Τρισμός

Ο περιορισμός της κινητικότητας της γνάθου με συνέπεια να μειώνεται το άνοιγμα του στόματος

Τρισμός ονομάζεται ο περιορισμός της κινητικότητας της γνάθου, με συνέπεια να μειώνεται το άνοιγμα του στόματος. Αυτό συνήθως οφείλεται σε σπασμό των μασητηρίων μυών (μυών της μάσησης) ή σε μια ποικιλία από άλλες αιτίες[1]. Διακρίνεται σε παροδικό και μόνιμο. Ο παροδικός τρισμός παρουσιάζεται πολύ πιο συχνά από ότι ο μόνιμος τρισμός[2].

Τρισμός
Ταξινόμηση
ICD-10R25.2
ICD-9781.0
DiseasesDB27801
MeSHD014313

Ορισμοί Επεξεργασία

Ως τρισμός ορίζεται κυρίως η δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος που οφείλεται σε μυϊκό σπασμό, στην πρόκληση του οποίου συμμετέχει το κινητικό νεύρο των μυών της μάσησης, που είναι το τρίδυμο νεύρο[3]. Ωστόσο, μπορεί επίσης να αναφέρεται σε περιορισμένο άνοιγμα του στόματος από οποιαδήποτε άλλη αιτία[4].  Άλλος ορισμός του τρισμού είναι απλά ένας περιορισμός της κίνησης της γνάθου[5].

Κλινικές μορφές Επεξεργασία

Όπως αναφέρθηκε, ο περιορισμός στην κινητικότητα της γνάθου, που εμφανίζεται ως αδυναμία διανοίξεως του στόματος, μπορεί να είναι παροδικός ή μόνιμος. Όταν οφείλεται σε μυϊκό σπασμό είναι αυτός που κατεξοχήν αναφέρεται ως τρισμός και είναι παροδικός. Ο μόνιμος περιορισμός της κινητικότητας μπορεί να οφείλεται είτε σε ενδοαρθρικά αίτια της κροταφογναθικής άρθρωσης (αγκυλώσεις) είτε και σε εξωαρθρικά αίτια (ψευδαγκυλώσεις ή εξωαρθρικές αγκυλώσεις της κροταφογναθικής άρθρωσης).

Αίτια Επεξεργασία

Η παροδική αδυναμία διανοίξεως του στόματος οφείλεται κυρίως σε έναν από τους παρακάτω λόγους[6]:

  • Σύνδρομο μασητηριακής μυαλγίας. Το σύνδρομο αυτό αποτελεί τη συχνότερη αιτία τρισμού.
  • Λοιμώξεις των ιστών που περιβάλλουν τη γνάθο. Συχνή αιτία είναι η οξεία περιστεφανίτις και επίσης οι οστεομυελίτιδες των γνάθων, καθώς οι λοιμώξεις αυτές επεκτείνονται στα διαστήματα μεταξύ των ανασπόντων τη γνάθο μυών.
  • Στελεχιαία αναισθησία του κάτω φατνιακού. Μετά από αναισθησία του κάτω φατνιακού νεύρου ο περιορισμός στη διάνοιξη του στόματος μπορεί να οφείλεται είτε σε σχηματισμό και οργάνωση αιματώματος είτε σε απόστημα του διαστήματος μεταξύ της γνάθου και του έσω πτερυγοειδούς μυός.
  • Κακώσεις. Η φλεγμονή που ακολουθεί μια εγχειρητική ή τυχαία κάκωση μπορεί να συνοδεύεται από οίδημα και υπερτονία των ανασπόντων μυών.
  • Τέτανος. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις αρρώστων, που απευθύνθηκαν σε οδοντίατρο παραπονούμενοι για τρισμό και τελικά αποδείχθηκε ότι έπασχαν από τέτανο. Παρόλο ότι οι περιπτώσεις αυτές είναι πολύ σπάνιες, ο τέτανος πρέπει να περιλαμβάνεται στη διαφορική διάγνωση των περιπτώσεων που ο τρισμός εμφανίζεται αιφνίδια, δεδομένης της υψηλής θνησιμότητας της νόσου.
  • Ψυχογενής τρισμός. Σε σπάνιες περιπτώσεις εμφανίζεται ψυχογενής τρισμός, που μπορεί να συνοδεύεται από κλονικούς σπασμούς των μιμικών μυών του προσώπου ή ακόμη και με σπασμό ορισμένων από τους μασητηρίους μυς.

Διαφορική διάγνωση Επεξεργασία

Ο παροδικός τρισμός πρέπει να διαχωρίζεται από τον μόνιμο τρισμό ή τον μόνιμο περιορισμό στην κινητικότητα της γνάθου, που οφείλεται κυρίως σε ενδοαρθρικά αίτια και αναφέρεται ως αληθής ή ενδοαρθρική αγκύλωση της κροταφογναθικής άρθρωσης. Η αγκύλωση εξελίσσεται βαθμιαία και ενώ αρχικά είναι ινώδης, αργότερα καθίσταται οστεώδης.

Η αγκύλωση της κροταφογναθικής μπορεί να οφείλεται σε:

  • Μαιευτική κάκωση, που συνέβαινε παλαιότερα λόγω χρήσης εμβρυουλκών.
  • Λοιμώδεις αρθρίτιδες.
  • Χρόνιες φλεγμονώδεις αρθρίτιδες. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα και κυρίως η νεανική ρευματοειδής αρθρίτιδα, σε παραμελήμενες περιπτώσεις, προκαλούν αγκυλώσεις της κροταφογναθικής.
  • Κακώσεις. Οι περισσότερες περιπτώσεις αγκυλώσεως της κροταφογναθικής έχουν τραυματική αιτιολογία. Συχνότερη αιτία είναι τα ενδοαρθρικά κατάγματα του του κονδύλου της κάτω γνάθου.

Τα τελευταία πενήντα χρόνια, η βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών έχει μειώσει εξαιρετικά τον αριθμό των αγκυλώσεων της κροταφογναθικής στην Ελλάδα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Odell, edited by Edward W. (2010). Clinical problem solving in dentistry (3rd έκδοση). Edinburgh: Churchill Livingstone. σελίδες 37–41. ISBN 9780443067846. 
  2. Soames, J.V.· Southam, J.C. (1998). Oral pathology (3rd έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 330. ISBN 019262895X. 
  3. «trismus». Miller-Keane Encyclopedia and Dictionary of Medicine, Nursing, and Allied Health (Seventh έκδοση). 2003. http://medical-dictionary.thefreedictionary.com/trismus. 
  4. Newlands, edited by Cyrus Kerawala, Carrie (2010). Oral and maxillofacial surgery. Oxford: Oxford University Press. ISBN 9780199204830. 
  5. Soames, J.V.· Southam, J.C. (1998). Oral pathology (3rd έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 330. ISBN 019262895X. 
  6. Καρακάση, Δ. Θ. και Λαζαρίδη, Ν. Θ. (2009): Στοματική και γναθοπροσωπική χειρουργική, Τόμος Α΄, Εκδόσεις Α. Αλτιντζή, Θεσσαλονίκη, σελ.183-191. ISBN 978-960-92590-4-0.