Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (γερμανικά: Leopold Ignaz Joseph Balthasar Felician, Ουγγρικά: I.Lipót, Βιέννη, 9 Ιουνίου 1640 – Βιέννη, 5 Μαΐου 1705) ήταν Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Βασιλιάς της Ουγγαρίας και Κροατίας, επίσης κάτοχος του βασιλικού θρόνου στο Βασίλειο της Βοημίας.[11]
Ο Λεοπόλδος Ιγνάτιος Ιωσήφ Βαλτάσαρ Φηλικιανός, δεύτερος γιος του Φερδινάνδου Γ΄ και της πρώτης του συζύγου Μαρίας Άννας της Ισπανίας, έγινε ο προφανής κληρονόμος το 1654, από την ώρα του θανάτου του μεγαλύτερου αδελφού του Φερδινάνδου Δ΄. Εξελέγη Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 1658. Έκτοτε ο Λεοπόλδος θα κυβερνήσει μέχρι το θάνατό του, το 1705.
Η βασιλεία του Λεοπόλδου είναι γνωστή για τις συγκρούσεις με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, στα ανατολικά, και την αντιπαλότητα με τον σύγχρονό του και πρώτο ξάδελφό του, Λουδοβίκο ΙΔ΄, στα δυτικά.
Μετά από μία και πλέον δεκαετία πολέμου, ο Λεοπόλδος εξήλθε νικητής από τον Μεγάλο Τουρκικό Πολέμο, χάρη στο στρατιωτικό ταλέντο του Ευγένιου της Σαβοΐας. Με την Συνθήκη του Κάρλοβιτς, ο Λεοπόλδος ανέκτησε σχεδόν στο σύνολό του το Βασίλειο της Ουγγαρίας, το οποίο είχε πέσει κάτω από τον τουρκικό ζυγό στα χρόνια μετά τη Μάχη του Μοχάτς, το 1526.
Ο Λεοπόλδος έκανε τρεις πολέμους κατά της Γαλλίας: τον Ολλανδικό Πόλεμο, τον Εννεαετή Πόλεμο και τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Σε αυτόν τον τελευταίο, ο Λεοπόλδος θέλησε να δώσει στον νεότερο γιό του, Κάρολο ΣΤ΄, το σύνολο της ισπανικής κληρονομιάς, παραβλέποντας το θέλημα του τελευταίου Ισπανού βασιλιά Καρόλου Β΄. Για το σκοπό αυτό, ξεκίνησε έναν πόλεμο που έπληξε σύντομα μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Τα πρώτα χρόνια του πολέμου πήγαν αρκετά καλά για την Αυστρία, με νίκες στη Μάχη του Σέλενμπεργκ και τη Μάχη του Μπλένχαϊμ. Αλλά εξελίχθηκε σε έναν επίμονο πόλεμο που θα τραβήξει μέχρι το 1714, εννέα χρόνια μετά το θάνατο του Λεοπόλδου, και ο οποίος, στην πραγματικότητα, είχε σοβαρό αντίκτυπο στα αντιμαχόμενα έθνη της Ευρώπης. Όταν στο τέλος η ειρήνη επέστρεψε με τη Συνθήκη του Ράστατ, δεν μπορούσε να ειπωθεί από κανέναν ότι η Αυστρία είχε αναδειχθεί θριαμβευτής, όπως έγινε στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Νυμφεύτηκε πρώτα την ανιψιά και εξαδέλφη του Μαργαρίτα Θηρεσία των Αψβούργων, κόρη του Φιλίππου Δ΄ της Ισπανίας, και είχε τέκνα:
- Φερδινάνδος Βένζελος (1667-1668).
- Μαρία Αντωνία (1669-1692), παντρεύτηκε τον Μαξιμιλιανό Β΄ Εμμανουήλ της Βαυαρίας.
- Ιωάννης Λεοπόλδος (1670).
- Μαρία Άννα Αντωνία (1672).
Το 1673 απεβίωσε η Μαργαρίτα Θηρεσία και ο Λεοπόλδος έκανε δεύτερο γάμο, με την Κλαυδία Φελίσιτας των Αψβούργων, κόρη του Φερδινάνδου Καρόλου, Αρχιδούκα της Αυστρίας, και είχαν τέκνα:
- Άννα Μαρία Ιωσηφίνα (1674).
- Μαρία Ιωσηφίνα Κλημεντίνη (1675-1676).
Το 1676 απεβίωσε η Κλαυδία Φελίσιτας και ο Λεοπόλδος νυμφεύτηκε για τρίτη φορά, με την Ελεονώρα Μαγδαληνή, κόρη του Φιλίππου Γουλιέλμου του Παλατινάτου, και είχε τέκνα:
- Ιωσήφ Α΄ (1678-1711), αρχιδούκας της Αυστρίας και βασιλιάς της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας.
- Μαρία Χριστίνα (1679).
- Μαρία Ελισάβετ (1680-1741), κυβερνήτης των Αυστριακών Κάτω Χωρών.
- Λεοπόλδος Ιωσήφ (1682-1684).
- Μαρία Άννα (1683-1754), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Ε΄ της Πορτογαλίας.
- Μαρία Θηρεσία (1684-1696).
- Κάρολος ΣΤ΄ (1685-1740), αρχιδούκας της Αυστρίας και βασιλιάς της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας.
- Μαρία Ιωσηφίνα (1687-1703).
- Μαρία Μαγδαληνή (1689-1743).
- Μαρία Μαργαρίτα (1690-1691).
ΠρόγονοιΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Leopold-I-Holy-Roman-emperor. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6301jvz. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ LIBRIS. 2 Οκτωβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /tr5783zc46ps2cd. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 80179. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 p10306.htm#i103060. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 9,0 9,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 15 Δεκεμβρίου 2014. 500353751. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 10,7 10,8 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Crankshaw (1971), Leopold I of Habsburg.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Crankshaw, Edward (1971), The Habsburgs: Portrait of a Dynasty, New York, The Viking Press.
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Leopold I. (emperor)» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press https://archive.org/stream/encyclopaediabri16chisrich#page/458/mode/2up
