Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Πλήρες όνομα στα Αγγλικά: Leopold Ignaz Joseph Balthasar Felician, Ουγγρικά: I. Lipót, Βιέννη, 9 Ιουνίου 1640 – Βιέννη, 5 Μαΐου 1705) ήταν Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Βασιλιάς της Ουγγαρίας και Κροατίας, επίσης κάτοχος του βασιλικού θρόνου στο Βασίλειο της Βοημίας.[10]
Ο Λεοπόλδος, δεύτερος γιος του Φερδινάνδου Γ΄ από την πρώτη του γυναίκα Μαρία Άννα της Ισπανίας, έγινε ο προφανής κληρονόμος το 1654, από την ώρα του θανάτου του μεγαλυτέρου αδελφού του Φερδινάνδου Δ΄. Εξελέγη Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 1658. Έκτοτε ο Λεοπόλδος θα κυβερνήσει μέχρι το θάνατό του, το 1705.
Η βασιλεία του Λεοπόλδου είναι γνωστή για τις συγκρούσεις με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, στα ανατολικά, και την αντιπαλότητα με τον σύγχρονό του και πρώτο ξάδελφό του, Λουδοβίκο ΙΔ΄, στα δυτικά.
Μετά από μία και πλέον δεκαετία πολέμου, ο Λεοπόλδος εξήλθε νικητής από τον Μεγάλο Τουρκικό Πολέμο, χάρη στο στρατιωτικό ταλέντο του πρίγκιπα Ευγένιου της Σαβοΐας. Με την Συνθήκη του Κάρλοβιτς, ο Λεοπόλδος ανέκτησε σχεδόν στο σύνολό του το Βασίλειο της Ουγγαρίας, το οποίο είχε πέσει κάτω από τον τουρκικό ζυγό στα χρόνια μετά τη Μάχη του Μοχάτς, το 1526.
Ο Λεοπόλδος έκανε τρεις πολέμους κατά της Γαλλίας: τον Ολλανδικό Πόλεμο, τον Πόλεμο των εννέα ετών και τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Σε αυτόν τον τελευταίο, ο Λεοπόλδος θέλησε να δώσει στον νεότερο γιό του, Κάρολο ΣΤ΄, το σύνολο της ισπανικής κληρονομιάς, παραβλέποντας το θέλημα του τελευταίου Ισπανού βασιλιά Καρόλου Β΄. Για το σκοπό αυτό, ξεκίνησε έναν πόλεμο που έπληξε σύντομα μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Τα πρώτα χρόνια του πολέμου πήγαν αρκετά καλά για την Αυστρία, με νίκες στη Μάχη του Σέλενμπεργκ και τη Μάχη του Μπλένχαϊμ. Αλλά εξελίχθηκε σε έναν επίμονο πόλεμο που θα τραβήξει μέχρι το 1714, εννέα χρόνια μετά το θάνατο του Λεοπόλδου, και ο οποίος, στην πραγματικότητα, είχε σοβαρό αντίκτυπο στα αντιμαχόμενα έθνη της Ευρώπης. Όταν στο τέλος η ειρήνη επέστρεψε με την Συνθήκη του Ράστατ, δεν μπορούσε να ειπωθεί από κανέναν ότι η Αυστρία είχε αναδειχθεί θριαμβευτής όπως έγινε στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Leopold-I-Holy-Roman-emperor. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6301jvz. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 22647. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 International Music Score Library Project. Category:Leopold_I,_Holy_Roman_Emperor. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 The Peerage. p10306.htm#i103060. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ LIBRIS. 2 Οκτωβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /tr5783zc46ps2cd. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ Crankshaw (1971), Leopold I of Habsburg.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Crankshaw, Edward (1971), The Habsburgs: Portrait of a Dynasty, New York, The Viking Press.
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Leopold I. (emperor)» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press https://archive.org/stream/encyclopaediabri16chisrich#page/458/mode/2up
