Το χρυσό δρεπάνι (γαλλικά: La serpe d'or‎‎) είναι το δεύτερο τεύχος της σειράς κόμικς Αστερίξ, των Ρενέ Γκοσινί (συγγραφή) και Αλμπέρ Ουντερζό (εικονογράφηση).[2] Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα τεύχη 42-74 του περιοδικού Pilote το 1960.[3]

Το χρυσό δρεπάνι
ΣυγγραφέαςΡενέ Γκοσινί
Αλμπέρ Ουντερζό
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1962[1]
ΣειράΑστερίξ
ΧαρακτήρεςΑστερίξ
Πρώτη έκδοσηHachette
ΠροηγούμενοΑστερίξ ο Γαλάτης
ΕπόμενοΟ Αστερίξ και οι Γότθοι

Περίληψη υπόθεσης Επεξεργασία

Καταστροφή χτυπά το γαλατικό χωριό όταν ο δρυΐδης Πανοραμίξ σπάει το χρυσό δρεπάνι του, καθώς χωρίς αυτό δεν μπορεί να παρακολουθήσει το ετήσιο συνέδριο των δρυΐδων ούτε να κόψει γκι για το μαγικό φίλτρο που κρατά μακριά τον ρωμαϊκό στρατό. Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ πηγαίνουν στη Λουτέτια (σημερινό Παρίσι) για να αγοράσουν καινούργιο δρεπάνι από τον μακρινό ξάδερφο του Οβελίξ, τον κατασκευαστή δρεπανιών Ταλεντίξ.

Στο δρόμο προς εκεί, συναντούν ληστές, αλλά τους νικούν εύκολα και μαθαίνουν από έναν συνταξιδιώτη ότι «υπάρχει έλλειψη δρεπανιών στη Λουτέτια». Στην πόλη, δεν βρίσκουν τον Ταλεντίξ και ρωτούν σε ένα τοπικό πανδοχείο, αλλά ο Αρβέρνιος ιδιοκτήτης[4] λέει ότι δεν γνωρίζει τίποτα. Αργότερα δίνει μια περιγραφή του Αστερίξ και του Οβελίξ στον δόλιο Μπραβίξ,[4] ο οποίος με τη σειρά του τους κατευθύνει στον ανώτερό του Νονίξ, ο οποίος προσπαθεί να τους πουλήσει ένα δρεπάνι σε υπερβολική τιμή. Αυτοί αρνούνται και νικούν τον Νονίξ και τους συντρόφους του, για να συλληφθούν από μια ρωμαϊκή περίπολο. Απελευθερώνονται από τον έπαρχο της Λουτέτιας, Γκράκχους Βαρεμάριους,[4] και μαθαίνουν από έναν εκατόνταρχο ότι ο Ταλεντίξ μπορεί να έχει απαχθεί από διακινητές δρεπανιών.

Από έναν μεθυσμένο που φυλακίστηκε από τον Βαρεμάριους, μαθαίνουν ότι ο Νονίξ διατηρεί κρησφύγετο σε ένα ντολμέν στο Δάσος της Βουλώνης. Στην υπόγεια αποθήκη του Νονίξ, ο Αστερίξ και ο Οβελίξ βρίσκουν ένα θησαυροφυλάκιο από χρυσά δρεπάνια, αλλά δέχονται επίθεση από τον Μπραβίξ τον Νονίξ και τα τσιράκια τους. Μετά την ήττα, ο Νονίξ δραπετεύει και ο Αστερίξ με τον Οβελίξ τον ακολουθούν στο Γκράκχους Βαρεμάριους, ο οποίος – μπροστά στον εκατόνταρχο – ομολογεί ότι είχε χορηγήσει το παράνομο μονοπώλιο δρεπανιών για να σπάσει πλάκα. Ο εκατόνταρχος απελευθερώνει τον Ταλεντίξ και φυλακίζει τον Βαρεμάριους και τον Νονίξ. Γεμάτος ευγνωμοσύνη, ο Ταλεντίξ δίνει στον Αστερίξ και στον Οβελίξ τα καλύτερα δρεπάνια του. στη συνέχεια, οι δυο ήρωες επιστρέφουν στο χωριό τους και γιορτάζουν το επίτευγμά τους.

Σχόλια Επεξεργασία

  • Ο βαριεστημένος έπαρχος της Λουτέτιας είναι μια καρικατούρα του ηθοποιού Τσαρλς Λότον, ο οποίος ήταν γνωστός για τους ρόλους του ως Ρωμαίος πολιτικός.[5]
  • Έχει παρατηρηθεί ότι λόγω σφάλματος του Αλμπέρ Ουντερζό, οι σελίδες μετά τη σελίδα 36 έχουν μικρότερα πλαίσια, με αποτέλεσμα μεγαλύτερα περιθώρια σε αυτές τις σελίδες στο έντυπο.[6]
  • "Οι 24 ώρες του Σουιντίνουμ" είναι μια αναφορά στον αγώνα σπορ αυτοκινήτων 24 Ώρες του Λε Μαν στη Γαλλία. Σουιντίνουμ είναι το παλιό όνομα του Λε Μαν.[7] Ο αγώνας φέρει τον τίτλο Σουιντίνουμ 500 στην αμερικανική έκδοση του 2020. Ένας από τους διαγωνιζόμενους στον αγώνα είναι μια καρικατούρα του Γάλλου σκιτσογράφου Ζαν Γκρατόν.[8]

Ταινία μεγάλου μήκους Επεξεργασία

Μια ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους του τεύχους γυρίστηκε από την Dargaud Productions, η οποία είχε επίσης γυρίσει ταινία βασισμένη στο πρώτο βιβλίο, Αστερίξ ο Γαλάτης, εν αγνοία των δημιουργών του κόμικς. Οι Ρενέ Γκοσινί και Αλμπέρ Ουντερζό δέχτηκαν απρόθυμα την πρώτη ταινία, αλλά απέρριψαν σθεναρά τη δεύτερη, η οποία καταστράφηκε και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.[9]

Σε άλλες γλώσσες Επεξεργασία

Υποδοχή Επεξεργασία

Στον ιστότοπο Goodreads, Το χρυσό δρεπάνι έχει βαθμολογία 4,13 στα 5.[10]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.asterix.com/la-collection/les-albums/.
  2. «La Serpe d'or – Astérix – Le site officiel». www.asterix.com (στα Γαλλικά). 20 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2018. 
  3. «the golden sickle hatchette – Google Search». www.google.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2018. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «Το Χρυσό Δρεπάνι». ΑστερίξWiki. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2023. 
  5. «Surplus Dairiprodus». Asterix The Official Website. LES ÉDITIONS ALBERT RENÉ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2017. 
  6. «Asterix, tome 2 : La serpe d'Or». Coin BD. Coin BD. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2017. 
  7. Matthew Screech (2005). Masters of the Ninth Art: Bandes Dessinées and Franco-Belgian Identity. Liverpool University Press. σελίδες 79–. ISBN 978-0-85323-938-3. 
  8. «2. Asterix and the Golden Sickle». Asterix Around the World. HJH & SLLS. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2017. 
  9. «Asterix the Gaul adventures Vol. 2 – Asterix and the Golden Sickle». Asterix The Official Website. LES ÉDITIONS ALBERT RENÉ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2017. 
  10. «Asterix and the Golden Sickle (Asterix, #2)». www.goodreads.com. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2018. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία