Αυτοκρατορική Κρύπτη της Βιέννης
Συντεταγμένες: 48°12′20″N 16°22′11″E / 48.20556°N 16.36972°E
Η Αυτοκρατορική Κρύπτη (γερμανικά: Kaisergruft), που ονομάζεται επίσης Κρύπτη των Καπουτσίνων (Kapuzinergruft), είναι ταφικός θάλαμος κάτω από την Εκκλησία των Καπουτσίνων στη Βιέννη της Αυστρίας.
Αυτοκρατορική Κρύπτη της Βιέννης | |
---|---|
Είδος | κρύπτη και burial vault |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°12′20″N 16°22′11″E |
Διοικητική υπαγωγή | Βιέννη[1] και Ίννερε Στατ |
Χώρα | Αυστρία[2] |
Έναρξη κατασκευής | 1633 |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Ιδρύθηκε το 1618, αφιερώθηκε το 1632 και βρίσκεται στην Πλατεία Νέας Αγοράς (Neuer Markt) του Ίννερε Στατ, κοντά στο Παλάτι Χόφμπουργκ. Από το 1633, η Αυτοκρατορική Κρύπτη χρησιμεύει ως ο κύριος τόπος ταφής για τα μέλη του Οίκου των Αψβούργων.[3] Τα οστά των 145 βασιλιάδων των Αψβούργων, καθώς και τεφροδόχοι που περιέχουν τις καρδιές ή τις αποτεφρωμένες σορούς τεσσάρων άλλων, βρίσκονται εδώ, συμπεριλαμβανομένων 12 αυτοκρατόρων και 18 αυτοκρατειρών της Αγίας Ρωμαϊκής και της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Οι ορατές 107 μεταλλικές σαρκοφάγοι και οι πέντε καρδιές κυμαίνονται σε στυλ από πουριτανικό απλό έως πληθωρικό ροκοκό.[3] Μερικοί από τους δεκάδες μοναχούς Καπουτσίνους συνεχίζουν τον εθιμικό τους ρόλο ως φύλακες και φροντιστές της κρύπτης, μαζί με το άλλο ποιμαντικό τους έργο στη Βιέννη. Η πιο πρόσφατη ταφή έγινε το 2023.[4]
Η Άννα του Τυρόλου, σύζυγος του αυτοκράτορα Ματθία, συνέλαβε την ιδέα ενός μοναστηριού και ταφικής κρύπτης των Καπουτσίνων για την ίδια και τον σύζυγό της, που θα χτιζόταν στη γειτονιά του Χόφμπουργκ, στη Βιέννη. Παρείχε κεφάλαια για αυτό στη διαθήκη που έκανε στις 10 Νοεμβρίου 1617. Πέθανε το επόμενο έτος το 1618, κάτι που απελευθέρωσε τα κεφάλαια, επιτρέποντας την έναρξη του σχεδιασμού και της κατασκευής. Ο σύζυγός της πέθανε το 1619.[5]
Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1622, παρουσία του αυτοκράτορα Φερδινάνδου Β΄ και μετά από αργή πρόοδο που προκλήθηκε από τους περισπασμούς του Τριακονταετούς Πολέμου, η εκκλησία αφιερώθηκε στις 25 Ιουλίου 1632. Το Πάσχα του επόμενου έτους, οι απλές σαρκοφάγοι που περιείχαν τα λείψανα του αυτοκράτορα Ματθία και της αυτοκράτειρας Άννας μεταφέρθηκαν με μεγάλη τελετή σε αυτό που σήμερα ονομάζεται Θησαυροφυλάκιο των Ιδρυτών.[5]
Ο Λεοπόλδος Α΄ μεγέθυνε την κρύπτη το 1657 στην περιοχή κάτω από το σηκό της εκκλησίας και ο υιός του, Ιωσήφ Α΄, την επέκτεινε δυτικότερα και έχτισε έναν άλλο θάλαμο μαυσωλείου και ένα παρεκκλήσι στα ανατολικά το 1710, αλλά περιέργως, ξεκινώντας το θησαυροφυλάκιο που ο αδερφός του, Κάρολος ΣΤ΄, συνέχισε προς τα δυτικά το 1720, που εκτείνεται κάτω από το ιερό και τη χορωδία της αψίδας πάνω. Για πρώτη φορά, ένας γνωστός αρχιτέκτονας (Γιόχαν Λούκας φον Χίλντεμπραντ) ασχολήθηκε με τη μεγέθυνση της κρύπτης.[5]
Το 1754, η κόρη του, Μαρία Θηρεσία, πήγε ακόμη πιο δυτικά, περνώντας τελείως την εκκλησία από επάνω, στον κήπο του μοναστηριού με την προσθήκη τρούλου που δέχεται φυσικό φως. Ο επιβλητικός τρούλος και η κρύπτη είναι έργο του αρχιτέκτονα Ζαν Ζαντό ντε Βίλε-Ισέ.[6] Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του εγγονού της, Φραγκίσκου Β΄, ο αρχιτέκτονας Γιόχαν Άμαν στράφηκε προς τα βόρεια για την προσθήκη του το 1824.[6]
Το μοναστήρι που περιέβαλλε την εκκλησία είχε ερειπωθεί μετά από 200 χρόνια συνεχούς χρήσης και έτσι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Φερδινάνδου το 1840 το μοναστήρι (αλλά όχι η εκκλησία) γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε.
Ως μέρος του ιωβηλαίου που γιόρταζε τα 60 χρόνια του στο θρόνο το 1908, ο Φραγκίσκος Ιωσήφ έβαλε τον αρχιτέκτονα Κάγο Πέρισιτς να χτίσει έναν άλλο θάλαμο μαυσωλείου και ένα παρεκκλήσι στα ανατολικά του Φραγκίσκου Β΄ και 62 θόλων του Φερδινάνδου. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν νέα παραρτήματα για τους επισκέπτες εκατέρωθεν του ναού.
Μέχρι το 1960 ήταν προφανές από την επιδείνωση της κατάστασης των τάφων ότι το περιβάλλον της μεταβαλλόμενης θερμότητας και υγρασίας έπρεπε να ελεγχθεί για να επιβιώσουν οι ιστορικές σαρκοφάγοι για τις μελλοντικές γενιές. Το Νέο Οστεοφυλάκιο, βόρεια των οίκων της Τοσκάνης, του Φερδινάνδου και το Οστεοφυλάκιο του Φραγκίσκου Ιωσήφ, χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Καρλ Σφάντσερ, με μεταλλικές πόρτες από τον γλύπτη Ρούντολφ Χόφλενερ. Πρόσθεσε περίπου το 20% στον χώρο της κρύπτης και χρησιμοποιήθηκε ως μέρος μιας μαζικής αναδιάταξης των τάφων στα οστεοφυλάκια.[6]
Το 2003, ένα άλλο έργο έκανε την κρύπτη προσβάσιμη σε επισκέπτες με ειδικές ανάγκες και άνοιξε πόρτες που δεν χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως, έτσι ώστε η διαδρομή των επισκεπτών να μην απαιτεί πλέον την πλήρης επιστροφή τους που ήταν απαραίτητη πριν. Ολόκληρη η κρύπτη ήταν επίσης κλιματιζόμενη για να αποφευχθεί η φθορά των τάφων.[6]
Η Κρύπτη αποτελεί βασικό στοιχείο του μυθιστορήματος του Αυστριακού λογοτέχνη Γιόζεφ Ροτ Η κρύπτη των Καπουτσίνων (1938), συμβολίζοντας για τον κεντρικό χαρακτήρα Φραντς Φέρντιναντ Τρόττα το τέλος της Αυστριακής Αυτοκρατορίας.
Δομή
ΕπεξεργασίαΗ Κρύπτη χωρίζεται σε δέκα οστεοφυλάκια:
1) Οστεοφυλάκιο των Ιδρυτών (Gründergruft): περιέχει τις σαρκοφάγους των ιδρυτών της κρύπτης
2) Οστεοφυλάκιο του Λεοπόλδου (Leopoldsgruft): περιέχει τις σαρκοφάγους των
- Φερδινάνδου Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Μαρίας Άννας της Ισπανίας
- Μαρία Λεοπολδίνης της Αυστρίας
- Ελεονώρας Γκοντζάγκα
- Μαρίας Άννας Ιωσηφίνας της Αυστρίας
- Ελεονώρας Μαρίας της Αυστρίας
- Φερδινάνδου Δ΄ της Αυστρίας
- Μαξιμιλιανού Θωμά της Αυστρίας (γιου του Φερδινάνδου Γ΄)
- Φιλίππου Αυγούστου (γιου του Φερδινάνδου Γ΄)
- Φερδινάνδου Ιωσήφ της Αυστρίας (γιου του Φερδινάνδου Γ΄)
- Θηρεσίας Μαρίας της Αυστρίας (κόρης του Φερδινάνδου Γ΄)
- εγγονού του Φερδινάνδου Γ΄
- Μαργαρίτας Θηρεσίας της Ισπανίας
- Ελεονώρας Μαγδαληνής του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
- Μαρίας Αντωνίας της Αυστρίας
- Μαρίας Θηρεσίας της Αυστρίας
- Μαρίας Μαγδαληνής της Αυστρίας
- Φερδινάνδου Βένζελου της Αυστρίας (γιου του Λεοπόλδου Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας)
- Λεοπόλδου Ιωάννη της Αυστρίας (γιου του Λεοπόλδου Α΄)
- Ιωάννη Λεοπόλδου της Αυστρίας (γιου του Λεοπόλδου Α΄)
- Λεοπόλδου Ιωσήφ της Αυστρίας (γιου του Λεοπόλδου Α΄)
- Μαρίας Άννας της Αυστρίας (κόρης του Λεοπόλδου Α΄)
- Άννας Μαρίας Σοφίας της Αυστρίας (κόρης του Λεοπόλδου Α΄)
- Μαρίας Ιωσηφίνας της Αυστρίας (κόρης του Λεοπόλδου Α΄)
- Χριστίνας της Αυστρίας (κόρης του Λεοπόλδου Α΄)
- Μαρίας Μαργαρίτας της Αυστρίας (κόρης του Λεοπόλδου Α΄)
- Μαρίας Αμαλίας της Αυστρίας (κόρης του Καρόλου ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας)
Επίσης, περιέχει την καρδιά της Κλαυδίας Φηλικίτης της Αυστρίας και της Μαρίας Άννας της Αυστρίας. Καθώς ο αριθμός τους ήταν πολύ μεγάλος για τον αρχικό χώρο, σύντομα επεκτάθηκε στο Κολουμβάριο των Παιδιών και στο Βασικό Θάλαμο.
3) Οστεοφυλάκιο του Καρόλου (Karlsgruft): περιέχει τις σαρκοφάγους των
- Λεοπόλδου Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Μαρίας Ελισάβετ της Αυστρίας
- Καρόλου ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Μαρίας Άννας της Αυστρίας
- Ελισάβετ Χριστίνας του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυττελ
- Ιωσήφ Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Λεοπόλδου Ιωσήφ (γιου του Ιωσήφ Α΄)
Ακόμη, περιέχει την καρδιά της συζύγου του Ιωσήφ Α΄, Βιλελμίνης Αμαλίας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ.
4) Οστεοφυλάκιο της Μαρίας Θηρεσίας (Maria Theresien Gruft): περιέχει τις σαρκοφάγους των
- Μαρίας Θηρεσίας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Φραγκίσκου Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Καρόλου Ιωσήφ της Αυστρίας
- Ιωάννας Γαβριέλλας της Αυστρίας
- Μαρίας Ιωσηφίνας της Αυστρίας
- Μαρίας Ελισάβετ της Αυστρίας
- Μαρίας Καρολίνας της Αυστρίας (θνησιγενούς κόρης της Μαρίας Θηρεσίας)
- Μαρίας Καρολίνας της Αυστρίας (κόρης της Μαρίας Θηρεσίας)
- Ιωσήφ Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Ισαβέλλας Μαρίας της Πάρμα
- Μαρίας Ιωσηφίνας της Βαυαρίας
- Χριστίνας της Αυστρίας (κόρης του Ιωσήφ Β΄)
- Μαρίας Θηρεσίας της Αυστρίας
- Χριστίνας της Σαξονίας-Τέσσεν (ανιψιάς της Μαρίας Θηρεσίας)
- ανιψιάς της Μαρίας Θηρεσίας
- Καρολίνε, Κόμισσας του Φυξ-Μόλλαρντ (γκουβερνάντας της Μαρίας Θηρεσίας)
5) Οστεοφυλάκιο του Φραγκίσκου (Franzensgruft): περιέχει τις σαρκοφάγους των
- Φραγκίσκου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Ελισάβετ της Βυρτεμβέργης
- Μαρίας Θηρεσίας της Νάπολης και της Σικελίας
- Μαρίας Λουδοβίκας της Αυστρίας-Έστε
- Καρολίνας Αυγούστας της Βαυαρίας
Έως το 1940 περιείχε και τη σαρκοφάγο του εγγονού του Φραγκίσκου Β΄, Ναπολέοντα Β΄, Δούκα του Ράιχσταγκ, η οποία μεταφέρθηκε στο Παρίσι.
6) Οστεοφυλάκιο του Φερδινάνδου (Ferdinandsgruft): περιέχει τις σαρκοφάγους των
- Φερδινάνδου της Αυστρίας
- Μαρίας Άννας της Σαβοΐας
- Αλεξάνδρου Λεοπόλδου της Αυστρίας
- Μαρίας Αμαλίας της Αυστρίας
- Λουίζας Ελισάβετ της Αυστρίας (κόρης του Φραγκίσκου Β΄)
- Καρολίνας Λουδοβίκας της Αυστρίας (κόρης του Φραγκίσκου Β΄)
- Καρολίνας Λεοπολδίνης της Αυστρίας (κόρης του Φραγκίσκου Β΄)
- Αμαλίας Θηρεσίας της Αυστρίας (κόρης του Φραγκίσκου Β΄)
- Ιωσήφ Φραγκίσκου της Αυστρίας (γιου του Φραγκίσκου Β΄)
- Ιωάννη Νέπομουκ Καρόλου (γιου του Φραγκίσκου Β΄)
- Μαρίας Άννας της Αυστρίας
- Μαρία Ελεονώρας της Αυστρίας-Τέσσεν (κόρης του Καρόλου Φερδινάνδου)
- Φραγκίσκου Ιωσήφ της Αυστρίας-Τέσσεν (γιου του Καρόλου Φερδινάνδου)
- Λεοπόλδου Λουδοβίκου της Αυστρίας
- Μαρίας Καρολίνας (κόρης του Ραϊνερίου Ιωσήφ της Αυστρίας)
- Ερνέστου της Αυστρίας
- Αλίκης των Βουρβόνων-Πάρμας
- Ιωσήφ Φερδινάνδου της Αυστρίας
- Ροβέρτου Φερδινάνδου της Αυστρίας (γιου του Φερδινάνδου Δ΄ της Τοσκάνης)
- Μαρίας Αντωνίας της Αυστρίας
- Μαρίας Άννας της Αυστρίας
- Καρόλου Σαλβάτορ της Αυστρίας
- Μαρίας Ιμμακουλάτας των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών
- Φερδινάνδου Σαλβάτορ της Αυστρίας (γιου του Καρόλου Σαλβάτορ)
- Ραϊνερίου Σαλβάτορ της Αυστρίας (γιου του Καρόλου Σαλβάτορ)
- Αλβέρτου Σαλβάτορ της Αυστρίας (γιου του Καρόλου Σαλβάτορ)
- Μαρίας Αντωνίας της Αυστρίας (κόρης του Καρόλου Σαλβάτορ)
- Ερριέττας Μαρίας της Αυστρίας (κόρης του Καρόλου Σαλβάτορ)
- Σοφίας της Αυστρίας
- Λουίζας της Νεάπολης και της Σικελίας
- Μαρίας Φερδινάνδης της Σαξονίας
- Καρολίνας Φερδινάνδης της Αυστρίας (κόρης του Φερδινάνδου Γ΄ της Τοσκάνης)
- γιου του Φερδινάνδου Γ΄ της Τοσκάνης
- Ναταλίας του Τέσσεν (κόρης του Φρειδερίκου του Τέσσεν)
- Στεφανίας του Τέσσεν (κόρης του Φρειδερίκου του Τέσσεν)
- Μαρίας Καρολίνας της Αυστρίας
- Μαρίας Αντωνίας των Δύο Σικελιών
- Λουδοβίκου Σαλβάτορ της Αυστρίας
- Αδελγόνδης της Βαυαρίας
- Μαρίας Θηρεσίας της Πορτογαλίας
Ακόμη, περιέχονται οι στάχτες του Λεοπόλδου της Αυστρίας.
7) Οστεοφυλάκιο της Τοσκάνης (Toscanagruft): περιέχει τις σαρκοφάγους των
- Μαρία Χριστίνας της Αυστρίας
- Αλβέρτου Καζιμήρου της Σαξονίας-Τέσσεν
- Λεοπόλδου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Μαρίας Λουίζας της Ισπανίας
- Αντωνίου Βίκτωρος της Αυστρίας
- Λουδοβίκου Ιωσήφ της Αυστρίας
- Φερδινάνδου Καρόλου της Αυστρίας-Έστε
- Μαρίας Βεατρίκης των Έστε
- Φερδινάνδου Καρόλου Ιωσήφ της Αυστρίας-Έστε
- Μαρίας Καρολίνας της Αυστρίας
- Λεοπόλδου Β΄ της Τοσκάνης
- Φερδινάνδου Δ΄ της Τοσκάνης
- Ραϊνερίου Φερδινάνδου της Αυστρίας
- Φραγκίσκου Ε΄ της Μόντενα
8) Νέο Οστεοφυλάκιο (Neue Gruft): περιέχει τις σαρκοφάγους των
- Λεοπόλδου Γουλιέλμου της Αυστρίας,
- Καρόλου Ιωσήφ της Αυστρίας (γιου του αυτοκράτορα Φερδινάνδου Γ΄)
- Καρόλου Ιωσήφ της Λωρραίνης
- Μαξιμιλιανού Φραγκίσκου της Αυστρίας
- Ροδόλφου της Αυστρίας
- Μαρίας Λουίζας της Αυστρίας
- Καρόλου Λουδοβίκου της Αυστρίας-Τέσσεν
- Ερριέττας Αλεξανδρινής του Νάσσαου-Βάιλμπουργκ
- Γουλιέλμου Φραγκίσκου της Αυστρίας-Τέσσεν
- Καρόλου Φερδινάνδου της Αυστρίας-Τέσσεν
- Ροδόλφου Φραγκίσκου της Αυστρίας-Τέσσεν (γιου του Καρόλου Λουδοβίκου)
- Μαξιμιλιανού της Αυστρίας, Αυτοκράτορα του Μεξικού
- Αλβέρτου του Τέσσεν
- Χιλδεγάρδης της Βαυαρίας
- Ματθίλδης της Αυστρίας-Τέσσεν
- Καρόλου Αλβέρτου της Αυστρίας-Τέσσεν (γιου του Αλβέρτου)
- Λεοπόλδου Σαλβάτορ της Αυστρίας-Τοσκάνης
- Ραϊνερίου της Αυστρίας-Τοσκάνης
- Φραγκίσκου Καρόλου της Αυστρίας
- Σοφίας της Βαυαρίας
- Καρόλου Λουδοβίκου της Αυστρίας
- Μαργαρίτας της Σαξονίας
- Μαρίας Αννουνσιάτας των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών
- γιου του Φραγκίσκου Καρόλου
- Όθωνος της Αυστρίας
- Μαρίας Ιωσηφίνας της Σαξονίας
9) Οστεοφυλάκιο του Φραγκίσκου Ιωσήφ (Franz Josephs Gruft): περιέχεις τις σαρκοφάγους των
10) Παρεκκλήσιο της Κρύπτης (Gruftkapelle): περιέχεις τις σαρκοφάγους των
- Καρόλου Λουδοβίκου της Αυστρίας
- Ιολάνθης της Αυστρίας
- Ζίτας των Βουρβόνων-Πάρμα
- Όθωνος των Αψβούργων
- Ρεγγίνας της Σαξονίας-Μάινινγκεν
Ακόμη, βρίσκονται επιμνημόσυνες τιμητικές πλάκες για το Φραγκίσκο Φερδινάνδο της Αυστρίας, τη Σοφία, Δούκισσα του Χόενμπεργκ, και τον Κάρολο της Αυστρίας.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 25424. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 25424. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 Beutler 1999, σελ. 12.
- ↑ «Last Ever Burial At Vienna's Habsburg Crypt». The European Conservative. 6 October 2023. https://europeanconservative.com/articles/news/last-ever-burial-at-viennas-habsburg-crypt/. Ανακτήθηκε στις 8 October 2023.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Beutler 1999, σελ. 10.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Beutler 1999, σελ. 11.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Επίσημος ιστότοπος
- Online Capuchin Monastery in Vienna (γερμανικά)
- Picture from the crypt – Br. Markus Mach OFM cap Αρχειοθετήθηκε 2010-03-24 στο Wayback Machine. Archived 24 March 2010 at the Wayback Machine
- Weiss-Krejci, E. Restless corpses. 'Secondary burial' in the Babenberg and Habsburg dynasties. Antiquity 75:769–780, 2001. Figures 4 and 6