Ο Υάκινθος Μακρυποδάρης (ουγγρικά: Jácint Ferenc Makripodári‎‎, λατινικά: Hyacinthus Macripodarius‎‎, μολδαβικά: Giacinto Ischiota[3]) ήταν Έλληνας λόγιος και Δομινικανός καλόγηρος. Ήταν Δομινικανός ιεραπόστολος στη Μολδαβία και επίσκοπος των Σκοπίων (1645 - 1649). Τα κηρύγματα του είχαν μεγάλη επιτυχία τόσο στα Ελληνικά όσο και στα Ιταλικά.[3]

Υάκινθος Μακρυποδάρης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Υάκινθος Μακρυποδάρης
(Ελληνικά)
Γέννηση1610
Χίος, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος30 Ιουλίου 1672 (71 ή 72 ετών)
ΕθνικότηταΈλληνες
ΘρησκείαΚαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα των Δομινικανών
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΙερέας, καλόγηρος, λόγιος, συγγραφέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαRoman Catholic Bishop of Csanád (από 1659)[1][2]
τιτουλάριος επίσκοπος (από 1649)[1]
auxiliary bishop (από 1649)[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Υάκινθος Μακρυποδάρης ήταν Έλληνας γεννημένος στη Χίο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1610.[3][4] Η οικογένειά του ήταν Καθολική από το 1632 έως το 1636 σπούδασε σε θεολογική σχολή στο Παρίσι. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, ο Μακρυποδάρης γύρισε στην πατρίδα του, όπου έγινε ιερέας και άρχισε να μοιράζεται τις γνώσεις του σε Δομινικανά μοναστήρια.[3]

Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Μακρυποδάρης μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη, όπου σύντομα έγινε αντιπρόσωπος των Δομινικανών μοναστηριών. Τα κηρύγματα του είχαν μεγάλο επίτευγμα τόσο στα Ελληνικά όσο και στα Ιταλικά. Το 1645 ο Μακρυποδάρης έγινε ο εξομοιωτής ενός Γερμανού απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη, έτσι ο σύνδεσμος και η υποστήριξη βοήθησαν τελικά την καριέρα του περαιτέρω.

Ο Μακρυποδάρης ορίστηκε επομένως ως θεματοφύλακας του Έστεργκομ το 1645. Ταξίδεψε στη Βιέννη όπου ο Φερδινάνδος Γ΄, τον όρισε ως τον επίτιμο επίσκοπο των Σκοπίων, μια θέση που κατείχε από τις 29 Ιουλίου 1645 έως 1649.[5][4] Αργότερα μετακόμισε στη Μολδαβία το 1646, όπου έμεινε στην τότε πρωτεύουσα της, το Ιάσιο. Το 1658 διορίστηκε από τον Λεόπολδο Α΄ ως επίσκοπο του Σέγκεντ μέχρι τις 2 Μαΐου 1668. Στη συνέχεια ο Μακρυποδάρης μετακόμισε στη Τρνάβα, όπου διορίστηκε βοηθός επίσκοπος. Ο Μακρυποδάρης πέθανε το 1672 σε ηλικία 71 ή 72 ετών.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 macrip.
  2. szeg.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Tóth, István György. Missions and Missionaries among the Csángó Hungarians in Moldova in the 17th Century (PDF). σελίδες 145–147. 
  4. 4,0 4,1 Bahlcke, Joachim (2005). Ungarischer Episkopat und österreichische Monarchie: Von einer Partnerschaft zur Konfrontation(1686-1790). Franz Steiner Verlag. σελίδες 104–105. ISBN 3515087648. 
  5. Dominicans. Provincia romana (1942). Memorie domenicane, Volumes 59-63. Convento di S Maria Novella. σελ. 35.