Μαργαρίτα Θηρεσία της Ισπανίας

Η Μαργαρίτα Θηρεσία (ισπ. Margarita Teresa de Austria, 12 Ιουλίου 1651 - 12 Μαρτίου 1673) από τον Οίκο των Αψβούργων ήταν πριγκίπισσα (infanta) της Ισπανίας και με τον γάμο της έγινε αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας.

Μαργαρίτα Θηρεσία της Ισπανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Margarete Theresia von Spanien (Γερμανικά) και Margarita Teresa de España (Ισπανικά)
Γέννηση12  Ιουλίου 1651[1][2][3]
Μαδρίτη
Θάνατος12  Μαρτίου 1673[1][2][4]
Βιέννη[5]
Αιτία θανάτουεπιπλοκή κατά τον τοκετό
Τόπος ταφήςΑυτοκρατορική Κρύπτη της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΣύζυγος αυτοκράτορα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (από 1666)[6]
ΤέκναΜαρία Αντωνία της Αυστρίας
Johann Leopold von Habsburg[7]
Ferdinand Wenzel von Habsburg[7]
Maria Anna von Habsburg[7]
ΓονείςΦίλιππος Δ´ της Ισπανίας και Μαριάννα της Αυστρίας
ΑδέλφιαΜαρία Θηρεσία της Ισπανίας
Κάρολος Β΄ της Ισπανίας
Δον Χουάν της Αυστρίας, ο νεότερος
Βαλτάσαρ Κάρολος των Αστουριών
Φίλιππος Πρόσπερο των Αστουριών
Fernando Tomás de Austria
ΟικογένειαΟίκος των Αψβούργων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
ΒραβεύσειςΤάγμα του Ενάστρου Σταυρού
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Η Μαργαρίτα Μαρία Θηρεσία ήταν η δεύτερη κόρη (1η από τον 2ο γάμο) του Φιλίππου Δ΄ της Ισπανίας και της δεύτερης συζύγου του Μαριάννας των Αψβούργων, κόρης του Φερδινάνδου Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η μητέρα της Μαργαρίτας ήταν σχεδόν τριάντα χρόνια νεότερη από τον πατέρα της και ανιψιά του.[8] Μετά τη γέννηση της Μαργαρίτας ακολούθησαν άλλα τέσσερα παιδιά, από τα οποία τα τρία, η Μαρία Αμβροσία, ο Φερδινάνδος Θωμάς και ο Φίλιππος Πρόσπερος της Ισπανίας, απεβίωσαν ως βρέφη. Ο μόνος επιζών ομοθαλής αδερφός της ήταν ο μελλοντικός Κάρολος Β΄ της Ισπανίας.[9]

Η Μαργαρίτα δεν ανέπτυξε τα σοβαρά προβλήματα υγείας και τις αναπηρίες (λόγω της στενής συγγένειας των γονέων της) που είχε δείξει ο μικρότερος αδερφός της από τη γέννησή του. Κατά την παιδική της ηλικία κάποτε υπήρξε σοβαρά άρρωστη, αλλά επέζησε.[10] Σύμφωνα με τους συγχρόνους, η Μαργαρίτα είχε μια ελκυστική εμφάνιση και ζωντανό χαρακτήρα. Οι γονείς και οι στενοί της φίλοι την αποκαλούσαν «μικρό άγγελο». Μεγάλωσε στα δωμάτια της Βασίλισσας στο Βασιλικό Αλκαζάρ της Μαδρίτης που περιβαλλόταν από πολλές υπηρέτριες και υπηρέτες. Η νεαρή Ινφάντα αγαπούσε τις καραμέλες, τις οποίες έκρυβε συνεχώς από τους γιατρούς που φρόντιζαν την υγεία των δοντιών της.[11] Τόσο ο πατέρας της Μαργαρίτας όσο και ο εκ μητρός παππούς της την αγάπησαν βαθιά. Στα προσωπικά του γράμματα ο βασιλιάς Φίλιππος την αποκαλούσε «χαρά μου». Ταυτόχρονα, η Μαργαρίτα ανατράφηκε σύμφωνα με την αυστηρή εθιμοτυπία του δικαστηρίου της Μαδρίτης και έλαβε καλή εκπαίδευση.[12]

Οικογένεια Επεξεργασία

 
H Μαργαρίτα Θηρεσία ντυμένη στα μαύρα για τον θάνατο του πατέρα της, το 1666.

Κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1650 προέκυψε η ανάγκη για ενδοδυναστικό γάμο μεταξύ του αυστριακού και του ισπανικού κλάδου των Αψβούργων. Έτσι έγινε η βιεννέζικη Αυλή πρότεινε το γάμο μεταξύ της μεγαλύτερης αδελφής της Μαργαρίτας, Μαρίας Θηρεσίας, και του θείου τους Λεοπόλδου Ιγνατίου, Διαδόχου της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όμως εκείνη τελικά παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο ΙΔ΄ της Γαλλίας το 1660. Μετά ξεκίνησε συζήτηση για έναν γάμο μεταξύ του Λεοπόλδου και της Μαργαρίτας Θηρεσίας. Ωστόσο, το δικαστήριο της Μαδρίτης δίστασε να συμφωνήσει με αυτήν την πρόταση, διότι η Ινφάντα θα μπορούσε να κληρονομήσει το ισπανικό στέμμα αν πέθανε ο μικρός της αδερφός.[13] Μετά τον θάνατο του πατέρα της Μαργαρίτας το 1665, η μητέρα της προσπάθησε να καθυστερήσει τον γάμο. Ο γάμος συμφωνήθηκε μόνο μετά από έντονες προσπάθειες αυτοκρατορικής διπλωματίας.

Τελικά παντρεύτηκε το 1666 τον Λεοπόλδο Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκή Αυτοκρατορίας. Παρά τη διαφορά ηλικίας, την μη ελκυστική εμφάνιση του Λεοπόλδου και τα προβλήματα υγείας της Μαργαρίτας, σύμφωνα με τους συγχρόνους είχαν έναν ευτυχισμένο γάμο. Η Αυτοκράτειρα πάντα αποκαλούσε τον σύζυγό της «θείο» και εκείνος «Γκρετλ».[14] Το ζευγάρι είχε πολλά κοινά ενδιαφέροντα, ειδικά στην τέχνη και τη μουσική.[15]

Κατά τη διάρκεια του εξαετούς γάμου της, η Μαργαρίτα γέννησε τέσσερα παιδιά, εκ των οποίων μόνο ένα επέζησε πέραν της παιδικής ηλικίας:[16]

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Αυτοκράτειρα ενέπνευσε τον σύζυγό της να εκδιώξει τους Εβραίους από τη Βιέννη, επειδή πίστευε ότι ευθύνονταν για τους θανάτους των παιδιών της. Κατά τη διάρκεια του εορτασμού της Αγίας Δωρεάς του 1670, ο Αυτοκράτορας διέταξε την καταστροφή της συναγωγής της Βιέννης και να χτιστεί μια εκκλησία στον χώρο κατόπιν εντολής του.[19]

Ακόμα και μετά τον γάμο της, η Μαργαρίτα κράτησε τα ισπανικά έθιμα και τους τρόπους της. Δεν μιλούσε γερμανικά και η περηφάνια της οδήγησε σε ένα ισχυρό αντι-ισπανικό συναίσθημα στο βασίλειο. Οι αυλικοί εξέφρασαν ανοιχτά την ελπίδα ότι η αδύναμη Αυτοκράτειρα θα πέθαινε σύντομα και έτσι να δώσει στον Λεοπόλδο Α΄ την ευκαιρία ενός δεύτερου γάμου.[20]

Θάνατος Επεξεργασία

Αποδυναμωμένη λόγω τεσσάρων τοκετών και τουλάχιστον δύο αποβολών κατά τη διάρκεια του γάμου της[21] η Μαργαρίτα Θηρεσία πέθανε στις 12 Μαρτίου 1673, σε ηλικία 21 ετών. Τάφηκε στην Αυτοκρατορική Κρύπτη, στη Βιέννη. Μόνο τέσσερις μήνες αργότερα, ο χήρος αυτοκράτορας - παρά τη θλίψη του για το θάνατο της "μόνης Μαργαρίτας" (όπως την θυμόταν)[22]- σύναψε δεύτερο γάμο με την Κλαυδία Φηλικίτη της Αυστρίας.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 11395/margarita-maria-teresa-de-austria. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 6793109. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10307.htm#i103061. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Habsburg, Margaretha Marie Therese von Spanien» (Γερμανικά) σελ. 15.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  6. p10307.htm#i103061. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  7. 7,0 7,1 7,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  8. Louda, Jirí; MacLagan, Michael (1999). Lines of Succession: Heraldry of the Royal Families of Europe (2nd ed.). London: Little, Brown and Company. tables 80, 81.
  9. Louda, Jirí; MacLagan, Michael (1999). Lines of Succession: Heraldry of the Royal Families of Europe (2nd ed.). London: Little, Brown and Company. tables 80, 81.
  10. Olivan Santaliestra 2014, pp. 174–176.
  11. Olivan Santaliestra 2014, p. 178.
  12. Olivan Santaliestra 2014, pp. 166, 176–183.
  13. Laura Oliván Santaliestra: Mariana de Austria en la encrucijada política del siglo XVII, Madrid: Universidad Complutense de Madrid, 2006. p. 304.
  14. Bernhard Kathan: Frühe Gebärmaschinen in: hiddenmuseum.net [retrieved 28 October 2016].
  15. Alfred A. Strnad: Margarethe (Margarita Maria Teresa), Infantin von Spanien in: deutsche-biographie.de [retrieved 28 October 2016].
  16. Louda, Jirí; MacLagan, Michael (1999). Lines of Succession: Heraldry of the Royal Families of Europe (2nd ed.). London: Little, Brown and Company. tables 80, 81.
  17. Theodor Berger: Die Durchläuchtige Welt, Oder: Kurtzgefaßte Genealogische ..., Vol. 1 [retrieved 28 October 2016].
  18. Theodor Berger: Die Durchläuchtige Welt, Oder: Kurtzgefaßte Genealogische ..., Vol. 1 [retrieved 28 October 2016].
  19. Alfred A. Strnad: Margarethe (Margarita Maria Teresa), Infantin von Spanien in: deutsche-biographie.de [retrieved 28 October 2016].
  20. Alfred A. Strnad: Margarethe (Margarita Maria Teresa), Infantin von Spanien in: deutsche-biographie.de [retrieved 28 October 2016].
  21. Bernhard Kathan: Frühe Gebärmaschinen in: hiddenmuseum.net [retrieved 28 October 2016].
  22. Wheatcroft 1997, p. 201.

Πηγές Επεξεργασία

  • Andics, Hellmut, Die Frauen der Habsburger (Vienna: Jugend und Volk, 1985). In German.
  • Beutler, Gigi, Die Kaisergruft (Vienna, 2001). In German.
  • Hamann, Brigitte, Die Habsburger: Ein Biografisches Lexicon (Munich: Piper, 1988). In German.