Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα

Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (ισπανικά: La Casa de Bernarda Alba. Drama de mujeres en los pueblos de España) είναι θεατρικό έργο του Ισπανού συγγραφέα και ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Είναι το τελευταίο έργο που έγραψε ο Λόρκα το 1936, λίγο πριν τη δολοφονία του, και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1945. Μαζί με τη "Γέρμα" και το "Ματωμένο Γάμο" αποτελούν την τριλογία της "ισπανικής υπαίθρου" του συγγραφέα.

Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα La casa de Bernarda Alba
Συγγραφέας	Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Πρωτότυπος τίτλος	La casa de Bernarda Alba
Παγκόσμια πρώτη παράσταση	8  Μαρτίου 1940
Τοποθεσία πρώτης παράστασης	Teatro Avenida
Ρόλοι	Μαρία Χοσέφα, Ανγκούστιας, Μαγδαλένα, Αμέλια, Μαρτίριο, Αδέλα, Πόνθια, υπηρέτρια, Προυντέντσια, Ζητιάνα, Μικρό κορίτσι, Πρώτη γυναίκα και Μπερνάρντα
Γλώσσα πρωτότυπου	Ισπανικά
Είδος	δράμα
Σχετικά πολυμέσα

Το έργο περιγράφει τα γεγονότα κατά την περίοδο πένθους σε ένα σπίτι στην Ανδαλουσία, όπου η 60χρονη Μπερνάρντα Άλμπα έχει τον απόλυτο έλεγχο πάνω στις κόρες της Αγκούστιας, Μαγκνταλένα, Αμέλια, Μαρτίριο και Αδέλα. Στο σπίτι ζουν επίσης η Πόνθια, η οικονόμος, κι η Μαρία Χοσέφα, μητέρα της Μπερνάρντα. Στο έργο δεν εμφανίζεται επί σκηνής κανένας ανδρικός χαρακτήρας. Ακόμα κι ο Πέπε Ρομάνο, το αντικείμενο του πόθου για τις κόρες της Μπερνάρντα και μνηστήρας της Αγκούστιας, δεν εμφανίζεται ποτέ.

Το έργο επικεντρώνεται στα ζητήματα της καταπίεσης, του συμβιβασμού και του πάθους και την επιρροή των ανδρών στις γυναίκες. Η τυραννία της Μπερνάρντα απέναντι στις κόρες της προμηνύει την επιβολή του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο στην Ισπανία, του οποίου το πραξικόπημα εκδηλώθηκε στις 18 Ιουλίου 1936, λίγο μετά την ολοκλήρωση του έργου του Λόρκα.

Υπόθεση του έργου

Μετά το θάνατο του δεύτερου συζύγου της, η Μπερνάρντα Άλμπα γίνεται τυραννική με τις πέντε κόρες της, που σπάνια είχαν οποιαδήποτε επαφή με το άλλο φύλο. Επιβάλλει πένθος οκτώ χρόνων και τον εγκλεισμό τους μεσα στο σπίτι, καθώς η ανώτερη τάξη τους δεν τους επιτρέπει να "ανακατεύονται" με τους απλούς χωρικούς. Η Αγκούστιας, η μεγαλύτερη κόρη της Μπερνάρντα από τον πρώτο της γάμο, κληρονομεί την περιουσία του πατέρα της κι έτσι προσελκύει το ενδιαφέρον ενός μνηστήρα, του Πέπε Ρομάνο. Τον Πέπε όμως ποθούν κι η Αδέλα, η μικρότερη κόρη, που αρνείται να υποταχθεί στη μητέρα της και συνάπτει ερωτική σχέση μαζί του, αλλά κι η Μαρτίριο, που τη ζηλεύει για κάτι που η ίδια δεν μπορεί να αποκτήσει, λόγω του παρουσιαστικού της. Η ζήλια της Μαρτίριο θα οδηγήσει στο τραγικό τέλος της Αδέλα και στη διατήρηση του πένθους στο σπίτι.

Θεματολογία

• Η τραγική μοίρα - Η Αδέλα επαναστατεί ενάντια στην τυραννία της μητέρας της και τελικά το πληρώνει με την ίδια της τη ζωή.
• Καταπίεση των γυναικών
• Συντηρητική κοινωνία - Εμμονή με την κοινωνική τάξη, τη θρησκεία, την παρθενία κλπ..
• Απολυταρχισμός - Η Μπερνάρντα επιβάλλεται με αυταρχικό, σκληρό κι άδικο τρόπο στο σπίτι. Η εξουσία της συμβολίζεται από το μπαστούνι της, με το οποίο επιβάλλει το σεβασμό και την υποταγή όλων στο σπίτι.

Ελληνικές Θεατρικές Παραστάσεις

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 18 Νοεμβρίου 1954 στο θέατρο "Κοτοπούλη" σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου, σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή, σκηνικά και κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη. Το ρόλο της Μπερνάρντα Άλμπα ερμήνευσε η Κατίνα Παξινού.

Κατάλογος βασικών πληροφοριών ελληνικών θεατρικών αναπαραστάσεων του έργου "Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα"

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Το θεατρικό έργο στα ισπανικά