέμου υπέγραψε τη Συνθήκη του Τιεντσίν στις 26 Ιουνίου 1858.
Τον Ιούνιο του 1860, ο Έλγιν επέστρεψε στην Κίνα για πρόσθετες επιθέσεις, που αρχικώς καθοδηγούνταν από τον αδελφό του. Στις 18 Οκτωβρίου, μη έχοντας λάβει την παράδοση των Κινέζων και σεβόμενος την αυτοκρατορική πρωτεύουσα του Πεκίνου, διέταξε την πλήρη καταστροφή του Παλαιού Θερινού Ανακτόρου (Γιουάν-μιν Γιουάν) σε αντίποινα για τον βασανισμό και την εκτέλεση σχεδόν 20 Ευρωπαίων και Ινδών αιχμαλώτων. Το Παλαιό Θερινό Ανάκτορο ήταν ένα συγκρότημα ανακτόρων και κήπων 8 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των τειχών του Πεκίνου, κτισμένων τον 18ο και τον πρώιμο 19ο αιώνα, και χρησίμευε ως αυτοκρατορική κατοικία. Επρόκειτο για ένα μνημείο της αρχιτεκτονικής, με ανεκτίμητες συλλογές έργων τέχνης και ιστορικών αντικειμένων. Το συγκρότημα πυρπολήθηκε από 3.500 Βρετανούς στρατιώτες και καιγόταν για τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, επιφέροντας ανυπολόγιστη απώλεια πολιτιστικής κληρονομιάς. Επιπλέον, ο Έλγιν και τα στρατεύματά του λεηλάτησαν πολλούς θησαυρούς από το Παλαιό Θερινό Ανάκτορο και τους φυγάδευσαν στη Βρετανία. Στις 24 Οκτωβρίου 1860, ο Έλγιν υπέγραψε τη Συνθήκη του Πεκίνου, με την οποία η Κίνα παραχωρούσε μέρος της Χερσονήσου Κοουλούν και το Χονγκ Κονγκ στη Βρετανία.
Ο Έλγιν διατηρούσε αμφιβολίες για τη βρετανική πολιτική της προαγωγής του οπίου στους λαούς της Άπω Ανατολής. Δεν ήταν χωρίς εσωτερική πάλη που διεκπεραίωσε το καθήκον που τού είχε ανατεθεί από τη Βρετανία: σε ένα γράμμα του προς τη σύζυγό του, αναφερόμενος στον βομβαρδισμό της Καντώνας, έγραψε «Δεν αισθάνθηκα ποτέ τόση ντροπή για τον εαυτό μου στη ζωή μου.»[14]
Μεταξύ των δύο ταξιδιών του στην Κίνα ο Έλγιν επισκέφθηκε την Ιαπωνία. Τον Αύγουστο του 1858 υπέγραψε εκεί μια Αγγλοϊαπωνική Συνθήκη «Φιλίας και Εμπορίου», οι διαπραγματεύσεις για την οποία διευκολύνθηκαν από την πρόσφατη Συνθήκη Χάρις μεταξύ Ιαπωνίας και ΗΠΑ.
Στην Ινδία
Επεξεργασία
Το 1862 ο Έλγιν έγινε Αντιβασιλέας των Ινδιών, ο πρώτος Γενικός Κυβερνήτης των Ινδιών που έφερε αυτόν τον τίτλο και ο πρώτος που χρησιμοποίησε το Μέγαρο Πέτερχοφ στη Σίμλα ως επίσημη κατοικία. Εκεί απεβίωσε σε ηλικία 52 ετών από καρδιακή προσβολή, την οποία έπαθε ενώ διέσχιζε μια κρεμαστή ταλαντούμενη σχοινένια γέφυρα πάνω από τον ποταμό Τσάντλυ.[17] Θάφτηκε στο προαύλιο του ναού του Αγίου Ιωάννη της Ερημιάς, στη Νταραμσάλα.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΟ πρώτος γάμος του Τζέιμς Μπρους, 8ου Κόμη του Έλγιν, με την Ελίζαμπεθ-Μαίρυ Κάμινγκ, που τελέστηκε στις 22 Απριλίου 1841, ήταν βραχύβιος, καθώς η Ελίζαμπεθ πέθανε λίγο μετά τη γέννηση της δεύτερης κόρης της, στις 7 Ιουνίου 1843, στην Τζαμάικα.
Η δεύτερη σύζυγος του Έλγιν, η Λαίδη Μαρία Λουίζα Λάμτον (1819-1898) , μητέρα του 9ου Κόμη του Έλγιν, ήταν κόρη του 1ου Δούκα του Ντέραμ, συγγραφέα και πρώην Γενικού Κυβερνήτη του Καναδά. Λέγεται ότι ο Έλγιν επηρεάσθηκε από τις φιλελεύθερες απόψεις του πεθερού του.
Ονομάσθηκαν προς τιμή του
Επεξεργασία- Η κωμόπολη Κίνκαρντάιν (Kincardine) του Οντάριο
- Η κωμόπολη Πορτ Έλγιν (Port Elgin) του Οντάριο (στη Λίμνη Χιούρον, σήμερα δήμος Saugeen Shores)
- Το χωριό Μπρους Μάινς (Bruce Mines) του Οντάριο
- Η Κομητεία Μπρους του Οντάριο
- Η Κομητεία Έλγιν του Οντάριο
- Η Χερσόνησος Μπρους στη Λίμνη Χιούρον
- Η κοινότητα Έλγιν του Νιου Μπράνσγουικ
- Η κοινότητα Έλγιν στη Νέα Σκωτία
- Πολλοί δρόμοι στον Καναδά και στην Ινδία, και ένας στο Χονγκ Κονγκ
- Η Γέφυρα Έλγιν στη Σιγκαπούρη
- Το Ξενοδοχείο «Λόρδος Έλγιν» στην Οττάβα[18]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (αγγλικά) biography/James-Bruce-8th-earl-of-Elgin. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (αγγλικά) SNAC. w6p85rv0. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (αγγλικά) The Peerage. p3685.htm#i36850. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Fonds Bois de Coulonge (Sillery, Québec) . - 1908-1966». Βιβλιοθήκη και τα Εθνικά Αρχεία του Κεμπέκ. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2019.
- ↑ «L'HISTOIRE DU PARC DU BOIS-DE-COULONGE : LES ORIGINES DU PARC DU BOIS-DE-COULONGE». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2019.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121111935. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (αγγλικά) Hansard 1803–2005. mr-james-bruce. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ (αγγλικά) Hansard 1803–2005. lord-bruce. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 9,8 «Kindred Britain»
- ↑ 10,0 10,1 p3685.htm#i36850. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Darryl Roger Lundy: (αγγλικά) The Peerage.
- ↑ www
.britishnewspaperarchive .co .uk /viewer /bl /0000899 /18420511 /030 /0004. - ↑ Monet, Jacques (2015): «James Bruce, 8th Earl of Elgin» στην Canadian Encyclopedia. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2016.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 Checkland, Olive: «Bruce, James, eighth earl of Elgin and twelfth earl of Kincardine (1811–1863)» στο Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004 doi:10.1093/ref:odnb/3737. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2016.
- ↑ Craig, F.W.S. (1989) [1977]. British parliamentary election results 1832–1885 (2η έκδοση). Chichester: Parliamentary Research Services. σελ. 279. ISBN 0-900178-26-4.
- ↑ Gough, Barry M. (2011). Historical Dictionary of Canada. Lanham, MD: Scarecrow Press. σελ. 163. ISBN 978-0-8108-7504-3.
- ↑ Raaja Bhasin, Shimla: The Summer Capital of British India
- ↑ «Lord Elgin Hotel - Ottawa Resort Information - History». Lordelginhotel.ca. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2012.
Πηγές
Επεξεργασία- Laurence Oliphant: Narrative of the Earl of Elgin's Mission to China and Japan, 1857-8-9 (2 τόμοι), 1859 (ανατύπωση Oxford University Press, 1970)
- Checkland, S.G. (1988). The Elgins 1766-1917: A Tale of Aristocrats, Proconsuls and Their Wives. Aberdeen: Aberdeen University Press. ISBN 0-08-036395-4.
- Hevia, James L. (2003). English Lessons: The Pedagogy of Imperialism in Nineteenth-Century China. Durham: Duke University Press.
- "Moving Here, Staying Here": The Canadian Immigrant Experience, Library and Archives Canada, A letter from Lord Elgin, Governor General of the Canadas, to the Colonial Office
- Morison, John Lyle (1928). The Eighth Earl of Elgin: A Chapter in Nineteenth-century Imperial History. Λονδίνο: Hodder and Stoughton.
- Newsinger, John (Ιούνιος 2002). Elgin in China. The New Left Review.
- Wrong, George M. (1906). The Earl of Elgin. Toronto: G.N. Morangi.
- Το λήμμα «Ελγίνος Τζαίημς Μπρους» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 12, σελ. 19
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα James Bruce, 8th Earl of Elgin της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |