Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι

Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι ; Ultimo tango a Parigi
	Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας.
Σκηνοθεσία	Μπερνάρντο Μπερτολούτσι
Παραγωγή	Αλμπέρτο Γκριμάλντι
Σενάριο	Μπερνάρντο Μπερτολούτσι; Φράνκο Αρκάλλι
Πρωταγωνιστές	Μάρλον Μπράντο; Μαρία Σνάιντερ ; Ζαν-Πιερ Λεό
Μουσική	Γκάτο Μπερμπιέρι
Φωτογραφία	Βιττόριο Στοράρο
Μοντάζ	Φράνκο Αρκάλλι; Ρομπέρτο Περπινιάνι
Εταιρεία παραγωγής	Produzioni Europee Associati ; Les Productions Artistes Associés
Διανομή	United Artists
Πρώτη προβολή	14 Οκτωβρίου 1972 (Νέα Υόρκη)
Διάρκεια	129 λεπτά (κομμένη) ; 250 λεπτά
Προέλευση	Γαλλία ; Ιταλία
Γλώσσα	Αγγλικά ; Ιταλικά
Προϋπολογισμός	$1.25 εκατομμύρια
Ακαθάριστα έσοδα	$96.3 εκατομμύρια
Προηγείται	Under Fire (album)
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι (ιταλικά: Ultimo tango a Parigi, αγγλικά: Last Tango in Paris) είναι μία γαλλό-ιταλική ερωτική - δραματική ταινία, του 1972, σε σκηνοθεσία Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και σε σενάριο του ιδίου και του Φράνκο Αρκάλλι. Η ταινία επικεντρώνεται σε έναν χήρο Αμερικανό, που ταξιδεύει στο Παρίσι και συνάπτει ερωτικές σχέσεις με μία νεαρή Παριζιάνα. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Μάρλον Μπράντο, Μαρία Σνάιντερ και Ζαν-Πιερ Λεό.

Οι έντονες σεξουαλικές σκηνές βίας έφεραν διαμάχες ενώ σε πολλές χώρες υπέστη λογοκρισία. Για παράδειγμα, στην κυκλοφορία της στις ΗΠΑ, μία από τις πιο έντονες σκηνές σεξουαλικό περιεχομένου κόπηκε και κρίθηκε ακατάλληλη. Παρόλα αυτά, με το πέρας των χρόνων έπαψε να είναι ακατάλληλη και της δόθηκε το NC-17. Το 1981, η MGM κυκλοφόρησε μία νέα έκδοση με κομμένες σκηνές.

Σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου του Μπερτολούτσι το 2013, η πιο γνωστή σκηνή της ταινίας, αυτή του βιασμού, γυρίστηκε έπειτα από συνεννόηση του σκηνοθέτη και του Μάρλον Μπράντο και χωρίς τη συγκατάθεση της Μαρία Σνάιντερ. Αυτό έγινε γιατί ο σκηνοθέτης ήθελε να προσδώσει ρεαλιστικότητα στη σκηνή, καθώς ήθελε να φανεί η αντίδραση μιας ταπεινωμένης γυναίκας και όχι μιας ηθοποιού που υποδύεται έναν ρόλο. Ο Μπερτολούτσι δήλωσε πως για το γεγονός αυτό νιώθει ενοχές, αλλά δεν μετανιώνει.^[4]

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

↑ «Ultimo tango a Parigi (1972) – Alternate Versions – IMDb». IMDb.
↑ Tino Balio, United Artists: The Company That Changed the Film Industry, Uni of Wisconsin Press, 1987 p 288
↑ «Last Tango in Paris (1972) – Box office / business». IMDb. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2012.
↑ «Ο Τελευταίος βιασμός στο Παρίσι: Χωρίς συναίνεση της Σνάιντερ η ερωτική σκηνή με το βούτυρο». TVXS - TV Χωρίς Σύνορα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-12-21. https://web.archive.org/web/20181221020332/https://tvxs.gr/news/sinema/o-teleytaio-biasmos-sto-parisi-xoris-synainesi-tis-snainter-i-erotiki-skini-me-boytyro. Ανακτήθηκε στις 2016-12-05.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Last Tango in Paris στην IMDb
Last Tango in Paris στο Rotten Tomatoes
Last Tango in Paris στο Metacritic
Ultimo Tango Em Paris MOVIE
Pauline Kael's review
Maria Schneider filmography
Last Tango in Paris – slideshow by Life magazine

Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] «Ultimo tango a Parigi (1972) – Alternate Versions – IMDb». IMDb.

[tino-2] Tino Balio, United Artists: The Company That Changed the Film Industry, Uni of Wisconsin Press, 1987 p 288

[3] «Last Tango in Paris (1972) – Box office / business». IMDb. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2012.

[4] «Ο Τελευταίος βιασμός στο Παρίσι: Χωρίς συναίνεση της Σνάιντερ η ερωτική σκηνή με το βούτυρο». TVXS - TV Χωρίς Σύνορα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-12-21. https://web.archive.org/web/20181221020332/https://tvxs.gr/news/sinema/o-teleytaio-biasmos-sto-parisi-xoris-synainesi-tis-snainter-i-erotiki-skini-me-boytyro. Ανακτήθηκε στις 2016-12-05.

[1]

[2]

[3]

[4]